Πολλά νοσηρά στο χώρο της εκπαίδευσης.Δεν ξέρεις από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις.Σήμερα θα μιλήσουμε για τον ευφάνταστο αλλά και τραγικά άδικο θεσμό των υπεραριθμιών.Είναι ο περιβόητος θεσμός που προστατεύει τον πρώτο οργανικά τοποθετημένο σε μια σχολική μονάδα και καταστρατηγεί την ισχύ των μονάδων μετάθεσης στην ουσία.Σίγουρος για την οργανική του , το επαναλαμβάνω σε πολλά άρθρα μου, πρέπει να είναι αυτός που πραγματικά μόχθησε και έχει τις περισσότερες μονάδες μετάθεσης, ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ!!!
Πάντα το παράδειγμα βοηθά στην καλύτερη κατανόηση της αλχημείας των τοποθετήσεων.Ας δώσω ένα , πολύ επίκαιρο, μετά τη σύμπτυξη περιοχών μετάθεσης.
Εκεί που μοχθείς να έρθεις σε ένα σχολείο της πόλης, αφού υπηρέτησες ,επί εικοσαετία, σε περιφερειακά σχολεία,καταφέρνεις παίρνεις μετάθεση στην Α’ περιοχή , στη συνέχεια συγχωνεύουν τις περιοχές Α’και Β’ , τις κάνουν ενιαίες , χαρακτηρίζονται υπεράριθμοι κάποιοι , με ελάχιστες μονάδες μετάθεσης, φρεσκότατοι σε οργανική τοποθέτηση περιφερειακού σχολείου (τις περισσότερες φορές είναι η πρώτη τους, μετά από διορισμό), και έρχονται και σου παίρνουν τα λιγοστά οργανικά κενά, που ως μαθουσάλας επιθυμούσες.
Εσύ , μεσήλικα της συμφοράς, μείνε με τα εκατοντάδες μόρια , τα πολλά χρόνια υπηρεσίας και κυρίως ετοιμάσου για μια δεύτερη εξόρμηση στην περιφέρεια, ουχί ως τζόβενο πλέον.Η κοπελίτσα ,η ακμαία , η “συναδέλφισσα”,δε χαράμισε πολλά , ένα – δύο δύσκολα χρόνια και με καμιά 50 μόρια τσουπ…στη θεσούλα που εποφθαλμιούσες για τα γεράματα.Είχε πολλά προσόντα:καλύτερη εσωτερική πληροφόρηση, πηγαία κοινωνικότητα, προσαρμοζόταν στην νομοθετική ψυχοπάθεια, διασκέδαζε με αιρετούς, χαρισματική σε καινοτόμα προγράμματα.
Βέβαια, υπάρχουν και κάτι λύκεια, έχουμε και ΕΠΑΛ να σου προσφέρουμε αλλά Γυμνάσια γιοκ.Στα σαράντα χρόνια υπηρεσίας σου, τα ξαναλέμε…
Υστερόγραφο 1:Πολλοί φίλοι και συνάδελφοι, μου λένε ότι δε θα έπρεπε να ανασύρω-αυτή την οριακή στιγμή της εργασιακής μας επιβίωσης-όλη την παθογένεια του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Ίσως, έχουν δίκιο.Όμως , πρέπει να γραφούν και αυτά, για όσους έμειναν μακριά από κυκλώματα , αδικήθηκαν και τώρα είναι πρώτοι-πρώτοι στις λίστες των προγραφών, στον προθάλαμο της διαθεσιμότητας/απόλυσης.
Υστερόγραφο 2:Συνάδελφοι, τις επόμενες μέρες θα συντριβούμε.Πάτησαν σε αυτά που ανεχτήκαμε για το μικροβόλεμά μας και τώρα , αφού μας απαξίωσαν κοινωνικά, θα μας αποδεκατίσουν.Δε διατηρώ καμιά ελπίδα σωτηρίας.Θα τα πούμε στην Κόλαση της μικρόνοιας μας.Στα κρεματόρια του εφησυχασμού μας.
Όσο για σας τους άλλους, που θα επιβιώσετε για μια χρονιά ακόμη: προβάλλει ο αξιολογητής με το δρεπάνι, ο γονιός με τα σπασμένα νεύρα, ο διευθυντής-αφέντης,
ο “συνάδελφος”-ανταγωνιστής, ο πεινασμένος μαθητής, ο εξοντωτικός φόρτος δουλειάς , ο μισθός πείνας και άλλα πολλά.
ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Καθηγητής 1ου Γυμνασίου Σπάρτης
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Σπάρτης