Η ειδική αγωγή στο απόσπασμα! Να αποσυρθεί το ν/σ για τις νέες – Μαζικοί διορισμοί τώρα! Το ν/σ για τις νέες δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου σε ΠΕ και ΔΕ, μεταξύ άλλων, αλλάζει ριζικά το πλαίσιο της Ε.Α.Ε. Εισάγει έντονα τη λογική της εξοικονόμησης πόρων (δομών και προσωπικού) στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση (ΕΑΕ), προωθώντας το πρότυπο του ΟΟΣΑ για την ενταξιακή εκπαίδευση.

Ανακοίνωση Συντονιστικού Αναπληρωτών Αδιόριστων Εκπαιδευτικών για το ν/σ για τις Υποστηρικτικές Δομές

Τα ήδη υποστελεχωμένα ΚΕΔΔΥ καταργούνται, μετονομάζονται σε ΚΕΣΥ με ένα τεράστιο όγκο αρμοδιοτήτων, συγχωνεύονται χωρίς το απαραίτητο διεπιστημονικό προσωπικό με άλλες δομές της εκπαίδευσης και, στην ουσία, δεν υποστηρίζουν μαθητές και εκπαιδευτικούς που έχουν ανάγκη εξειδικευμένης παροχής εκπαιδευτικών και διαγνωστικών υπηρεσιών, καθώς δεν πραγματοποιούν διάγνωση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών (ε.ε.α.). Η δουλειά του ΚΕΔΔΥ στην πραγματικότητα μεταφέρεται πλέον στις στελεχωμένες έως σήμερα σχεδόν αποκλειστικά με αναπληρωτές ΕΔΕΑΥ, οι οποίες ως περιοδεύων θίασος ανά πόσα σχολεία και εκατοντάδες μαθητές, θα καλούνται να αξιολογούν μαθητές, να σχεδιάζουν προγράμματα παρέμβασης, να αποτιμούν την αποτελεσματικότητά τους, να συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς εκτός διδακτικού ωραρίου κ.ά.

Το εν λόγω ν/σ αντιγράφει ένα ήδη δοκιμασμένο στις ΗΠΑ εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία εκπαιδευτικό μοντέλο υποστήριξης των μαθητών με αναπηρία ή/ και ε.ε.α. μέσα στο γενικό σχολείο, όπου το σχολείο καλείται να αποδείξει για ποιον λόγο ο εκάστοτε μαθητής χρήζει εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης εκτός της τάξης. Δηλαδή, για ποιον λόγο πρέπει να παρέχονται επιπλέον εκπαιδευτικές υπηρεσίες για μαθητές με αναπηρία ή/ και ε.ε.α. Η συγκεκριμένη πρόταση του Υπουργείου Παιδείας δε λαμβάνει υπόψη την έλλειψη δομών, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας σε ΕΑΕ, την απουσία μόνιμων διορισμών κ.ά. Στην πραγματικότητα αυτό που επιδιώκεται είναι να χορηγούνται γνωματεύσεις από τα ΚΕΣΥ με το σταγονόμετρο, με μεγάλη χρονική καθυστέρηση από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, γεγονός που θα οδηγήσει σε τρομαχτική μείωση των προσλήψεων στην Παράλληλη Στήριξη.

Τι σημαίνουν, όμως, αυτές οι αλλαγές σε πρακτικό επίπεδο;

Α) Ως προς τους μαθητές: Πλήττονται τα μορφωτικά τους δικαιώματα, καθώς καθυστερεί σημαντικά η γνωμάτευση για τη χορήγηση- έγκριση εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης (λ.χ. Παράλληλη Στήριξη). Το σχολείο θα λογοδοτεί στο ΚΕΣΥ για το πρόγραμμα παρέμβασης που εφαρμόστηκε και γιατί δεν επέφερε τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, με αποτέλεσμα ο μαθητής να μην παραπέμπεται για διάγνωση από την αρχή της σχολικής χρονιάς.

Β) Ως προς τους εκπαιδευτικούς:Οι εκπαιδευτικοί καλούνται να υποστηρίξουν τους μαθητές με αναπηρία ή/ και ε.ε.α ενίοτε χωρίς εκπαιδευτικό ΕΑΕ και χωρίς απαραίτητα να λειτουργεί ΕΔΕΑΥ στο σχολείο! Αυξάνεται σημαντικά το βάρος του εκπαιδευτικού έργου των εκπαιδευτικών (ιδίως των Τ.Ε.) οι οποίοι –πέρα από τις ισχύουσες αρμοδιότητές τους θα είναι συν-υπεύθυνοι και υπόλογοι για το πρόγραμμα παρέμβασης πριν από την παραπομπή του για αξιολόγηση στο ΚΕΣΥ. Με αυτόν τον τρόπο προωθείται η 30ωρη παραμονή στο σχολείο πέραν του διδακτικού ωραρίου. Την ίδια στιγμή, οι εκπαιδευτικοί αφενός καλούνται να εφαρμόσουν προγράμματα σε πλήθος μαθητών χωρίς βοήθεια και με προγράμματα γενικής παιδείας, αφετέρου στο τέλος… αξιολογούνται για αυτά! Στην ουσία το εκπαιδευτικό προσωπικό της ΕΔΕΑΥ και του Τ.Ε. μετατρέπεται σε κέντρο προγραμματισμού των σχεδίων παρέμβασης για το κάθε παιδί και, τελικά, αυτό δε θα λειτουργεί!

Γ) Ως προς το σχολείο ως μονάδα: Το σχολείο καλείται να λογοδοτήσει για το πώς θα διαχειριστεί τις εκπαιδευτικές προκλήσεις των μαθητών με αναπηρία ή/ και ε.ε.α. άνευ των κατάλληλων υλικοτεχνικών υποδομών (λ.χ. απουσία κατάλληλων χώρων για Τ.Ε.), άνευ απαραίτητου εποπτικού υλικού και προβληματικών Αναλυτικών Προγραμμάτων καθώς και κατάλληλης μετεκπαίδευσης των εκπαιδευτικών σε θέματα ΕΑΕ.

Συμπερασματικά, το Υπουργείο Παιδείας επιδιώκει με ωραιοποιημένα επιχειρήματα να προωθήσει την υποστήριξη των μαθητών με αναπηρία ή/ και ε.ε.α., επικαλούμενο τη φιλοσοφία της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ενταξιακή λογική, όμως, από τη στιγμή που περιλαμβάνει όλο το φάσμα των αναπηριών και των ε.ε.α. οφείλει να μην περιορίζεται από τους όρους της λειτουργικότητας, να μη θέτει με άλλα λόγια περιορισμούς σύμφωνα με τη λειτουργικότητα των παιδιών και, κατ’ επέκταση, να μην εξαντλείται αποκλειστικά σε μία διάστασή της (λ.χ. θέματα προσβασιμότητας στο σχολικό περιβάλλον). Μιλώντας, όμως, καθαρά με οικονομικούς όρους η ΕΑΕ απαιτεί πόρους και κοστίζει. Αυτό που προκύπτει από τον τρόπο λειτουργίας των νέων δομών πλήττει σημαντικά την ΕΑΕ και φανερώνει ότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα υπηρετεί πιστά τη λογική της μείωσης του κόστους: μείωση των απαραίτητων δομών, μείωση των προσλήψεων σε εκπαιδευτικό προσωπικό και αύξηση των αρμοδιοτήτων του υπάρχοντος εκπαιδευτικού προσωπικού για αντιστάθμισμα των περικοπών.

Απαιτούμε:

Απόσυρση του νομοσχεδίου,

Σύσταση οργανικών στην ΕΑΕ,

Μαζικούς διορισμούς σε δομές ΕΑΕ

Παράλληλη Στήριξη με βάση τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών (ένας εκπαιδευτικός Παράλληλης Στήριξης για κάθε μαθητή με γνωμάτευση)