Η : Ακραίο και νεοφιλελεύθερο πισωγύρισμα!  Οι εκπαιδευτικοί δεν θα επιτρέψουμε την επιστροφή στο σκηνικό του 2013! Νεκτάριος Κορδής Αιρετό μέλος του ΚΥΣΔΕ

Το Σάββατο 24 Νοεμβρίου, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης, αφουγκραζόμενος τα οικονομικά συμφέροντα των μεγαλοεπενδυτών, παρουσίασε ένα στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης και του αυταρχισμού.
Οι επιχειρηματικές προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας για ένα σχολείο που θα παράγει επενδυτές και όχι μαθητές και ένα πανεπιστήμιο στις ανάγκες των λίγων και εκλεκτών παιδιών των πλούσιων οικογενειών, επιβεβαιώνει το νεοφιλελεύθερο και ελιτίστικο όραμα του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας για τον ευρύτερο μετασχηματισμό της Δημόσιας και Δωρεάν εκπαίδευσης, σε ένα σύστημα Ιδιωτικό και επί πληρωμή.
Η Ν.Δ. επαναφέρει την ατζέντα του 2012-2015. Όπως τότε, έτσι και τώρα επιμένει στην ανάλυση ότι ο δημόσιος τομέας είναι ο μεγάλος υπεύθυνος για την κρίση και όλες τις κακοδαιμονίες της χώρας.

Όπως τότε, έτσι και τώρα ο περιορισμός του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων μέσω των διαθεσιμοτήτων – απολύσεων και μέσω της ανάσχεσης των διορισμών παρουσιάζεται ως πολιτική λύση για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Δεν είναι τυχαίο ότι την Κυριακή 25 Νοεμβρίου στο πρωτοσέλιδο της Καθημερινής γίνεται αναφορά για: «21924 προσλήψεις από το παράθυρο. Αναφέροντας ότι αυξήθηκαν αντί να μειωθούν οι υπάλληλοι στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα τα τελευταία 2,5 έτη»!

Για την Καθημερινή η μη μείωση των μονίμων από το 2015 και οι προσλήψεις συμβασιούχων (μεταξύ των οποίων και οι αναπληρωτές), παρουσιάζονται ως προβληματικές καταστάσεις. Κουβέντα φυσικά δε γίνεται για τη συρρίκνωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων από το 2011.
Επί της ουσίας, τα ωραία λόγια στην αρχή της παρουσίασης του προγράμματος περί ισότητας και ποιότητας ακολούθησαν μέτρα που αποκαλύπτουν το ακραία νεοφιλελεύθερο τους σχέδιο:
 Η συνολική απόρριψη των νόμων Μπαλτά, Φίλη και Γαβρόγλου, γεννά εύλογη ανησυχία για επαναφορά στο σκηνικό του 2013 (διαθεσιμότητα, υποχρεωτικές μετατάξεις, τιμωρητική αξιολόγηση κ.α.). Πρόκειται ουσιαστικά για την κατάργηση όλων των κατακτήσεων των εκπαιδευτικών τα τελευταία χρόνια!
 Έντονη ανησυχία γεννά η εξαγγελία για την περίφημη «ελεύθερη γονεϊκή επιλογή» δημόσιου και ιδιωτικού σχολείου που έχει αποτύχει ως «πείραμα» διεθνώς και έχει προξενήσει σοβαρή βλάβη στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.
 Η διασύνδεση του θεσμού της αξιολόγησης, όχι με την ενίσχυση της επιστημονικής κατάρτισης και του επαγγελματικού προφίλ του εκπαιδευτικού, αλλά με τη μισθολογική εξέλιξη, με επιβράβευση των «αρίστων», αποτελεί τιμωρητική και όχι εποικοδομητική εκδοχή της.
 Η αγορά μέσα στα σχολεία: «Άσκηση μικρών μαθητών σε επιχειρήσεις ώστε οι μαθητές να εξοικειώνονται με την πραγματική οικονομία, και να επιλέγουν το αντικείμενο σπουδών τους με μεγαλύτερη σιγουριά»!
 Προσλήψεις εκπαιδευτικών αν το επιτρέψουν οι δημοσιονομικές ανάγκες. Προσέξτε: «Στο βαθμό που τα δημοσιονομικά της χώρας μας το επιτρέπουν, στο βαθμό που θα έχουμε μελετήσει αναλυτικά τις ανάγκες, τις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε εκπαιδευτικής μονάδας θα προχωρήσουμε με προτεραιότητα σε προσλήψεις στα ζητήματα Παιδείας, ξεκινώντας από την Ειδική Αγωγή».
 Οικονομική αυτονομία σχολείου με όρους που θυμίζουν πολυεθνική εταιρεία. Αξιολόγηση και διοίκηση σχολείων με θεσμοθέτηση οργάνου διοίκησης από Διευθυντές, Υποδιευθυντές, Γονείς, Δήμο.Ο Κ. Μητσοτάκης στην 83η ΔΕΘ είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: “Η Παιδεία έχει ανάγκη από πιο αυτόνομα και δημιουργικά σχολεία. Με μεγαλύτερη ελευθερία στην οργάνωση, στη διαχείριση πόρων, στην επιλογή διδακτικού προσωπικού, στην κατάρτιση προγράμματος σπουδών. Να ξεφύγουμε από την τυραννία του ωρολογίου προγράμματος. Το μοντέλο που «οραματίζεται» επομένως ο κ. Μητσοτάκης για το Δημόσιο Σχολείο έχει την εξής δομή: Αξιολόγηση και απόλυση εκπαιδευτικών, «αυτονομία» και εξάρτηση των σχολείων από ιδιωτικά κεφάλαια (χορηγοί με προοπτική να επεμβαίνουν και στο πρόγραμμα σπουδών), vouchers (κουπόνια) στους γονείς για «ελεύθερη» επιλογή σχολείου, πρόσληψη μάνατζερ για διευθυντές, πρόσληψη προσωπικού από τις σχολικές μονάδες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον τρόπο πρόσληψης και για τις σχέσεις εργασίας, με την άρση της έννοιας του μόνιμου δημόσιου λειτουργού να είναι κυρίαρχη στη «μεγάλη ιδέα» τους»..
 Λύκειο με εθνικό απολυτήριο που θα υπολογίζονται οι τελικές εξετάσεις με τράπεζα θεμάτων όλων των τάξεων και μαθημάτων
 Πανελλαδικές με θεσμοθέτηση βάσης αλλά και ανώτερης βάσης που θα έχουν δυνατότητα να βάζουν οι σχολές. Οι σχολές θα καθορίζουν τον αριθμό των εισακτέων! Έτοιμη πελατεία για τα ιδιωτικά “πανεπιστήμια και τα κολλέγια” .
 Στην Ιδιωτική εκπαίδευση «κατάργηση αναχρονιστικών διατάξεων Φίλη- Γαβρόγλου», (δηλαδή του ελέγχου των ιδιωτικών σχολείων από ΥΠΠΕΘ και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών)
Για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και κατάρτιση: Μετά την εξαγγελία για «αναβάθμιση» της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, ξεδιπλώνεται ένα νέο αγοραίο νεοφιλελεύθερο σενάριο:
 Καθιέρωση πρότυπων (όχι πειραματικών) ΕΠΑΛ!
 Καθιέρωση (επαναφορά) της κατάρτισης σε μεταγυμνασιακό επίπεδο! Ίδρυση παντού (από υπουργεία, επιμελητήρια, οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων) σχολών μαθητείας μετά το γυμνάσιο. Άρα μαθητεία ανηλίκων και πρόωρη στενή κατάρτιση και φυσικά τα πάντα στους ιδιώτες!
 Τα πρότυπα ΕΠΑΛ και σε 2 χρόνια όλα τα ΕΠΑΛ θα έχουν συμβούλιο σύνδεσης με αγορά εργασίας από διευθυντές ΕΠΑΛ, εκπροσώπους εργοδοτών και εργαζομένων. Οι προτάσεις του συμβουλίου για τομείς και ειδικότητες θα είναι δεσμευτικές! Είναι η πλήρης υποταγή των επαγγελματικών Λυκείων στην τοπική αγορά εργασίας. Και η επαναφορά “διαθεσιμοτήτων” όταν η αγορά θα κρίνει πως δεν της κάνουν οι ειδικότητες…
 Η πιστοποίηση της μη τυπικής εκπαίδευσης δεν θα γίνεται από τον ΕΟΠΠΕΠ, αλλά από ιδιωτικούς φορείς που απλά θα πιστοποιήσει ο ΕΟΠΠΕΠ.
 Δημιουργείται ενιαία Γενική Γραμματεία στο Υπουργείο Παιδείας για όλο το σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (δηλαδή τα ΕΠΑΛ δεν θα εποπτεύονται από τη Γενική Διεύθυνση Σπουδών, όπως τώρα), άρα όλο το σύστημα (και το ΕΠΑΛ) μπαίνει στη λογική της στενής κατάρτισης και της αγοράς.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουν μνήμη και κρίση και σίγουρα δεν θα επιτρέψουν σε κανένα να μας επιστρέψει στο «σκηνικό του 2013»! Ελπίζω οι παρατάξεις της ΔΑΚΕ, του ΠΑΜΕ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, να μην παραμείνουν άφωνες –για άλλη μια φορά- στις εξαγγελίες αυτές! Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα, επιδίδονται στην απόλυτη καταστροφολογία, σε στείρα και αδιέξοδη δαιμονοποίηση της πραγματικότητας, σε απόκρυψη ή υποτίμηση κάθε κατάκτησης και θετικού βήματος, σπέρνοντας την απογοήτευση και την παραίτηση στους συναδέλφους, πείθοντάς τους ότι όλα είναι τετελεσμένα και άρα μάταιη κάθε αντίδραση.
Για εμάς, η κριτική απέναντι στις ασκούμενες πολιτικές πρέπει να είναι σκληρή, χρειάζεται όμως να ακουμπά στην πραγματικότητα και να παρακινεί σε δημιουργική δράση και θετική διεκδίκηση. Αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο, και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, σε ό,τι υποβαθμίζει εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα, αλλά ταυτόχρονα υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις μας και όσα προάγουν την αλλαγή νοοτροπίας για τη βελτίωση του έργου μας και του δημόσιου σχολείου σε όφελος των μαθητών/τριών μας Προφανώς χρειάζεται να γίνουν πολλά περισσότερα και στην εκπαίδευση. Αύξηση των δημόσιων εκπαιδευτικών δαπανών, μαζικοί διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών, πολύπλευρη στήριξη του εκπαιδευτικού έργου και διεκδίκηση ριζικών δημοκρατικών αλλαγών στη δημόσια εκπαίδευση επιβάλλοντας εξελίξεις στην κατεύθυνση των θέσεων και των αναγκών του κλάδου.
Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να καταδικάσει την απολιθωμένη και νεοφιλελεύθερη πρόταση της Νέας Δημοκρατίας και να συνεχίζει τους αγώνες για την οικοδόμηση ενός εκπαιδευτικού συστήματος δημόσιου, δωρεάν και δημοκρατικού, ενός σχολείου που θα προσφέρει ίσες εκπαιδευτικές ευκαιρίες για όλα τα παιδιά και που θα παραμένει ανοιχτό στις ανάγκες των μαθητών και της κοινωνίας.