Σύλλογος Νηπιαγωγών  –  ΘΕΜΑ: “ και ασθενείας τέκνου”

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Ως Σύλλογος Αναπληρωτών (Σ.Α.Ν.), θέλουμε να θίξουμε ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα που άπτεται της μητρότητας και των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτήν.
Γνωρίζουμε, ότι το νομικό πλαίσιο των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, είναι διαφορετικό από αυτό των μονίμων, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να υπάρξει πλήρης εξίσωση των αδειών. Παρ’όλα αυτά, σε ένα κράτος πρόνοιας, η μητρότητα δικαιούται να προστατεύεται και να προφυλάσσεται, εξαιτίας του ιδιαίτερου ρόλου της μάνας στην ανάπτυξη του παιδιού.
Όμως το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, όχι μόνο δεν προστατεύει τη , αλλά της δημιουργεί τόσο μεγάλα προβλήματα, ώστε να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα η τεκνοποίηση.
Σας ενημερώνουμε, ότι ο εκπαιδευτικός κλάδος αποτελείται κατά το 1/3 του από αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, πολλοί από τους οποίους είναι γυναίκες που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν αλλά το υπάρχον νομικό πλαίσιο δεν επιτρέπει τέτοια προσπάθεια.
Έχουμε θέσει το πολύ σημαντικό αυτό ζήτημα υπόψιν της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας αρκετές φορές, από την πρώτη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μέχρι σήμερα. Οι προφορικές απαντήσεις που έχουμε λάβει, είναι ότι η λύση άπτεται του Υπουργείου σας.
Σας ζητάμε λοιπόν, να επιληφθείτε των απαραίτητων ενεργειών, ώστε, να θεσμοθετηθεί η χορήγηση, στις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς , της εξάμηνης παροχής προστασίας της μητρότητας, όπως ισχύει σε όλες τις ασφαλισμένες του ΕΦΚΑ και τη χορήγηση της άδειας ασθενείας τέκνων κατά ανάλογο τρόπο με αυτόν των μονίμων. Είναι αδιανόητο στη σημερινή εποχή που γίνεται ένας μεγάλος αγώνας για την προστασία της μητρότητας, να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, όταν ο τελικός αποδέκτης των παραπάνω ευεργετημάτων δεν θα είναι οι μητέρες αλλά τα παιδιά τους.
Ο οικογενειακός προγραμματισμός για τις αναπληρώτριες είναι ιδιαίτερα προβληματικός και αγχώδης, αφού είναι αναγκασμένες να προγραμματίζουν ενδελεχώς, την κύηση, και να εξαντλούν όλες τις πιθανότητες που μπορεί να υπάρχουν. Το αίτημα μας δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με την ισότητα των εκπαιδευτικών στον εργασιακό τους χώρο, αλλά με την καλύτερη αντιμετώπιση των καταστάσεων και τον βέλτιστο προγραμματισμό της ζωής τους. Έτσι άλλωστε θα αποδίδουν τα μέγιστα σε κάθε πτυχή του εργασιακού τους βίου. Η ανάγκη για βελτίωση της ποιότητας ζωής, δεν ακουμπά μόνο το κομμάτι των οικονομικών απολαβών αλλά και των οικογενειακών διευκολύνσεων που πρέπει να είναι ενιαίες και σύμφωνες με τις αρχές της ισότητας και της ισονομίας.
Κυρία Υπουργέ,
Οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εργαζόμενες δεύτερης κατηγορίας, ιδιαίτερα όταν για την άρση μιας μεγάλης ανισότητας όπως η συγκεκριμένη, το δημόσιο οικονομικό κόστος είναι πολύ μικρό.
Ελπίζουμε στην έμπρακτη ανταπόκριση σας.