Τη σημασία ενός ναού, στον οποίο περιμένουν να αναβαπτιστούν, να θυμηθούν, να αισθανθούν περήφανοι για την καταγωγή τους, τους προγόνους τους και τις μικρές πατρίδες τους, έχει προσλάβει το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα αποστολή του οποίου είναι η διατήρηση και διάδοση της μνήμης των αγώνων του Ελληνισμού για την απελευθέρωση της Μακεδονίας.

Την αποστολή και τις δράσεις του Μουσείου περιέγραψε ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, Νικόλαος Μαργαρόπουλος, ο οποίος εκφώνησε τον πανηγυρικό στη σημερινή εκδήλωση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με αφορμή τις επετείους της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς, την 26η Οκτωβρίου 1912, ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, Πολιούχου της, του ΟΧΙ – 28η Οκτωβρίου 1940 και της 30ης Οκτωβρίου – Ημέρα Απελευθέρωσης της πόλης από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, το 1944.

Κάνοντας ιστορική αναδρομή στους αγώνες των Ελλήνων για τη Μακεδονία από το γύρισμα του 20ού αιώνα στο έπος του ’40, ο κ. Μαργαρόπουλος τόνισε ότι “οι Μακεδονομάχοι ήταν η πρώτη γενιά μετά την Επανάσταση του 1821 που τιμούσε τα όπλα της, η πρώτη γενιά που είχε τη δύναμη να ανατρέψει τετελεσμένα γεγονότα και η ίδια γενιά που ανέτρεψε και τα πολιτικά δεδομένα στην Αθήνα του 1909 βάζοντας όλη τη χώρα σε μία νέα ιστορική βάση”.

“Οι σκληροί αγώνες για τη Μακεδονία και τα θύματα των αγώνων αυτών ήταν η έμπνευση ολόκληρου του ελληνικού έθνους, όταν εμπλέχτηκε στους Βαλκανικούς Πολέμους. Μέσα από τους Βαλκανικούς Πολέμους όλοι οι Έλληνες στρατιώτες έγιναν μακεδονομάχοι, επειδή το σημαντικότερο αποτέλεσμα των πολέμων ήταν η απελευθέρωση της Μακεδονίας”, είπε ο κ. Μαργαρόπουλος, σημειώνοντας ότι το μουσείο έχει πολύ δύσκολο και απαιτητικό ρόλο, καθώς πρέπει να εργαστεί πάνω σε ιδεολογικές βάσεις τόσο πολύ φορτισμένες, χωρίς να προβάλλει ακρότητες και βία.

“Ο Μακεδονικός Αγώνας και όσοι αγώνες για τη Μακεδονία ακολούθησαν ήταν ακραίοι και ως εκ τούτου ηρωικοί. Αλλά οι ακρότητες είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να προβάλλει ένα μουσείο. Η πολιτική, αλλά και η εκπαιδευτική ορθότητα απαιτεί μία μουσειακή και ιστορική προσέγγιση που αποστειρώνει τον αγώνα από το βασικό του χαρακτηριστικό, το αίμα. Δεν έχουμε επιλογή, αν θέλουμε να συνυπάρξουμε στα Βαλκάνια”, ανέφερε.

“Τιμώντας το Έπος του ‘40 γιορτάζουμε σήμερα την επέτειο του θρυλικού ΟΧΙ στην πρόκληση της φασιστικής Ιταλίας. Είναι μία γιορτή που γεννήθηκε μέσα στα χρόνια της κατοχής από τον Οκτώβριο του 1941, όταν έγινε η πρώτη διαδήλωση στην υποδουλωμένη Αθήνα, μία γιορτή γεννημένη από την ίδια την ανάγκη των πολιτών να αντισταθούν στον κατακτητή και να οραματιστούν ένα ελεύθερο αύριο”, ανέφερε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, καθηγητής Στυλιανός Δ. Κατρανίδης. “Σήμερα τιμάμε όσους συνέβαλαν στη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών και ιδιαίτερα όσους λίγους βρίσκονται ανάμεσα μας. Μαθαίνουμε από τους αγώνες τους, τις θυσίες και τα λάθη τους. Ξαναθυμόμαστε τι σημαίνει να αγαπάς την πατρίδα σου χωρίς να μισείς τις πατρίδες των άλλων και την αξία της ειρήνης και της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών”, υπογράμμισε.

Αναφερόμενος στη σημερινή εποχή τόνισε ότι “ο κόσμος βρίσκεται σε κομβική κατάσταση μιας επικίνδυνα ασταθούς ισορροπίας με αυταρχικά και εθνικιστικά καθεστώτα σε πολλές χώρες να επιβάλλουν τον ανορθολογισμό, τα οικονομικά αδιέξοδα, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να προχωρούν σε περιστολή των δημοκρατιών ελευθεριών ακόμη και σε δολοφονίες πολιτών, η αντίσταση οφείλει να πάρει οικουμενικές διαστάσεις” και πρόσθεσε: “ας μην υποτιμάμε τα μηνύματα. Η εποχή μας, εποχή κοινωνικής κρίσης και ανασφάλειας, αναβίωσης του προστατευτισμού, του κάθε είδους λαϊκισμού και του εθνοαπομωνοτισμού μοιάζει σε πολλά με την Ευρώπη του Μεσοπολέμου, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει”.

“Στην Ευρώπη και στον δυτικό κόσμο ζούμε δυστυχώς σε μία εποχή που η εμπιστοσύνη των πολιτών για τους δημοκρατικούς θεσμούς κλονίζεται και επενδύεται σε τυχοδιώκτες και σε δημαγωγούς. Αποκτούν δύναμη φανερή ή υπόγεια οι εθνολαϊκιστές, οι παραληρηματικοί και οι νταήδες. Η τήρηση και η επιβολή του νόμου από προϋπόθεση της δημοκρατίας σε κάποιες περιπτώσεις καταλήγει σε εργαλείο εξουσίας στα χέρια επικίνδυνων σφετεριστών της. Η ιστορία διδάσκει πως, όταν το κράτος δικαίου υποχωρεί ή αδιαφορεί, το κενό το καλύπτει η βία, ο αυταρχισμός και κάπου στο τέλος περιμένει ο πόλεμος”,είπε ο κ. Κατρανίδης.

“Ας ενώσουμε σήμερα τη φωνή μας με τη φωνή όλων των λαών της Ευρώπης και του κόσμου ευρύτερα και ας εργαστούμε για την επίτευξη των παγκόσμιων οραμάτων της ειρήνης, της βιώσιμης ανάπτυξης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αντιμετώπισης της ακραίας ανισότητας και της φτώχειας”, κατέληξε.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης επιδόθηκαν τιμητικοί έπαινοι στα μέλη ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Μακεδονίας τα οποία αφυπηρέτησαν την 31η Αυγούστου 2018.