Τα προβλήματα αλλά και τα επιτεύγματα στο χώρο της  παρουσίασε η Υφυπουργός Παιδείας κατά τη χθεσινή της τοποθέτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Η Υφυπουργός στάθηκε και στο θέμα της παράλληλης στήριξης όπου παρά τις προσπάθειες καλύφθηκε το 50% των αναγκών.

Παράλληλα έδωσε την είδηση ότι :

υπάρχουν και έχει εξασφαλιστεί ο ίδιος αριθμός πιστώσεων για την πρόσληψη αναπληρωτών και για την επόμενη σχολική χρονιά.

Επίσης, καταβάλλεται προσπάθεια να αυξηθούν οι πιστώσεις για την ενίσχυση των ΕΔΕΑΥ

και καταβάλλεται προσπάθεια, για το εάν μπορούμε να αλλάξουμε το εργασιακό πλαίσιο των αναπληρωτών.

Βεβαίως, ευελπιστούμε και πιστεύουμε, ότι από τον Οκτώβριο και μετά, θα έχουμε και την δυνατότητα μονίμων προσλήψεων, οι οποίες κάποιο μέρος αυτών, θα υπάρχει και θα μπορεί να διατεθεί και για τα παιδιά αυτά, τα οποία έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη από τη μόνιμη σχέση με τους εκπαιδευτικούς τους.

Κάναμε κάτι σε αυτή την κατεύθυνση, σε αυτούς τους πολύ δύσκολους καιρούς, στους καιρούς της κρίσης; Κάναμε κάποιες προσπάθειες.

Διπλασιάσαμε –και αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν- τον αριθμό των των εκπαιδευτικών και του λοιπού προσωπικού, μετά από οκτώ χρόνια πλήρους «ανομβρίας».

Ιδρύθηκαν 36 σχολικές μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης και 531 τμήματα ένταξης στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΤΗΡΙΞΗ

Προσπαθήσαμε να καλύψουμε 3000 αιτήματα για παράλληλη στήριξη και ο αριθμός – στο σύνολο του – των υποστηριζόμενων μαθητών, μέσα στη γενική Εκπαίδευση, το 2014-2015, ήταν 30.291 και το 2015-2016 έφθασε τους 34.161 μαθητές.

Φτάνει αυτό; Όχι. Οι ανάγκες είναι πολύ περισσότερες, διότι, σε αυτόν τον πολύπαθο χώρο, έχουμε και αύξηση της νοσηρότητας. Ξέρουμε ότι ένα από τα πολύ σοβαρά θέματα, που καλείται να αντιμετωπίσει το εκπαιδευτικό σύστημα, στο σύνολό του, σε αυτόν τον ειδικό τομέα, είναι η αύξηση των αυτιστικού τύπου διαταραχών, που αυξάνουν πάρα πολύ τις ανάγκες για παράλληλη στήριξη. Έτσι, μπορέσαμε, σε αυτές τις συνθήκες, να ανταποκριθούμε μόνο στο 50% των αιτήσεων.

Υπάρχουν άλλα προβλήματα; Βεβαίως, υπάρχουν. Προβλήματα με τις κτιριακές υποδομές, προβλήματα με την πρώιμη παρέμβαση, προβλήματα με την ανυπαρξία δομών για παιδιά που έχουν μεγαλώσει και τα οποία τελειώνουν τη φοίτησή τους στο εκπαιδευτικό σύστημα και δεν υπάρχουν δομές, στη συνέχεια, ώστε να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους, διασυνδεόμενες με την εργασία κα τη φροντίδα τους.

Υπάρχουν προβλήματα με τα προγράμματα σπουδών. Έχουν γίνει, όμως, βήματα; Τι προσπαθήσαμε να κάνουμε;

Αναπροσαρμόσαμε και επεκτείναμε τα ωρολόγια προγράμματα των Ειδικών Νηπιαγωγείων και των Δημοτικών, εφαρμόζοντας 6ωρο υποχρεωτικό πρόγραμμα, που ήταν αίτημα των γονιών και δώσαμε τη δυνατότητα, εκεί που υπήρχε, σε όλα τα σχολεία, να λειτουργήσουν ολοήμερο πρόγραμμα.

Στη Δευτεροβάθμια Ειδική Επαγγελματική Εκπαίδευση, θεσμοθετήσαμε ένα νέου τύπου σχολείο, το Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο – Λύκειο, με επαγγελματικά δικαιώματα αντίστοιχα των ΕΠΑ.Λ.

και ιδρύσαμε ακόμα 18 τέτοια σχολεία.

Δώσαμε τη δυνατότητα στα παιδιά από τα Ειδικά Γυμνάσια και Λύκεια, να έχουν – εκείνα που μπορούν-  ισότιμη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Προσπαθήσαμε να μειώσουμε τον αριθμό των μαθητών, εκεί όπου υπήρχε ανάγκη, αλλά και να καλύψουμε ανάγκες μαθητών, σε απομακρυσμένες σχολικές μονάδες, έστω και για λογαριασμό ενός μαθητή.

Και βεβαίως, αυξήσαμε -και αυτό, επίσης, δεν αμφισβητείται – στο διπλάσιο τον αριθμό των προσλήψεων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών και του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού και μάλιστα, με κάλυψη των κενών από την έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Για πρώτη φορά, βρέθηκαν, στα γενικά σχολεία, σχολικοί νοσηλευτές, ενώ αυξήθηκε θεαματικά και ο αριθμός των λειτουργών που ανήκουν στο ειδικό βοηθητικό προσωπικό.

Τέλος, κάναμε μια σημαντική προσπάθεια για αυτούς τους ανθρώπους που βοηθούν πάρα πολύ σημαντικά αυτόν τον πολύπαθο τομέα, να δημοσιεύσουμε και τα καθηκοντολόγιά τους. Αυτά τα βλέπουν οι άνθρωποι που υπηρετούν αυτό το χώρο, καθώς και οι γονείς των παιδιών. Βεβαίως, οι προσδοκίες είναι πολύ περισσότερες.

Έρχομαι σ’ αυτό καθαυτό το νομοσχέδιο. Ακούστηκε με πολλούς τρόπους, ότι εδώ πάμε να διαλύσουμε τα ΚΕΔΔΥ και να τα αντικαταστήσουμε με ένα υπερτροφικό οργανισμό, που είναι τα Κ.Ε.Σ.Υ. και βεβαίως, με αυτό τον τρόπο θα θελήσουμε την δυνατότητα της διάγνωσης στα παιδιά. Ουδέν ψευδέστερον. Αυτό που γίνεται είναι να ενισχύεται ο ρόλος του Κ.Ε.Σ.Υ. με προσωπικό με αρμοδιότητες υποστήριξης σε μια σειρά από θέματα, όπως συμπεριφοράς, σχολικής βίας, μαθησιακών δυσκολιών, σχολικής διαρροής, ψυχοσυναισθηματικών εντάσεων και όλα αυτά να αντιμετωπίζονται από μια διεπιστημονική ομάδα με τις κατάλληλες ειδικότητες, ένα έργο που μέχρι τώρα καλούνταν να το διαχειριστεί ένα μόνο πρόσωπο, ο σχολικός σύμβουλος. Βεβαίως, είναι προγραμματισμένο μετά την ψήφιση του νόμου, να υπάρξει και ειδικό επιμορφωτικό πρόγραμμα για τα στελέχη των ΠΕΚΕΣ, των ΚΕΣΥ και των κέντρων της αειφορίας σε θέματα που αφορούν στο έργο κάθε δομής.

Επομένως, θα πρέπει να πω με έναν πολύ σαφή τρόπο, ότι αυτά τα οποία λέγονται, ότι τα παιδιά ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρία χάνουν την προσβασιμότητα τους στις δομές τις οποίες έχουν ανάγκη, δεν είναι καθόλου αλήθεια. Τα Κ.Ε.Σ.Υ. διατηρούν στο ακέραιο όλες τις αρμοδιότητες που είχαν ως ΚΕΔΔΥ, καθορίζουν το είδος της εκπαιδευτικής ανάγκης και εκδίδουν γνωματεύσεις, προτείνουν το κατάλληλο εκπαιδευτικό πλαίσιο, φοίτηση σε ειδικό σχολείο ή η υποστήριξη σε τμήμα ένταξης ή παράλληλη στήριξη, σχεδιάζουν τους άξονες του εξατομικευμένου προγράμματος εκπαίδευσης και υποστηρίζουν τους εκπαιδευτικούς, για να μπορέσουν να το εξειδικεύσουν. Ταυτόχρονα όμως, θα υποστηρίζουν τα σχολεία σε γενικότερα θέματα που καλούνται να διαχειριστούν οι εκπαιδευτικοί, όπως θέματα σχολικής βίας, διαρροής και ψυχοσυναισθηματικών εντάσεων, μια και το κοινωνικό περιβάλλον έχει αλλάξει άρδην.

Από την άλλη πλευρά, ακούμε πράγματα τα οποία είναι παράλογα. Μας κατηγορούν διότι έχουν καταργηθεί οι θέσεις των παιδοψυχίατρων, που έτσι και αλλιώς μόνο τρεις υπηρετούσαν στα ΚΕΔΔΥ, ότι δηλαδή προσπαθούμε να ιατρικοποιήσουμε την άλλη μεριά τα Κ.Ε.Σ.Υ.. Τα Κ.Ε.Σ.Υ. ή τα πρώην ΚΕΔΔΥ έχουν σαν ρόλο να μην εκδίδουν ιατρικού χαρακτήρα γνωματεύσεις. Οι ιατρικές γνωματεύσεις έρχονται από εκεί που πρέπει να έρχονται, δηλαδή από τα αρμόδια παιδιατρικά, παιδονευρολογικά και αναπτυξιολογικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων και στη συνέχεια, ο ρόλος αυτού του οργανισμού θα είναι να μπορέσει να βοηθήσει στην κατάλληλη ένταξη και στο συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πλαίσιο των παιδιών, ενώ θα δίνεται η δυνατότητα, όταν χρειάζονται ειδικοί όπως ο φυσιοθεραπευτής, ο εργοθεραπευτής, ο οφθαλμίατρος, ο ωτορινολαρυγγολόγος ή ο παιδοψυχίατρος, να μπορούν να καλούνται για να γίνεται μια ολιστική διεπιστημονική προσέγγιση. Επομένως, ποιος στέλνει τους γονείς στον ιδιωτικό τομέα;

Νομίζω, λοιπόν, ότι δεν είναι σωστή αυτού του τύπου η προσέγγιση και βεβαίως, αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι ιδρύονται τα 9 επιπλέον Κ.Ε.Σ.Υ. και μάλιστα στις μεγάλες περιοχές, όπως είναι η Αττική, η Θεσσαλονίκη, η Αχαΐα ιδρύουμε 2 Κ.Ε.Σ.Υ., για να μπορέσουμε να επιταχύνουμε τις γνωματεύσεις. Επομένως, συνολικά θα υπάρχουν 71 αντί των 62 που υπήρχαν πριν, ενώ αυξάνονται σημαντικά και οι προβλεπόμενες θέσεις εκπαιδευτών, με εξειδίκευση στην ειδική αγωγή και στη σχολική ψυχολογία του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού, όπως και των εκπαιδευτικών με εξειδίκευση στην συμβουλευτική και στον επαγγελματικό προσανατολισμό.

Ακόμη προβλέπεται μέσα στις διατάξεις του νομοσχεδίου, ο τρόπος που θα επικοινωνεί το ΠΕΚΕΣ με το ΚΕΣΥ, αλλά και με το πεδίο δράσης μέσω των σχολικών δικτύων εκπαιδευτικής υποστήριξης αλλά και των επιτροπών διεπιστημονικής εκπαιδευτικής αξιολόγησης των ΕΔΕΑΥ, τις οποίες θα ενισχύσουμε και έχουμε εξασφαλίσει βέβαια, στην κατεύθυνση αυτή και τις ανάγκες πιστώσεις. Επιπλέον, θα προβλέπονται να υπάρχουν τακτικές συναντήσεις μεταξύ όλων αυτών των μελών, εκεί που κρίνεται σκόπιμο, έτσι που να μπορεί να υποστηριχθεί ο κάθε μαθητής με τον καλύτερο τρόπο.

 

Επομένως, εγώ έκανα μία προσπάθεια να σας περιγράψω αυτό το Σύστημα, που δεν παραπέμπει σε πύργο της Βαβέλ, ούτε σε υδροκεφαλικό κατασκεύασμα και προβλήματα που μπορεί να υπάρξουν, νομίζω, ότι στη συνέχεια μπορούν να εξειδικευτούν λεπτομερέστερα  και με υπουργικές αποφάσεις.

Στο ερώτημα που μου τέθηκε: Έχουμε εξασφαλίσει τις αναγκαίες χρηματοδοτήσεις; Η απάντηση, είναι, ναι.

Υπάρχουν και έχει εξασφαλιστεί ο ίδιος αριθμός πιστώσεων για την πρόσληψη αναπληρωτών και για την επόμενη σχολική χρονιά.

Επίσης, καταβάλλεται προσπάθεια να αυξηθούν οι πιστώσεις για την ενίσχυση των ΕΔΕΑΥ και καταβάλλεται προσπάθεια, για το εάν μπορούμε να αλλάξουμε το εργασιακό πλαίσιο των αναπληρωτών. Βεβαίως, ευελπιστούμε και πιστεύουμε, ότι από τον Οκτώβριο και μετά, θα έχουμε και την δυνατότητα μονίμων προσλήψεων, οι οποίες κάποιο μέρος αυτών, θα υπάρχει και θα μπορεί να διατεθεί και για τα παιδιά αυτά, τα οποία έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη από τη μόνιμη σχέση με τους εκπαιδευτικούς τους.

Ακόμη έχουμε προβλέψει να υπάρχει ειδικό υποστηρικτικό πλαίσιο για τους μαθητές και τις μαθήτριες της μουσουλμανικής μειονότητας, με εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, που να είναι ακριβώς εξειδικευμένοι.

Επομένως, με την παράθεση αυτών των στοιχείων, θέλω να πω, ότι κάνουμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια για να μπορέσουμε να φτιάξουμε σε συνθήκες δύσκολες, όπως είναι οι συνθήκες κρίσης, ένα Εκπαιδευτικό Σύστημα ένταξης όλων των ανθρώπων με αναπηρία σε όλα τα επίπεδα. Γνωρίζω ότι χρειάζονται πολύ περισσότερα, διότι χρειάζεται μια μακροχρόνια συνθήκη, χρειάζεται η δια βίου μάθηση, χρειάζεται η πρόσβαση στην επαγγελματική κατάρτιση των μεγάλων παιδιών χωρίς διακρίσεις, «ο δρόμος είναι μακρύς», αλλά υπάρχει και ο σχεδιασμός, η διάθεση και η απόφαση να προχωρήσουμε σε αυτή την κατεύθυνση, πράγμα που φαίνεται από το δείγμα γραφής που έχουμε δώσει ό,τι παρά τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, έχουμε κινηθεί σ’ αυτή την κατεύθυνση και θα συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια, η οποία είναι δύσκολη, αλλά μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων. Βεβαίως, σ’ αυτό, είμαστε ανοιχτοί να ακούσουμε προτάσεις, απόψεις και να αλλάξουμε πράγματα, που πιθανώς χρειάζονται, είτε επιτάχυνση ή και βελτίωση.