(Κατόπιν πληθώρας ερωτημάτων – Άποψη της Ολυμπίας Ζαραμπούκα)

Μετά λύπης μας πληροφορηθήκαμε ότι απορρίφθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας τρεις (3) αιτήσεις ακύρωσης κατά της υπουργικής απόφασης του υπουργείου παιδείας με αριθμό Φ12/657/70691/Δ1 (ΦΕΚ 1324Β/11-5-2016) (αντιεκπαιδευτική απόφαση Φίλη) που είχαν ασκηθεί από ειδικοτήτων φυσικής αγωγής, θεατρικής αγωγής, μουσικής και καλλιτεχνικών και επιδίωκαν την ακύρωση της παραπάνω υπουργικής απόφασης, κατά το μέρος που προβλέπει ότι: «………Σε περιπτώσεις αδυναμίας κάλυψης του προγράμματος από εκπαιδευτικούς των αντίστοιχων ειδικοτήτων, η διδασκαλία των γνωστικών αντικειμένων της αισθητικής αγωγής (μουσικής, θεατρικής αγωγής και καλλιτεχνικών) και της φυσικής αγωγής δύναται να ανατεθεί σε εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ70 (δασκάλους)………».

Όπως πληροφορούμαστε, οι λόγοι των παραπάνω τριών αιτήσεων ακυρώσεως αφορούσαν υπέρβαση νομοθετικής εξουσιοδότησης, για την έκδοση της προσβαλλόμενης υπουργικής απόφασης και συγκεκριμένα κυρίως καθ’ υπέρβαση των διατάξεων του νόμου 1566/1985 (άρθρο 4 παράγραφος 12). Δυστυχώς όλοι αυτοί οι λόγοι απερρίφθησαν από το ανώτατο ακυρωτικό μας δικαστήριο και έτσι παρέμεινε αλώβητη, ως έχει, η παραπάνω διάταξη της υπουργικής απόφασης.

Την παραπάνω πληροφόρηση μας την παρείχε, διαδικτυακά, όχι κανένας από τους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν στις τρεις αιτήσεις ακύρωσης, ως τυχόν συντονιστής, ούτε κανένας θιγόμενος επιστημονικός κλάδος, αλλά, και αυτό είναι άξιον απορίας, ο ίδιος ο πληρεξούσιος δικηγόρος που χειρίστηκε τις υποθέσεις, ο οποίος μάλιστα με δελτίο τύπου (σαν να είναι καμία δημόσια υπηρεσία ή συνδικαλιστική παράταξη ή ομοσπονδία), προσπαθεί να «βαφτίσει το κρέας ψάρι» και αντί να παραδεχτεί την δικαστική ήττα, πελαγοδρομεί στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Συγκεκριμένα θριαμβολογεί περί του γεγονότος ότι, στο σκεπτικό των παραπάνω αποφάσεων του ΣτΕ, συμπεριλαμβάνονται και τίθενται δύο προϋποθέσεις για την πραγμάτωση της δυνατότητας ανάθεσης των διδακτικών αντικειμένων της αισθητικής (μουσικής, θεατρικής αγωγής και καλλιτεχνικών) και φυσικής αγωγής σε δασκάλους, πρώτον της μη ύπαρξης στη σχολική μονάδα διαθεσίμου ειδικού εκπαιδευτικού και την διαπίστωση κατά περίπτωση ότι κάθε συγκεκριμένος δάσκαλος έχει επαρκή γνώση του αντικειμένου, αποδεδειγμένα με βάση τις ακαδημαϊκές του σπουδές. Που είναι όμως το καινούργιο, αφού οι παραπάνω προϋποθέσεις συμπεριλαμβάνονται ήδη στην με αριθμό 9/17-3-2016 γνωμοδότηση του Ι.Ε.Π. κατ’ επίκληση της οποίας μάλιστα εκδόθηκε η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση και τέθηκε υπόψην του ΣτΕ, το οποίο μάλιστα αναφέρεται σε αυτήν με τις αποφάσεις του και παρόλα αυτά απορρίπτει τις επίδικες αιτήσεις ακύρωσης, που επικαλούνται υπέρβαση νομοθετικής εξουσιοδότησης. (Οποία υπέρβαση νομοθετικής εξουσιοδότησης άραγε μπορεί να στοιχειοθετηθεί, εφόσον το υπουργείο επικαλείται και γνωμοδότηση του Ι.Ε.Π., για την σύνταξη της οποίας λήφθηκε υπόψην και η εξουσιοδοτική διάταξη του νόμου, άρθρο 4 παράγραφος 12 του ν. 1566/1985;).

Τώρα, αναφορικά με την αποστολή εξώδικης όχλησης του πληρεξουσίου δικηγόρου των προσφευγόντων προς τον υπουργό, με την οποία του εφιστάται η προσοχή και του ζητείται η έκδοση εφαρμοστικής εγκυκλίου, που θα θέτει τις παραπάνω δύο προϋποθέσεις, στις εκάστοτε αναθέσεις των διδακτικών αντικειμένων της αισθητικής (μουσικής, θεατρικής αγωγής και καλλιτεχνικών) και φυσικής αγωγής σε δασκάλους και μάλιστα με την απειλή και ποινικών ευθυνών (άρθρο 259 Π.Κ.) προς το πρόσωπο του υπουργού, το μόνο που μπορούμε να σχολιάσουμε είναι ότι, αν και πλησιάζει τα όρια του αστείου και προκαλεί θυμηδία, σίγουρα αποτελεί μία προσπάθεια του δικηγόρου να ρίξει στάχτη στα μάτια των προσφευγόντων – πελατών του εκπαιδευτικών. Από αυτήν την άποψη τουλάχιστον, δηλαδή της αστειότητας, ορθώς δεν δημοσιεύει ο εν λόγω δικηγόρος τα ονόματα των υπογραφόντων την εξώδικη όχληση και όχι για τον λόγο προστασίας προσωπικών δεδομένων, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «……φυσικά για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων……». Αναρωτιόμαστε τι έχει να φοβηθεί ή ποιό προσωπικό δεδομένο πρέπει να προστατευθεί από έναν που διεκδικεί την ικανοποίηση των δικαίων αιτημάτων του με τρόπο σοβαρό, αποτελεσματικό και στηριζόμενος στο δίκαιο, τον νόμο και την ηθική; Αυτός ο άνθρωπος φρονούμε πως έχει και το θάρρος της γνώμης και την παρρησία να βγει μπροστά με το ονοματεπώνυμό του.
Στο σημείο αυτό θέλουμε να δηλώσουμε ευθαρσώς ότι με αυτήν την νομική αντιμετώπιση της υπόθεσης και μετά την έκδοση των παραπάνω αποφάσεων του ΣτΕ, το φλέγον ζήτημα της ακύρωσης της διάταξης της υπουργικής απόφασης που μας αφορά, ως εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων, χάθηκε οριστικά και αυτό διότι:

Η διάταξη της παραπάνω υπουργικής απόφασης συμπεριλήφθηκε αυτούσια και μάλιστα με δυσμενέστερη για εμάς διατύπωση και στο κείμενο του νεοεκδοθέντος, μετά την δημοσίευση των παραπάνω αποφάσεων του ΣτΕ, νόμου Π.Δ. 79/2017 «Οργάνωση και λειτουργία νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων» και ειδικότερα στο άρθρο 11 παρ. 7, όπου προβλέπεται επί λέξει: «………Σε περιπτώσεις μη κάλυψης των διδακτικών ωρών από εκπαιδευτικούς των αντίστοιχων κλάδων, τα διδακτικά αντικείμενα της αισθητικής αγωγής και της φυσικής αγωγής, δύναται να ανατεθούν και σε εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ70 δασκάλων…….».

Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι, με τον παραπάνω νόμο, δεν γίνεται καν αναφορά σε οποιαδήποτε προϋπόθεση που θα πρέπει να τηρείται, για να δύναται να γίνει η ανάθεση των διδακτικών αντικειμένων των παραπάνω κλάδων σε εκπαιδευτικούς ΠΕ70 δασκάλους. Επομένως το νομικό σκηνικό, μετά από την έκδοση του παραπάνω νόμου, έχει πλέον μεταβληθεί και εναπόκειται να περιμένουμε για να δούμε, με ποιόν τρόπο θα εφαρμοστεί στην πράξη, για να μελετήσουμε τους νομικούς τρόπους με τους οποίους θα αντιδράσουμε. Με απλά λόγια να δούμε πώς θα εκδίδονται οι πράξεις ανάθεσης των διδακτικών αντικειμένων, που μας αφορούν και αναλόγως να τις αντιμετωπίζουμε σε κάθε περίπτωση (με ενστάσεις, προσφυγές, αιτήσεις ακύρωσης κλπ, οι οποίες θα εδράζονται ενδεχομένως και σε άλλους νομικούς λόγους εκτός από την υπέρβαση νομοθετικής εξουσιοδότησης).
Δυστυχώς με την έκβαση αυτή, δικαιωνόμαστε ως επιτροπή αντίδρασης στην αντιεκπαιδευτική υπουργική απόφαση Φίλη, δεδομένου ότι είχαμε καταδείξει τον τρόπο που θα έπρεπε να δράσουμε συλλογικά και όσο περνούσε από το χέρι μας το κάναμε. (Για να δείτε το ψήφισμα – κάλεσμά μας προς την Δ.Ο.Ε:

http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwiSxJjW7IvXAhUC7hoKHYQ2BOEQFggmMAA&url=http%3A%2F%2Fwww.alfavita.gr%2Farthron%2Fpros-doe-159-ekpaideytikoi-eidikotiton-kaloyn-ti-doe-na-diereynisei-nomika-ton-tropo&usg=AOvVaw0DtG4jAz7_QX6m_zykbx8Z ).

Συγκεκριμένα είχαμε ζητήσει από την Δ.Ο.Ε. να διερευνήσει τρόπους αντίδρασης είτε συνδικαλιστικούς είτε και νομικούς, δια της νομικής της συμβούλου, με γνωμοδότηση για την δυνατότητα άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά της παραπάνω υπουργικής απόφασης. Είχαμε αποκρυσταλλώσει την άποψη ότι το φλέγον ζήτημά μας, έπρεπε να αντιμετωπισθεί κεντρικά και συλλογικά και με μπροστάρη την ομοσπονδία που μας εκπροσωπεί. Διότι άλλο να έχει απέναντί του το υπουργείο μερικούς εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων και άλλο ολόκληρη την ομοσπονδία. Το ίδιο θα ίσχυε και για το Δικαστήριο, στην συγκεκριμένη περίπτωση το ΣτΕ. Η προσπάθειά μας αυτή μάλιστα είχε αποτέλεσμα, διότι η Δ.Ο.Ε. άσκησε αίτηση ακύρωσης κατά της παραπάνω υπουργικής απόφασης, αν και αφορούσε άλλες διατάξεις της πέραν της επίμαχης.
Για κακή μας τύχη, με την προχειρότητα στην αντιμετώπιση του ζητήματος και την άρον άρον άσκηση αιτήσεων ακύρωσης κατά κανονιστικής διάταξης (της υπουργικής απόφασης) ενώπιον μάλιστα του ανωτάτου ακυρωτικού Δικαστηρίου και εν τέλει με την απόρριψη των αιτήσεων ακύρωσης, έχουμε ήδη στην πλάτη μας ένα κακό δικαστικό προηγούμενο, γεγονός που το υπουργείο δεν άφησε ανεκμετάλλευτο και ήδη εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία διακηρύσσει ότι, μετά την απόρριψη από το ΣτΕ των εν λόγω αιτήσεων ακύρωσης, η ανάθεση των διδακτικών αντικειμένων της αισθητικής (μουσικής, θεατρικής αγωγής και καλλιτεχνικών) και φυσικής αγωγής σε δασκάλους γίνεται κανονικά. Για να δείτε την ανακοίνωση του υπουργείου πατήστε:


Όταν μάλιστα δεν υπήρχε κανένας λόγος βιασύνης και καμία προθεσμία ή παραγραφή για την άσκηση ενδίκων μέσων, δεδομένου ότι οι ενδεχόμενες παρανομίες της επίδικης υπουργικής απόφασης (κανονιστικής ρύθμισης – διάταξης) και τα επιβλαβή αποτελέσματά της, για εμάς τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων της αισθητικής (μουσικής, θεατρικής αγωγής και καλλιτεχνικών) και φυσικής αγωγής, έχουν διαρκή χαρακτήρα και επομένως θα μπορούσαν να προσβληθούν δικαστικά οποτεδήποτε και σε κάθε περίπτωση παρεμπίπτουσας κρίσης της νομιμότητάς της υπουργικής απόφασης, με την έκδοση διοικητικών πράξεων δυνάμει αυτής (π.χ. με συγκεκριμένη πράξη ανάθεσης των διδακτικών αντικειμένων αυτών σε δασκάλους σε συγκεκριμένες σχολικές μονάδες).
Τα παραπάνω αναγκαζόμαστε να τα αναφέρουμε, διαισθανόμενοι την απόπειρα αποπροσανατολισμού των προσφευγόντων συναδέλφων μας εκπαιδευτικών των ειδικοτήτων αυτών, από το γεγονός της πλήρους δικαστικής ήττας, με παραπλανητικές τακτικές και δικαιολογίες (εξώδικα, δελτία τύπου, διαμαρτυρίες κλπ) και επιθυμώντας να τους ανυψώσουμε το ηθικό, με την διαβεβαίωση ότι μπορεί να χάθηκε μία σημαντική μάχη αλλά δεν χάθηκε ο πόλεμος και εμείς είμαστε εδώ για να τον συνεχίσουμε, με όλους τους νόμιμους, δίκαιους και ηθικούς τρόπους, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ενδεχόμενης ήττας αλλά πάντοτε με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ειλικρίνεια.

Ολυμπία Ζαραμπούκα
Εκπαιδευτικός ΠΕ 11

ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΦΙΛΗ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΜΕΤΑΤΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥ Ν. 4172/2013