ΜΗΠΩΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΑΜΕ ΕΝΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ;

Tου Δημήτρη Τσιριγώτη (φυσικός)

Στα πλαίσια του Κοινωνικού Σχολείου ,μετά την ημέρα του Σχολικού αθλητισμού έχουμε και την μέρα για την Παιδική Παχυσαρκία την 24η του Οκτώβρη.

Δεν λέω το σχολείο πρέπει να ασχολείται και με τέτοια θέματα αλλά όχι έτσι αποσπασματικά και πρόχειρα. Αν θέλουμε πραγματικά να ασχοληθούμε με την παχυσαρκία πρέπει σε όλα τα σχολεία να μιλήσουν ειδικοί γιατροί και διατροφολόγοι και όχι αμήχανοι και μη επιμορφωμένοι εκπαιδευτικοί . Και βέβαια πριν από όλα πρέπει να έχουν λυθεί τα βασικά προβλήματα των σχολείων ( να καλυφθούν τα χιλιάδες κενά , τα κτιριακά προβλήματα , η αντισταθμιστική αγωγή , η ειδική αγωγή, η μεταφορά των μαθητών …μπορώ να γράφω μέχρι αύριο).

Γιατί τώρα έτσι όπως είναι η κατάσταση το υπουργείο παιδείας θυμίζει πολύ την Μαρία Αντουανέτα που έλεγε «δεν έχετε ψωμί ; Δεν πειράζει φάτε παντεσπάνι» .

Αυτό που επίσης κάνει εντύπωση είναι η τάση του υπουργείου να στοιβάξει τα πάντα ακόμα και τα μεταξύ τους αντικρουόμενα: Από τη μία θέλει Λύκειο-εργοστάσιο κατασκευής πανέτοιμων για εξετάσεις μαθητών δηλαδή δημιουργεί πολεμιστές έτοιμους για μάχη και από την άλλη θέλει να τους εμπνεύσει κοινωνικές ευαισθησίες. Ας αποφασίσουν τι θέλουν, μονομάχους ή ευαίσθητους πολίτες;

Και τα δύο μαζί οδηγούν σε διπολική διαταραχή.