Κυριολεκτικά άνευ λόγου και αιτίας ο Υπουργός παιδείας κ. Γαβρόγλου δημιούργησε αναστάτωση και σύγχυση στους εκπαιδευτικούς Γυμνασίων και Λυκείων της χώρας με μια σιβυλλικού χαρακτήρα απόφασή του για ένα ανύπαρκτο ή, καλύτερα, λυμένο προ πολλών δεκαετιών ζήτημα, αυτό της αργίας για τους εκπαιδευτικούς στις 30 Ιανουαρίου, ημέρα εορτής των Τριών Ιεραρχών. Γράφει και στέλνει στα σχολεία προχθές την εξής απόφαση:

«Κατόπιν ερωτημάτων, σας ενημερώνουμε ότι τη Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017, ημέρα της εορτής των Τριών Ιεραρχών, στις σχολικές μονάδες Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δύνανται να πραγματοποιηθούν δραστηριότητες που σχετίζονται με τη συμβολή των Τριών Ιεραρχών στα Γράμματα, με ευθύνη του Διευθυντή και του Συλλόγου Διδασκόντων.»

Υποκρίνεται(;) ή πράγματι δεν ξέρει(;) πως η ημέρα των Τριών Ιεραρχών είναι αργία για την Β/θμια Εκπ/ση καθορισμένη απ’το εξής θεσμικό πλαίσιο: Α΄) Ν.1157/1981 άρθρο 1 παρ. 11 α Β΄) ΠΔ 104/1979. Στο Άρθρο 2, παρ.3(β). Γ΄)Υπουργική Απόφαση 80033/Γ2 12/12/2006 Άρθρο 2 παρ.3(β). Αλλά και το ίδιο το υπουργείο του σε εγκύκλιο της Γενικής Δ/νσης Σπουδών για τον προγραμματισμού εκπαιδευτικού έργου του σχολικού έτους 2016-2017 (99350/Δ2/16-6-2016) επισημαίνει: «Αναφορικά με τις διακοπές και τις αργίες των σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 2 του Π.Δ. 104/79 (ΦΕΚ 23Α)», «Ημέραι αργίας των Γυμνασίων και Λυκείων ορίζονται :

α) ‘Απασαι αι Κυριακαί, β) αι θρησκευτικαί εορταί των Τριών Ιεραρχών και του Αγίου Πνεύματος, γ) αι εθνικαί επέτειοι της 28ης Οκτωβρίου και 25ης Μαρτίου, δ) η Καθαρά Δευτέρα, ε) η 1η Μαΐου και στ) η κατά τας κειμένας διατάξεις ημέρα αργίας διά την έδραν εκάστου σχολείου λόγω τοπικής θρησκευτικής ή εθνικής εορτής.

Όλα αυτά ο κ. Γαβρόγλου φαίνεται πως τα γράφει στα παλιά του τα παπούτσια και για να φανεί «καλός και αρεστός» (σε ποιόν άραγε;) βγάζει μια εγκύκλιο μνημείο ασάφειας ή, καλύτερα, κουτοπονηριάς που δημιουργεί, πέρα από την σύγχυση και το «μπάχαλο» στα σχολεία, πάμπολλα άλλα, μικρά και μεγάλα προβλήματα όπως π.χ. :

1. Αν κληθούν οι μαθητές στα σχολεία και κάποιοι απουσιάσουν, θα μπουν απουσίες σε μέρα αργίας; Κι αν διαμαρτυρηθούν γονείς τι θα απαντήσουν οι Διευθυντές και ο Σύλλογος; Αν, πάλι, δε μπουν απουσίες (γιατί είναι απ’ το νόμο μέρα αργίας), όσοι και όσες μαθητές και μαθήτριες προσέλθουν, επειδή δεν ειπώθηκε ως προαιρετική η προσέλευση, δεν θα θεωρήσουν εαυτούς εξαπατημένους απ’ το σχολείο;

2. Αν κάποιοι εκπαιδευτικοί δεν προσέλθουν ερμηνεύοντας τα της εγκύκλιου ως προαιρετικά (πολύ περισσότερο μετά και την σχετική απόφαση της ΟΛΜΕ), θα τους γίνει περικοπή μισθού ως αδικαιολογήτως απόντες απ’ την Διεύθυνση του σχολείου;

3. Αν όσες και όσοι εκπαιδευτικοί προσέλθουν και πραγματοποιήσουν εκδηλώσεις, κατά την εγκύκλιο, και ακολούθως ζητήσουν, σύμφωνα με το νόμο, την προσαύξηση για δεδουλευμένη αργία (75% επί του ημερομισθίου), ποιος θα πληρώσει τα χιλιάδες ευρώ; Ο κ. Γαβρόγλου, οι Διευθυντές της Β/θμιας Εκπ/σης, οι Περιφερειάρχες, οι Διευθυντές των σχολείων; Ποιος; Να σημειώσουμε εδώ πως η ΟΛΜΕ, αν τιμάει τον χαρακτήρα της και την αποστολή της, οφείλει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση και να συντονίσει-βοηθήσει σχετικές προσφυγές συναδέλφων!

Αλλά ας δούμε λίγο πιο προσεκτικά και την ίδια την εγκύκλιο, που χαρακτηρίσαμε μνημείο ασάφειας και «κουτοπονηριάς». Πρώτη απορία είναι για το ποιοι υποβάλανε ερώτημα για τις 30 Γενάρη: Διευθυντές σχολείων, Διευθυντές Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, Περιφερειάρχες, άλλα στελέχη της εκπαίδευσης; Ποιοι; Δεν ξέρανε όλες και όλοι αυτοί, κοτζάμ στελέχη, ότι υπάρχει, απ’ το 1979 και εντεύθεν, το απολύτως ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο που ορίζει την ημέρα ως αργία, όπως και άλλες κλαδικές αργίες (στρατός, ναυτικό κ.τ.λπ); Και το υπουργείο, «αριστερής κυβέρνησης», παρακαλώ, γιατί δεν απάντησε με μια σειρά «Κοιτάξτε το σχετικό νομικό πλαίσιο» και να τελειώνει με το ερώτημα, παρά έβγαλε την σιβυλλική εγκύκλιο; Μήπως δεν ρώτησε κανείς, αλλά το ίδιο το Υπουργείο «ρώτησε τον εαυτό του», μόνο και μόνο για να έχει μια δικαιολογία, ένα άλλοθι, έκδοσης της εγκυκλίου; Παλαιοκομματικές τεχνικές και κολπάκια της Δεξιάς, που τάχουμε χορτάσει!

Δεύτερη απορία: Τι σημαίνει το «δύνανται να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις…»; Το ίδιο το ρήμα έχει δυνητικό χαρακτήρα, ενώ η επιλογή παθητικής σύνταξης δημιουργεί ασάφεια ως προς το ενεργούν πρόσωπο. Από ποιους-ποιες θα πραγματοποιηθούν και γιατί δύνανται; Γιατί άλλο η «ευθύνη πραγματοποίησης», κι άλλο ποιος θα πραγματοποιήσει. Είναι σοβαρή εγκύκλιος αυτή από ένα σοβαρό και τόσο κρίσιμο υπουργείο; Είναι σωστό δείγμα διοίκησης από έναν πανεπιστημιακό υπουργό, «αριστερής κυβέρνησης», επαναλαμβάνουμε, αυτό; Συνάδει με την σοβαρότητα, τις καθαρές κουβέντες, την ηθική της αριστεράς, αυτή η διατύπωση; Γιατί δεν λέει, καθαρά και ξάστερα, ως έχει το νομικό δικαίωμα, «Γι΄ αυτούς και για κείνους τους λόγους θα λειτουργήσουν τα σχολεία στις 30 Ιανουαρίου και οι εκπαιδευτικοί θα αποζημιωθούν για δεδουλευμένη αργία»; Θα απαντήσει κανείς; Ασχετοσχετικό: ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ!!!

alt