Το ΥΠΠΕΘ με το νέο σύστημα / προσλήψεων απαξιώνει και προϋπηρεσία ΟΛΩΝ των αναπληρωτών, καθώς επιχειρεί να εφαρμόσει σε ΟΛΟΥΣ τους εκπαιδευτικούς ανεξαιρέτως το προσοντολόγιο, καταστρατηγώντας στην ουσία επαγγελματικά δικαιώματα και υποτιμώντας την πολυετή συμβολή των συμβασιούχων συναδέλφων στην ομαλή λειτουργία των σχολείων. Παράλληλα, θέτει τις βάσεις για την αξιολόγηση των συναδέλφων και μετά διορισμό με την αναφορά σε εξετάσεις και κριτήρια καταλληλότητας των εκπαιδευτικών (άρθρο 13).

ΣΑΤΕΑ-ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ

Το εν λόγω νομοσχέδιο κινείται στην ίδια λανθασμένη λογική με την τροπολογία του 2017 για την πρόσληψη των αναπληρωτών σε ΕΑΕ, με στόχο απλά τη διαχείριση ενός τεράστιου συνόλου αναπληρωτών που το ίδιο έχει δημιουργήσει κατά τα προηγούμενα χρόνια ελλείψει μόνιμων διορισμών.

Μετά από μια δεκαετία μηδενικών διορισμών και συνεχόμενων αλλαγών στην προσμέτρηση προϋπηρεσίας (βλέπε κλείδωμα πινάκων γενικής εκπαίδευσης) οι εξαγγελίες ως προς τον αριθμό των διορισμών σε βάθος 3ετίας ΔΕΝ καλύπτουν τις κατά πολλές χιλιάδες μεγαλύτερες και πραγματικές ανάγκες του δημόσιου σχολείου. Επομένως, υπό αυτή την έννοια, οι δηλώσεις του υπουργού για παροχή ευκαιριών σε όλους τους υποψηφίους (με ή χωρίς προϋπηρεσία, με ή χωρίς επιπλέον προσόντα και τους μελλοντικούς αποφοίτους) αποτελεί καθαρά επικοινωνιακή τακτική.

Οι 3 άξονες κριτηρίων, που θέτει το νομοσχέδιο, αφενός εντείνουν τον ανταγωνισμό και την κατηγοριοποίηση ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς για λίγες θέσεις εργασίας, αφετέρου εδραιώνει την αντίληψη ότι το πτυχίο ΔΕΝ αρκεί για το δικαίωμα στην εργασία, ωθώντας ένα διαρκές κυνήγι επί πληρωμή απόκτησης προσόντων.

Πιο συγκεκριμένα:

1. Ως προς τα ακαδημαϊκά κριτήρια:

– Απαξίωση πτυχίου και των τετραετών σπουδών από το δημόσιο, κρατικό πανεπιστήμιο. Το πτυχίο μοριοδοτείται και ως προς τον βαθμό του. Ειδικότερα για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, για μια ακόμη φορά, υποτιμάται το βασικό πτυχίο καθώς εξισώνεται με μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό –ενίοτε χωρίς Πρακτική Άσκηση- μόνο και μόνο στο πλαίσιο μείωσης των αντιδράσεων από τους διάφορους υποψηφίους.

– Απαιτούνται επιπλέον επί πληρωμή διαπιστευτήρια για το δικαίωμα στην εργασία, όπως επιπλέον τίτλοι σπουδών, πιστοποιήσεις, ξένες γλώσσες, χειρισμός υπολογιστή κ.λπ. Αυτό σημαίνει ότι η νεοφιλελεύθερη αντίληψη για την εργασία εισάγεται έντονα στον χώρο των εκπαιδευτικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιπλέον τίτλοι σπουδών (δεύτερο πτυχίο, διδακτορικός τίτλος, μεταπτυχιακός τίτλος, πιστοποιημένη επιμόρφωση) ΔΕΝ αναφέρεται ότι πρέπει να είναι συναφείς με το επιστημονικό αντικείμενο του οικείου κλάδου. Σε ποιο επιστημονικό επιχείρημα εδράζεται η εν λόγω πρόταση του ΥΠΠΕΘ;

2. Ως προς την :

– ΔΕΝ πρέπει να τίθεται περιορισμός στην προσμέτρηση της προϋπηρεσίας. Αναφαίρετο δικαίωμα κάθε συναδέλφου η αναγνώριση και η προσμέτρηση του συνόλου της προϋπηρεσίας για τον διορισμό στον κλάδο του/ στην ειδικότητά του.

3. Ως προς τα κοινωνικά κριτήρια:

– Τα κοινωνικά κριτήρια μπορούν να λαμβάνονται υπόψη μετά τον διορισμό των συναδέλφων, με εξαίρεση την προώθηση της κοινωνικής πολιτικής που αφορά ειδικές κοινωνικές ομάδες, λ.χ. οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία, τρίτεκνοι/ πολύτεκνοι, όπως ισχύει και σε άλλες νομοθετικές διατάξεις.

– Μοριοδότηση τέκνου ή/ και αναπηρίας: Η ιδιότητα του γονέα και η ιδιότητα της αναπηρίας δεν πρέπει να λογίζονται ως κριτήρια προς μοριοδότηση, αλλά ως παράμετροι που διαδραματίζουν ρόλο στην τοποθέτηση στη σχολική μονάδα μετά τον διορισμό ή την πρόσληψη. Ο ΣΑΤΕΑ υποστηρίζει την ποσόστωση των εκπαιδευτικών με αναπηρία επί του συνόλου των διορισμών/ προσλήψεων, προκειμένου οι συνάδελφοι να έχουν αυξημένες πιθανότητες για τοποθέτηση σε σχολική μονάδα κοντά στο υποστηρικτικό τους σύστημα.

Βασική θέση του ΣΑΤΕΑ είναι διορισμοί και προσλήψεις με βάση το πτυχίο και το σύνολο της προϋπηρεσίας. Τα κενά στην εκπαίδευση είναι χιλιάδες. Όλοι οι αναπληρωτές είναι απαραίτητοι για τη στήριξη του δημόσιου σχολείου. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η εκπαιδευτική νομοθεσία με γνώμονα ένα καλύτερο σχολείο με όλα τα γνωστικά αντικείμενα για την ολόπλευρη ανάπτυξη των μαθητών και με όλο το απαραίτητο μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, όχι το σύστημα διορισμών/ προσλήψεων.

Το ΥΠΠΕΘ με το νέο σύστημα διορισμών/ προσλήψεων απαξιώνει πτυχίο και προϋπηρεσία ΟΛΩΝ των αναπληρωτών, καθώς επιχειρεί να εφαρμόσει σε ΟΛΟΥΣ τους εκπαιδευτικούς ανεξαιρέτως το προσοντολόγιο, καταστρατηγώντας στην ουσία επαγγελματικά δικαιώματα και υποτιμώντας την πολυετή συμβολή των συμβασιούχων συναδέλφων στην ομαλή λειτουργία των σχολείων. Παράλληλα, θέτει τις βάσεις για την αξιολόγηση των συναδέλφων και μετά διορισμό με την αναφορά σε εξετάσεις και κριτήρια καταλληλότητας των εκπαιδευτικών (άρθρο 13).

Το εν λόγω νομοσχέδιο κινείται στην ίδια λανθασμένη λογική με την τροπολογία του 2017 για την πρόσληψη των αναπληρωτών σε ΕΑΕ, με στόχο απλά τη διαχείριση ενός τεράστιου συνόλου αναπληρωτών που το ίδιο έχει δημιουργήσει κατά τα προηγούμενα χρόνια ελλείψει μόνιμων διορισμών.

Μετά από μια δεκαετία μηδενικών διορισμών και συνεχόμενων αλλαγών στην προσμέτρηση προϋπηρεσίας (βλέπε κλείδωμα πινάκων γενικής εκπαίδευσης) οι εξαγγελίες ως προς τον αριθμό των διορισμών σε βάθος 3ετίας ΔΕΝ καλύπτουν τις κατά πολλές χιλιάδες μεγαλύτερες και πραγματικές ανάγκες του δημόσιου σχολείου. Επομένως, υπό αυτή την έννοια, οι δηλώσεις του υπουργού για παροχή ευκαιριών σε όλους τους υποψηφίους (με ή χωρίς προϋπηρεσία, με ή χωρίς επιπλέον προσόντα και τους μελλοντικούς αποφοίτους) αποτελεί καθαρά επικοινωνιακή τακτική.

Οι 3 άξονες κριτηρίων, που θέτει το νομοσχέδιο, αφενός εντείνουν τον ανταγωνισμό και την κατηγοριοποίηση ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς για λίγες θέσεις εργασίας, αφετέρου εδραιώνει την αντίληψη ότι το πτυχίο ΔΕΝ αρκεί για το δικαίωμα στην εργασία, ωθώντας ένα διαρκές κυνήγι επί πληρωμή απόκτησης προσόντων.

Πιο συγκεκριμένα:

1. Ως προς τα ακαδημαϊκά κριτήρια:

– Απαξίωση πτυχίου και των τετραετών σπουδών από το δημόσιο, κρατικό πανεπιστήμιο. Το πτυχίο μοριοδοτείται και ως προς τον βαθμό του. Ειδικότερα για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, για μια ακόμη φορά, υποτιμάται το βασικό πτυχίο καθώς εξισώνεται με μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό –ενίοτε χωρίς Πρακτική Άσκηση- μόνο και μόνο στο πλαίσιο μείωσης των αντιδράσεων από τους διάφορους υποψηφίους.

– Απαιτούνται επιπλέον επί πληρωμή διαπιστευτήρια για το δικαίωμα στην εργασία, όπως επιπλέον τίτλοι σπουδών, πιστοποιήσεις, ξένες γλώσσες, χειρισμός υπολογιστή κ.λπ. Αυτό σημαίνει ότι η νεοφιλελεύθερη αντίληψη για την εργασία εισάγεται έντονα στον χώρο των εκπαιδευτικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιπλέον τίτλοι σπουδών (δεύτερο πτυχίο, διδακτορικός τίτλος, μεταπτυχιακός τίτλος, πιστοποιημένη επιμόρφωση) ΔΕΝ αναφέρεται ότι πρέπει να είναι συναφείς με το επιστημονικό αντικείμενο του οικείου κλάδου. Σε ποιο επιστημονικό επιχείρημα εδράζεται η εν λόγω πρόταση του ΥΠΠΕΘ;

2. Ως προς την προϋπηρεσία:

– ΔΕΝ πρέπει να τίθεται περιορισμός στην προσμέτρηση της προϋπηρεσίας. Αναφαίρετο δικαίωμα κάθε συναδέλφου η αναγνώριση και η προσμέτρηση του συνόλου της προϋπηρεσίας για τον διορισμό στον κλάδο του/ στην ειδικότητά του.

3. Ως προς τα κοινωνικά κριτήρια:

– Τα κοινωνικά κριτήρια μπορούν να λαμβάνονται υπόψη μετά τον διορισμό των συναδέλφων, με εξαίρεση την προώθηση της κοινωνικής πολιτικής που αφορά ειδικές κοινωνικές ομάδες, λ.χ. οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία, τρίτεκνοι/ πολύτεκνοι, όπως ισχύει και σε άλλες νομοθετικές διατάξεις.

– Μοριοδότηση τέκνου ή/ και αναπηρίας: Η ιδιότητα του γονέα και η ιδιότητα της αναπηρίας δεν πρέπει να λογίζονται ως κριτήρια προς μοριοδότηση, αλλά ως παράμετροι που διαδραματίζουν ρόλο στην τοποθέτηση στη σχολική μονάδα μετά τον διορισμό ή την πρόσληψη. Ο ΣΑΤΕΑ υποστηρίζει την ποσόστωση των εκπαιδευτικών με αναπηρία επί του συνόλου των διορισμών/ προσλήψεων, προκειμένου οι συνάδελφοι να έχουν αυξημένες πιθανότητες για τοποθέτηση σε σχολική μονάδα κοντά στο υποστηρικτικό τους σύστημα.

Βασική θέση του ΣΑΤΕΑ είναι διορισμοί και προσλήψεις με βάση το πτυχίο και το σύνολο της προϋπηρεσίας. Τα κενά στην εκπαίδευση είναι χιλιάδες. Όλοι οι αναπληρωτές είναι απαραίτητοι για τη στήριξη του δημόσιου σχολείου. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η εκπαιδευτική νομοθεσία με γνώμονα ένα καλύτερο σχολείο με όλα τα γνωστικά αντικείμενα για την ολόπλευρη ανάπτυξη των μαθητών και με όλο το απαραίτητο μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, όχι το σύστημα διορισμών/ προσλήψεων.