| Γονείς, τώρα που δίνω ξανά , βλέπω πολλούς από εσάς να κρέμεστε από τα κάγκελα και να ωρύεστε. Πόσο εύκολα πανηγυρίζετε στην επιτυχία χρησιμοποιώντας ανούσιους πληθυντικούς (περάσαμε, γράψαμε καλά), πόσο εύκολα εγκαταλείπετε μόνο το παιδί στην αποτυχία του (δεν έγραψες γιατί δε διάβαζες).

Μαρία Σκαμπαρδώνη

Είδα πολλούς από εσάς να κρεμιέστε από τα παιδιά σας, να μην τα αφήνετε να αναπνεύσουν, να εξαργυρώνετε  όλη την καλή σας φήμη και αξία στο αν το παιδί σας θα γράψει καλά.

«Ποτέ δεν αρίστευσα στο πανεπιστήμιο, αλλά σήμερα οι αριστεύσαντες στα πανεπιστήμια είναι υπάλληλοί μου». Η φράση αυτή του Bill Gates, πόσα έχει να μας διδάξει για την επιτυχία στη ζωή, η οποία πάντοτε δε συνδέεται με τις Πανελλήνιες ή με οποιοδήποτε άλλο εξετασιοκεντρικό σύστημα;

Η ψυχή των παιδιών δεν είναι δική μας και δεν μπορούμε να παίζουμε μαζί της με λόγια, κατηγορίες και χαρακτηρισμούς που όπως έχει αποδειχθεί, μπορεί να διαλύσουν την πορεία ενός ανθρώπου και στην υπόλοιπη πορεία της ζωής του. Τα παιδιά, όπως και ο κάθε άνθρωπος, δεν είναι η συνέχεια και η καταξίωση κανενός: για εκείνα προσπαθούν, για εκείνα γράφουν, για εκείνα πετυχαίνουν, για εκείνα αποτυχαίνουν. Για κανέναν άλλο.

Δεν είναι όλη μας η επιτυχία στη ζωή μόνο το να γράψουμε καλά. Ένας άνθρωπος που μπορεί και θέλει να προοδεύσει, θα πάει μπροστά στη ζωή του ανεξαρτήτως Πανελλαδικών. Πόσο ανόητο είναι να εξαρτάς όλη σου την επιτυχία από ένα μπράβο του σήμερα, να κοιτάς με αποχαυνωμένο βλέμμα μπροστά σε έναν έλεγχο γεμάτο άριστα, να μην εμβαθύνεις στο νόημα της επιτυχίας στη ζωή που είναι η διαρκής προσπάθεια για να γίνεσαι καλύτερος.

Όχι άλλες πορτοκαλάδες και χυμούς, όχι άλλες υστερίες και νεύρα και φωνές. Οι Πανελλήνιες δεν είναι όλη μας η ζωή; είναι απλώς η πρώτη σημαντική δοκιμασία που καλούμαστε να περάσουμε στη ζωή μας.