Κυρία, κυρία, ελάτε να δείτε! Μια μεγάλη κατσαρίδα!”

Το ακούς και νιώθεις το πρώτο τσίμπημα στην καρδιά. Πλησιάζεις προς το σημείο που δείχνουν κι εύχεσαι να είναι μια ακόμη υπερβολή τους. Φτάνεις

Όχι, δεν πρόκειται για υπερβολή.

Ένα ξεχασμένο μέλος της οικογένειας των τυραννόσαυρων στέκει εκεί και σε κοιτάζει μοχθηρά.

Τι να κάνεις όμως, είσαι η ατρόμητη κυρία που όλα από εσένα τα περιμένουν.

Αυτά να τσιρίζουν γύρω σου.

“Σταματήστε μωρέ, πώς κάνετε έτσι, ένα έντομο είναι, δεν μπορεί να σας φάει!

(Μπορεί και παραμπορεί! Όλους μπορεί να μας καταπιεί αμάσητους!)

Απλώνεις με τρεμάμενο χέρι και φυλλοκάρδι τη σκούπα προς το μέρος του τέρατος για να το βγάλεις έξω.

Και τότε… ΚΙΝΕΙΤΑΙ!!!

Όλα αρχίζουν να ουρλιάζουν με εσένα πρώτη:

“Τρέξτε να σωθείτε! Φύγετε μακριά!  Δε θα αφήσουμε τα κόκαλά μας εδώ μέσα!