Η γνώση είναι δύναμη, μια δύναμη που κάνει ευκολότερη την αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής. Γι’ αυτό και η παιδεία αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα, που ελευθερώνει τον άνθρωπο από τα δεσμά της αμάθειας και της απαιδευσιάς. Αυτή η γνώση, και αυτή η παιδεία χαρίζεται απλόχερα στα σχολεία, μέσω των καθηγητών.

Ευστράτιος Δ. Κοκκινέλλης

Φοιτητής Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, Τμήμα Φιλολογίας

Υπότροφος Φοιτητής Δημοσιογραφίας

Στο Λύκειο της άκρως τουριστικής και φιλόξενης Πέτρας Λέσβου όμως, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο! Μάλλον, δεν χαρίζονται απλόχερα γνώσεις γύρω από τον συναρπαστικό κόσμο της πληροφορικής. Δε χαρίζονται γνώσεις από τις ανθρωπιστικές επιστήμες που διέπουν κρίση, αλλά οι λειτουργίες τους αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο για τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης και εξευγενισμένης προσωπικότητας. Δε διδάσκεται και το μάθημα των Θρησκευτικών, που μπορεί να μην εξετάζεται πανελλαδικά, αλλά είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο. Γιατί το σχολείο, και δε το Λύκειο, δεν πρέπει να ταυτίζεται αποκλειστικά ως ένα “όχημα” για την είσοδο των μαθητών στην ποθητή τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Αντί το Ελληνικό σχολείο να είναι παράδειγμα προς μίμηση, φιλόξενο και πηγή γνώσεων όλων των νέων, αυτό είναι ουσιαστικά μια “ανοιχτή πληγή”. Υπό κανονικές συνθήκες, το σχολείο λειτουργεί ως θεσμός που ρόλος έχει την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκαιοτήτων. Άρα, να συμβαδίζει με την κοινωνική πραγματικότητα και τους στόχους του εκάστοτε μαθητή.

Ο ρόλος του σχολείου, είναι να φέρει τον μαθητή σε ουσιαστική επαφή με την τεχνολογία, να του καλλιεργήσει την οικουμενική συνείδηση- υπερπολυτίμη όσο ποτέ άλλοτε-, να του κεντρίσει το ενδιαφέρον για τις ανθρωπιστικές επιστήμες, και να του γνωρίσει τις θρησκείες και ειδικότερα τη δική του.

Τα παραπάνω, δυστυχώς, δε συνάδουν καθόλου με το υπάρχον σύστημα! Στο υπάρχον άρρωστο και βραδυκίνητο σχολείο και εν γένει στην παιδεία της χώρας, δεν τυγχάνουν όλοι ίσοι αντιμετώπισης. Δε ξεκινάνε όλες/όλοι από κοινή αφετηρία, παρότι για όλες/όλους, η σχολική χρονιά ξεκινάει με το πρώτο κουδούνι, στις 11 Σεπτέμβρη. Ένα πρόβλημα πάγιο για την παιδεία της χώρας, είναι η παροχή της ίσης εκπαίδευσης. Τρανό παράδειγμα, το Λύκειο της Πέτρας. Δώστε στα παιδιά τους καθηγητές που δικαιούνται! Έναν καθηγητή πληροφορικής, έναν φιλόλογο και έναν θεολόγο…

Αντί επιλόγου