«Εγώ αυτή τη στιγμή είμαι στη Θεσσαλία, επισκέπτομαι σχολεία απροειδοποίητα, έχω δώσει άλλο πρόγραμμα και κάνω άλλο. Με περιμένουν αλλού, ετοιμάζονται και εγώ πάω αλλού για να δω πώς είναι αυθεντικά τα πράγματα. Και είμαι εντυπωσιασμένος, ένα πράγμα θα σας πω γιατί δεν πρέπει να λέμε και μεγάλες κουβέντες αυτή την περίοδο της φτώχιας. Είμαι εντυπωσιασμένος από την αυταπάρνηση των καθηγητών και των δασκάλων. Τα παιδιά μιλάνε καταπληκτικά ελληνικά. Ακούστε και κάποιον άνθρωπο που πηγαίνει στην πηγή. Μην ακούτε τους μεσολαβητές. Στα σχολεία που επισκέφθηκα εδώ στη Θεσσαλία κενά δεν υπήρχαν. Υπάρχουν όμως κενά σε όλη τη χώρα και είναι κενά που ορισμένα δεν θα καλυφθούν. Γιατί όπως έχω πει με απόλυτη ειλικρίνεια και καθόλου κυνισμό στις αρχές του σχολικού έτους, στις 11 Σεπτεμβρίου δεν μπορούμε να καλύψουμε όλα όσα προβλέπει ο νόμος και κάνουμε κινήσεις επάρκειας. Δηλαδή δίνουμε παράλληλες αναθέσεις διδασκαλίας σε συγγενή μαθήματα, προσπαθούμε να μετακινούνται οι εκπαιδευτικοί από σχολείο σε σχολείο για να καλύπτουν κενά και από το δικό τους ωράριο φυσικά. Θα λειτουργήσουμε με κενά, αλλά και με την αυτοθυσία των εκπαιδευτικών. Και όπως άρχισε το εκπαιδευτικό έτος με λιγότερα προβλήματα από άλλη φορά, έτσι και θα συνεχιστεί».