Το πνεύμα των γιορτών επιτάσσει την ανάγκη των παιδιών για περισσότερο παιχνίδι. Κάποτε, οι κούκλες λέγονταν “πλαγγόνες” και τα μωρά νανουρίζονταν με την “πλαταγή”, μία πήλινη κουδουνίστρα, που έβγαζε ήχο από πετραδάκια.
Σήμερα, το τσίγκινο ποντικάκι που καιροφυλακτεί, κοντά σε ένα σακί αλεύρι αντικαθίσταται από την ντουλάπα της “Barbie Fashionista” και από Playmobil με πειρατικές φρεγάτες και δράκους. Ο κόσμος των παιχνιδιών είναι πλέον, τοποθετημένος στα ράφια γνωστών πολυκαταστημάτων και κατασκευάζεται σε ένα μεγάλο ποσοστό, από πλαστικά υλικά που απομυθοποιούν την μαγεία της παράδοσης.

Η μαγεία των παλαιών παιχνιδιών

Τι είναι αυτό λοιπόν που έχει αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου στα παιχνίδια; Η έκθεση “Παίζω”, που φιλοξενείται στο “Christmas Factory” στην Τεχνόπολη μέχρι τις 6 Γενάρη, δίνει απάντηση σε αυτό το ερώτημα, όπως και σε πολλά άλλα. Η συλλέκτρια Νίνα Καρακώστα παρουσιάζει στο κοινό για πρώτη φορά, 900 παιχνίδια που ταξιδεύουν τον θεατή στην ιστορία του παιχνιδιού, από την αρχαιότητα μέχρι τον 20ο αιώνα. Ξύλινα, ρωσικά, επιτραπέζια παιχνίδια, παιχνίδια της πεντάρας, αλογάκια, κούκλες όλων των ειδών, κουδουνίστρες, και μινιατούρες πλέκονται περίτεχνα σε μία αίθουσα που ξεχειλίζει από συναίσθημα και νοσταλγία.

Τα παλαιά παιχνίδια κουβαλούν επάνω τους, τη μυρωδιά του χρόνου. Σε μεταφέρουν σε έναν άλλο κόσμο γεμάτο χρώμα και παιδικά χαμόγελα …Όπως στο σπίτι του Ισπανού θεατρικού συγγραφέα, Φεδερίκου Γκαρθία Λόρκα στη Γρανάδα, όπου, όπως μας ενημερώνει η συλλέκτρια, ο χώρος έχει μετατραπεί σε μουσείο παιχνιδιών. Μία αγγλική κιβωτός Βικτωριανής Εποχής, ένα αυτοσχέδιο ποδοσφαιράκι, μια πάπια σε ρόδες, ένας κλόουν με τύμπανα, τσίγκινα αυτοκινητάκια και τρενάκια είναι μερικά μόνο από τα συλλεκτικά αντικείμενα που παρελαύνουν στο χώρο της έκθεσης και συνθέτουν ένα τρυφερό κλίμα, που υπενθυμίζει πως όλοι ανεξαρτήτως ηλικίας, είμαστε παιδιά.