Είναι γνωστή η τακτική της απαξίωσης της ΟΛΜΕ και της δράσης της από τη συνδικαλιστική παράταξη των Παρεμβάσεων, με μόνη στόχευση την εξυπηρέτηση παραταξιακών συμφερόντων. Όμως, στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Προέδρων, ξεπέρασε κάθε όριο και με τους τακτικισμούς της εμπόδισε να ψηφισθεί το πρόγραμμα δράσης που εισηγήθηκε το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, πρόγραμμα με το οποίο στην ουσία του οι Παρεμβάσεις συμφωνούσαν.

ΣΥΝΕΚ

Το τραγελαφικό της τακτικής αυτής ήταν να επαναφέρει το πρόγραμμα δράσης της ΟΛΜΕ, που εν τω μεταξύ είχε καταψηφισθεί από τη Γ.Σ. των Προέδρων, και να ζητήσει να ψηφιστεί με νέα ψηφοφορία. Οι διαφορές αυτής της πρότασης των Παρεμβάσεων, σε σχέση με την πρόταση της εισήγησης της ΟΛΜΕ, ήταν:α) η απαλοιφή της λέξης «ενδεικτική» από την πρόταση του προγράμματος δράσης «24ωρη απεργία στις 14 Μαρτίου (ενδεικτική ημερομηνία)» και β) η πραγματοποίηση της νέας Γενικής Συνέλευσης Προέδρων να οριστεί στις 30 Μαρτίου. Δυστυχώς όμως ο κατήφορος των Παρεμβάσεων δεν σταμάτησε σε αυτή την απαράδεκτη πρακτική αλλά είχαν το θράσος να βγάλουν και καταγγελία στις 25.02.2019 κατηγορώντας στην ουσία όλες τις άλλες παρατάξεις «για διαδικασίες εκφυλισμού στη ΓΣ των προέδρων».

Συγκεκριμένα, μεταξύ των άλλων, καταγγέλλουν ότι «κανείς από τις δυνάμεις του κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού δεν ασχολήθηκε με τον αγωνιστικό σχεδιασμό και το πρόγραμμα δράσης…». Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι το πως είναι δυνατόν οι ΣΥΝΕΚ που συνέβαλαν αποφασιστικά στο να υπάρξει εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ, που εμπεριείχε ένα πλήρες πρόγραμμα δράσης προς τις ΓΣ των ΕΛΜΕ, να κατηγορούνται με αυτόν τον τρόπο από τις Παρεμβάσεις που έκαναν ότι μπορούσαν για να καταψηφισθεί και εκ των υστέρων το υιοθέτησαν όπως ήδη αναφέρθηκε και παραπάνω!!!

Επίσης, πως είναι δυνατόν, να κατηγορείται η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ (στην ουσία όλες οι άλλες παρατάξεις) από τις Παρεμβάσεις ότι δήθεν αρνιόταν να βάλει σε ψηφοφορία προτάσεις των ΕΛΜΕ και μόνο μετά «από τις έντονες διαμαρτυρίες των Παρεμβάσεων τέθηκαν σε ψηφοφορία στις 1: 30μμ» ; Είναι γνωστό σε όσους παραβρέθηκαν στη ΓΣ των Προέδρων ότι με αποκλειστική ευθύνη των Παρεμβάσεων επιβλήθηκε μια ατέρμονη διαδικασία με συνεχείς τοποθετήσεις των εκπροσώπων τους από το βήμα της ΓΣ με τριπλές και επαναλαμβανόμενες ομιλίες που εμπόδισαν την ομαλή διεξαγωγή της, δηλαδή επανέλαβαν και σε αυτή τη ΓΣ τη συνηθισμένη τακτική τους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η άρνηση των συναδέλφων να υιοθετήσουν την αδιέξοδη και ακραία λογική των παρεμβάσεων την έχει οδηγήσει και στην απώλεια της απαραίτητης ψυχραιμίας. «Το γάρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη».

Η παραπάνω τακτική επιβάλλει παραλυτικές διαδικασίες που δυσφημούν αντικειμενικά την Ομοσπονδία. Το κυριότερο,όμως, είναι ότι έτσι εμποδίζει τον κλάδο να αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα που τον απασχολούν (οικονομικά, συνταξιοδοτικά-ασφαλιστικά, εργασιακά) με τις απαραίτητες κινηματικές διαδικασίες.

Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δε θα ανεχθούμε άλλο αυτήν την τακτική της απαξίωσης της Ομοσπονδίας. Με τις θετικές προτάσεις και τη δράση μας θα συνεχίσουμε να συμβάλλουμε αποφασιστικά στην επίλυση των προβλημάτων του κλάδου μας.