Το κίνητρο του αληθινού δασκάλου – Τους μαθητές τους αγαπάω ειλικρινά. Τους βλέπω ως μοναδικές υπάρξεις, είτε έχουν δέκα είτε έχουν ένα στον έλεγχό τους.

Προσπαθώ να τους συμπονέσω, να αντιληφθώ το πόσο ευάλωτη και επιρρεπής είναι η ψυχής τους και επιθυμώ να τους προστατεύω από τις κακοτοπιές. Δε θέλω να απομνημονεύουν μόνο τις ημερομηνίες από ιστορικά γεγονότα, ούτε να διαβάζουν ολημερίς για ένα άριστα: θέλω πάνω από όλα να γίνουν αληθινοί άνθρωποι, ευτυχισμένοι. Καλύτεροι ευτυχισμένοι καθαριστές, παρά δύσθυμοι και νευριασμένοι καθηγητές Πανεπιστημίου. Προσπαθώ να μην αφήνω το θυμικό μου να με ορίζει; το ξέρω, δεν είναι κακοί οι μαθητές μου, πιεσμένοι και ευάλωτοι νέοι είναι.
Πολλές φορές αναλογίζομαι πόσο μεγάλη ευθύνη κουβαλάω στην πλάτη μου.

Πόσο υπεύθυνος είμαι για την ηθική διαπαιδαγώγηση των νέων ανθρώπων, με πόση αγάπη πρέπει να περιβάλλω τον ευαίσθητο ψυχισμό τους δίχως να τους τραυματίζω. Διότι επιθυμώ να γίνω ένας εκπαιδευτικός με συναίσθηση του λειτουργήματός μου, δε θα ήθελα μόνο να έχω χρήματα στην τσέπη μου και να αδιαφορώ για την πνευματική υπόσταση του ρόλου μου. Αναρωτιέμαι διαρκώς, πώς μπορώ να στηρίζω τους μαθητές μου, να βρίσκομαι δίπλα τους, ούτε μπροστά τους αλλά ούτε και πίσω τους;

Να μην τους γίνομαι βάρος με τις υπερβολικές μου απαιτήσεις, να προσπαθώ να βοηθήσω τα φτερά τους να ανοίξουν, αυτό πρέπει να κάνω. Δεν έχει νόημα να τα επιβαρύνω με περιττές γνώσεις, θέλω να ωφελήσω πραγματικά τις ψυχές τους με το παράδειγμα και τα έργα μου.

Θα ήθελα να γνωρίζουν πως είμαι πάντοτε εδώ για εκείνους, όποιο πρόβλημα και να έχουν θα έχουν για πάντα έναν φίλο να τους συμπονέσει.
Μαθητές μου, σας καμαρώνω και σας χαίρομαι. Όλοι σας τόσο διαφορετικοί, αλλά με την ίδια αξία να αγαπήσετε και να αγαπηθείτε. Χαίρομαι για κάθε σας επιτυχία, σας ενθαρρύνω για κάθε αποτυχία που συναντάτε να μην το βάζετε κάτω και να συνεχίζετε την προσπάθειά σας. Θα είμαι για πάντα δίπλα σας, έτοιμος να σας σταθώ, έχοντας πάντοτε ως προτεραιότητα τη σωματική και πνευματική σας υγεία.
Με αγάπη,  ο δάσκαλός σας.