Κάθε σχολική τάξη έχει ένα ή περισσότερα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Πολύ συχνά η παρατήρηση, ο εντοπισμός και τελικά η διάγνωση της μαθησιακής δυσκολίας (, ), αργεί, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει και η απαραίτητη παρέμβασης ειδικής αγωγής.

Το πρώτο άτομο που συνήθως βλέπει ότι το παιδί έχει δυσκολίες, είναι ο εκπαιδευτικός της τάξης.

Τι πρέπει να παρατηρήσετε στο παιδί (επιγραμματικά)

– Γνωρίζει τα γράμματα; Μπορεί να γράψει λέξεις και προτάσεις;

– Μπορεί να διαβάσει με άνεση (σύφωνα πάντα με την ηλικία του);

– Κατανοεί όταν διαβάζει ένα κείμενο; (Αυτό θα το καταλάβετε κάνοντας ερωτήσεις μετά από ανάγνωση κειμένου)

– Μπορεί να αντιγράψει από τον πίνακα ή αργεί πολύ;

– Χρησιμοποιεί σημεία στίξης; Τα γράμματα του είναι δυσανάγνωστα;

– Κάνει πολλά ορθογραφικά λάθη ακόμα και σε απλές λέξεις;

– Γνωρίζει και κατανοεί τις βασικές έννοιες στα μαθηματικά;

– Κινείται και σηκώνεται από την καρέκλα; Παρουσιάζει σημάδια υπερκινητικότητας και διάσπασης προσοχής;

– Κρατά σημειώσεις; Ολοκληρώνει τις ασκήσεις του;

Τι κάνει ο δάσκαλος όταν βλέπει μαθησιακές δυσκολίες σε ένα μαθητή του;
– Ενημερώνει τους γονείς για όσα παρατηρεί και τους προτρέπει να κάνουν αξιολόγηση μαθησιακών δυσκολιών στο παιδί
– Επιμένει για αξιολόγηση και παρέμβαση ειδικής αγωγής- κάποιες φορές οι γονείς το καθυστερούν ή αδιαφορούν
– Βοηθά το παιδί μέσα στην τάξη-
– Φροντίζει ώστε όλα τα παιδιά να μπορούν να συμμετέχουν στις δραστηριότητες της τάξης
– Έχει συχνή επικοινωνία με τους γονείς για να ενημερώνει για τις δυσκολίες αλλά και για την πρόοδο
– Μην βάζετε πολλές ασκήσεις για το σπίτι.

Σοφία Τσιντσικλόγλου  Ειδική Παιδαγωγός