alt

Στα 100.000 άτομα, τα 300 θα παρουσιάσουν αύξηση των επιπέδων του ουρικού οξέως κάποια στιγμή στη ζωή τους. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;

Το ουρικό οξύ είναι μία κρυσταλλική ουσία που υπάρχει φυσιολογικά στον οργανισμό και αποτελεί το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πουρινών (τμήμα των πρωτεϊνών των τροφών). Πρόκειται για έναν γνωστό όρο, όμως, ελάχιστοι γνωρίζουν την ταυτότητα της υπερουριχαιμίας, της μεταβολικής διαταραχής που συνίσταται στην αύξησή του.

1. Για ποιους λόγους αυξάνεται;

Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος οφείλονται είτε σε υπερπαραγωγή του στον οργανισμό, λόγω διαταραχής του μεταβολισμού και είτε σε ελαττωμένη απέκκριση από τα νεφρά σε περιπτώσεις έκπτωσης της νεφρικής λειτουργίας. Άλλες αιτίες ενδεχομένως να είναι η λήψη ορισμένων φαρμάκων, όπως διουρητικών και μικρών δόσεων ασπιρίνης (μεγάλες δόσεις ασπιρίνης δρουν ουρικοαπεκκριτικά) καθώς και παθολογικές καταστάσεις που συνδέονται με καταστροφή των ιστών (π.χ. πνευμονίες, λευχαιμίες, λεμφώματα, αιμολυτικές αναιμίες).

2. Τι ρόλο παίζει η διατροφή;

Συνήθως εμφανίζεται σε παχύσαρκα άτομα, σε άτομα που καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα αλκοόλ και σε κρεατοφάγους. Οι τροφές που πρέπει να αποφεύγονται είναι κυρίως τα σπλάχνα ζώων, τα μυαλά, το κυνήγι, οι σαρδέλες, οι αντζούγιες κ.ά.

3. Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο;

«Προτιμά» τους άνδρες και εμφανίζεται συνήθως στις ηλικίες μεταξύ 45-60 ετών, χωρίς όμως να αποκλείονται μικρότερες ηλικίες. Σπανιότερα εμφανίζεται σε γυναίκες και σπανιότατα πριν την κλιμακτήριο.

4. Τι προβλήματα μπορεί να προκαλέσει η αύξησή του;

Η εναπόθεση του επιπλέον ουρικού οξέως στις αρθρώσεις, μπορεί να προκαλέσει οξεία ουρική αρθρίτιδα, η οποία συνήθως εμφανίζεται στην άρθρωση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού (ποδάγρα) αλλά και στον ταρσό και στο γόνατο και σπανιότερα σε άλλες αρθρώσεις. Η κατάσταση αυτή είναι πολύ επώδυνη και για την αντιμετώπισή της απαιτείται φαρμακευτική αγωγή. Η υπερουριχαιμία μπορεί ακόμα να προκαλέσει βλάβες στα νεφρά και επί χρονιότητας της νόσου να εμφανίσει τόφους (αθροίσεις κρυστάλλων ουρικού μονονατρίου) στις διάφορες αρθρώσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, μπορεί να μην έχει και καθόλου εκδηλώσεις.

5. Ποιες είναι οι επιπλοκές της διαταραχής;

Ο πόνος στις αρθρώσεις και κυρίως του μεγάλου δακτύλου του ποδιού είναι το βασικό σύμπτωμα που οδηγεί τους ανθρώπους στο γιατρό. Η διάγνωση της υπερουριχαιμίας γίνεται με μέτρηση των επιπέδων του ουρικού οξέως στο αίμα και η αντιμετώπιση είναι φαρμακευτική. Η αμέλεια και η χρονιότητα της νόσου μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές.