Ήταν μόλις 15 ετών, όταν αναλάμβανε τα «ηνία» της εικονικής μαθητικής επιχείρισης «Smileybin», στο Γυμνάσιο Αλωνίων Πιερίας και δύο χρόνια αργότερα, η Μαρία Κοκάλα έγινε η μαθήτρια που κέρδισε την πρώτη υποτροφία του «Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece» και το χρηματικό έπαθλο των 20.000 ευρώ που τη συνοδεύει, βάζοντας πλέον πλώρη για το Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Με καταγωγή από τη Σφενδάμη Πιερίας, η 17χρονη, σήμερα, Μαρία είχε κερδίσει με τους συμμαθητές της το πρώτο βραβείο στον Πανελλαδικό Διαγωνισμό του 2016 με τη «Smileybin», που πήρε και βραβείο καινοτομίας στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό του «Junior Achievement Europe». Η ίδια, ως γενική διευθύντρια της εικονικής αυτής επιχείρησης κατέκτησε το βραβείο «Ηγετικής Προσωπικότητας», ξεχωρίζοντας ανάμεσα σε 425.000 μαθητές που συμμετείχαν εκείνη τη χρονιά πανευρωπαϊκά στην «Εικονική Επιχείρηση».

Άριστη μαθήτρια, με ξεκάθαρους στόχους και όραμα για το μέλλον, η 17χρονη πιστεύει πως «οι νέοι είναι αυτοί που κάνουν τη διαφορά» γι’ αυτό και θεωρεί πως προγράμματα όπως αυτό της «Εικονικής Επιχείρησης» είναι πολλαπλά επωφελή για τους συμμετέχοντες.

«Είναι ένα εποικοδομητικό πρόγραμμα γιατί ακόμα και όταν κάποιος δεν αποφασίζει τελικά να ασχοληθεί με το επιχειρείν, μαθαίνει κάποιες πτυχές του εαυτού του που δεν γνώριζε και εξελίσσεται. Μαθαίνει τι του αρέσει και τι όχι, είναι σαν ένα πρόγραμμα επαγγελματικού προσανατολισμού. Εγώ δεν ήξερα ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω στη ζωή μου και το έμαθα στην πορεία. Άλλαξα ως άνθρωπος, απέκτησα ηθικές αξίες που πραγματικά με βοηθούν καθημερινά, έμαθα να συνεργάζομαι, να αποδέχομαι τη διαφορετική άποψη, έμαθα να δουλεύω σε πολύ περιορισμένο χρόνο γιατί το πρόγραμμα απαιτούσε αυτή την αυστηρότητα του χρόνου», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η 17χρονη.

«Είναι πάρα πολλά τα οφέλη», τονίζει και εξηγεί πως «το σημαντικότερο είναι ότι λειτουργεί ως τρόπος αυτογνωσίας, αυτοκριτικής, πράγμα που είναι πολύ σπάνιο» καθώς «δεν είναι πολλοί άνθρωποι που γνωρίζουν πραγματικά τον εαυτό τους, ειδικά στην εφηβική ηλικία, που ακόμα είναι πολύ θολό το πεδίο· βάζει τα παιδιά στην ωριμότητα να επιλέξουν σοφά το μέλλον τους, καθώς βλέπουμε καθημερινά ότι λανθασμένες επιλογές οδηγούν αργότερα σε ανεργία».

Αυτή τη στιγμή, η Μαρία Κοκάλα από τη Σφενδάμη Πιερίας δουλεύει σκληρά για να ενταχθεί στο τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που είναι και ο μεγάλος της στόχος. «Θέλω πάρα πολύ να περάσω και να κάνω το παν», λέει και εξηγεί ότι αφού ολοκληρώσει αυτό το πρώτο «βήμα» θα ήθελε να συνεχίσει τις σπουδές της και σε μεταπτυχιακό επίπεδο.

Όταν η συζήτηση φτάνει στο «brain drain», η 17χρονη δεν κρύβει την επιθυμία της να δει τους νέους ανθρώπους να επιστρέφουν και να παράγουν στη χώρα τους, αλλά, όπως σημειώνει αυτό προϋποθέτει βελτίωση των συνθηκών στην αγορά εργασίας. «Δεν έχω και την καλύτερη εικόνα για την αγορά εργασίας αυτή τη στιγμή. Ευελπιστώ όμως ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Πιστεύω ότι το ανθρώπινο δυναμικό της Ελλάδας είναι το καλύτερο. Υπάρχουν πάρα πολλά νέα παιδιά που έχουν δυνατότητες αλλά αναγκάζονται να βγουν έξω. Και υπάρχουν κι αυτοί που δεν μπορούν να βγουν καν έξω και κάνουν δουλειές, που ούτε τους αρέσουν ούτε ενίοτε είναι καλοί σ’ αυτό που κάνουν. Εγώ θα ήθελα να βγω στο εξωτερικό, αλλά μου αρέσει η Ελλάδα πολύ. Αν τα πράγματα ήταν καλύτερα θα γύριζα πίσω. Αν δεν γυρίσει κανένας δεν πρόκειται αυτή η χώρα να πάει μπροστά, αν όλοι φύγουν. Οι νέοι είναι αυτοί που κάνουν τη διαφορά», λέει χαρακτηριστικά.

Το «succes story» μιας μαθητικής επιχείρησης

Η εικονική επιχείρηση «Smileybin», που δημιούργησε η Μαρία Κοκάλα με τους συμμαθητές της είναι ένα πραγματικό «success story» αφού κατόρθωσε να διακριθεί όχι μόνο σε πανελλαδικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

«Η ομάδα μας ξεκίνησε αρχικά με 21 άτομα, αργότερα όμως μειώθηκε ο αριθμός. Στην Ελβετία (στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό “Company of the Year” του Junior Achievement Europe) πήγαμε 7 άτομα. Κατασκευάσαμε έναν κάδο ανακύκλωσης από αλουμίνιο, που στο πάνω μέρος του είχε ένα φωτοβολταϊκό πάνελ και από εκεί έπαιρνε όλη του την ενέργεια, δηλαδή ήταν αυτόνομο. Μπορούσε, ωστόσο, ο χρήστης να το λειτουργήσει και με παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Είχαμε πολλές επιλογές. Εμείς είχαμε ένα μοντέλο που μπορούσε να αλλάξει και να τροποποιηθεί. Στο εσωτερικό του είχε είτε κάποιους αισθητήρες βάρους είτε κάποιες ζυγαριές είτε διάφορα συστήματα που μπορούσαν και ζύγιζαν το προϊόν που εισήγαγε ο χρήστης στον κάδο και φυσικά υπήρχε και ανιχνευτής υλικού σε περίπτωση που κάποιος κακόβουλος έριχνε κάτι μη ανακυκλώσιμο στον κάδο. Υπήρχε μία θύρα στο εξωτερικό μέρος, όπου αυτόματα, μόλις έπεφτε μέσα το προϊόν εμφάνιζε έναν τετραψήφιο κωδικό. Αυτόν τον κωδικό ο χρήστης τον έβαζε στην εφαρμογή που δημιουργήσαμε και κάθε φορά οι πόντοι που συγκέντρωνε λειτουργούσαν αθροιστικά κι έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα που επέλεγε ο Δήμος ή ο χρήστης (μηνιαία ή ετησίως) έπαιρνε κάποια ανταπόδοση (είτε κάποια μετρητά, είτε δωρεά σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, κουπόνια για σούπερ μάρκετ κ.ά.). Θέλαμε να ενισχύσουμε την περιβαλλοντική συνείδηση των ανθρώπων και να τους δώσουμε ένα κίνητρο να ανακυκλώνουν περισσότερο», εξήγησε η Μαρία Κοκάλα για τον εναλλακτικό αυτό κάδο που κατασκεύασε η ομάδα.

Η Μαρία Κοκάλα ξεκίνησε ως διευθύντρια μάρκετινγκ στην εικονική αυτή επιχείρηση, στην πορεία όμως έγινε ανακατανομή ρόλων και βρέθηκε στο «τιμόνι» αλλά, όπως τονίζει, αποδεικνύοντας στην πράξη τις ηθικές αρχές που, όπως νωρίτερα ανέφερε πήρε από την όλη διαδικασία, «όλοι δουλεύαμε το ίδιο, δεν έκανα κάτι παραπάνω»…

Το πρόγραμμα «Εικονική Επιχείρηση» πραγματοποιείται στην Ελλάδα εδώ και 10 χρόνια από τον μη-κερδοσκοπικό εκπαιδευτικό οργανισμό «Σωματείο Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece» και από φέτος τελεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος μάλιστα είχε υποδεχθεί πριν από λίγο καιρό στο γραφείο του τη Μαρία Κοκάλα για να τη συγχαρεί.