: Χρόνια μετά την ιδέα της για τη δημιουργία της , η Άννα Τζάρβις έπαιρνε το δείπνο της σε εστιατόριο της Φιλαδέλφια των ΗΠΑ, όταν πρόσεξε ότι στο μενού προσέφεραν μια σαλάτα ειδικά για τον . Παρήγγειλε τη σαλάτα, και όταν της την έφεραν, την πέταξε παραδειγματικά στο πάτωμα, πλήρωσε κι έφυγε.

Η γυναίκα που βοήθησε στη δημιουργία μιας ημέρας αφιερωμένης στις μητέρες όλου του κόσμου, δήλωσε αργότερα ότι το έκανε γιατί δεν άντεχε άλλο την εμπορευματοποίηση που τελικά κατέστρεψε το πραγματικό νόημα της συγκεκριμένης γιορτής.

Όλα ξεκίνησαν από τη μητέρα της Άννα, , που είχε ιδρύσει σε πέντε πόλεις των ΗΠΑ ομάδες, οι οποίες αποτελούνταν αποκλειστικά από μητέρες, με σκοπό τη βελτίωση των υγειονομικών συνθηκών. Οι ομάδες αυτές παρείχαν ιατρικές υπηρεσίες σε τραυματισμένους στρατιώτες, ρουχισμό και τρόφιμα, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου των ΗΠΑ.

Στις 12 Μαΐου του 1907, δύο χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας της, η Άννα Τζάρβις, διοργάνωσε μία τελετή στην μνήμη της και αργότερα διεξήγαγε μία εκστρατεία για να καθιερωθεί η μέρα της μητέρας σαν αναγνωρισμένη γιορτή, κάτι που κατάφερε τελικά το 1914.

Ωστόσο, τα χρόνια πέρασαν και η συγκεκριμένη γιορτή, όπως και πολλές άλλες, έγινε «θύμα» των εμπόρων. Πλέον, γύρω στο 1920, η Τζάρβις από υπέρμαχος της , έγινε η γυναίκα που ενθάρρυνε τους πολίτες να μην αγοράζουν λουλούδια και άλλα δώρα για τις μητέρες του τη συγκεκριμένη ημέρα και στράφηκε εναντίον των πρώην υποστηρικτών της στον εμπορικό κόσμο. Τους εμπόρους που πουλούσαν λουλούδια ή αυτούς που έφτιαχναν εορταστικές κάρτες τους χαρακτήριζε ως τσαρλατάνους, λωποδύτες, ληστές και πειρατές που με την απληστία τους υπονόμευαν μία από λαμπρότερες και αγνότερες γιορτές.

Παράλληλα, απείλησε να μηνύσει τη βιομηχανία των λουλουδιών ώστε να μην χρησιμοποιούν τη φράση «» για να πουλήσουν τα λουλούδια τους. Ακόμα κι όταν μια ένωση ανθοπωλών της πρόσφερε ποσοστό από τα κέρδη της συγκεκριμένης ημέρας, αλλά η Τζάρβις όχι μόνο αρνήθηκε αλλά εξοργίστηκε ακόμα περισσότερο.

Σε μία από τις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις της, η Τζάρβις μάζευε υπογραφές από σπίτι σε σπίτι για να καταφέρει να ακυρώσει την Ημέρα της Μητέρας και πέρασε τις τις τελευταίες ημέρες της σε ένα σανατόριο βουτηγμένη στα χρέη. Πέθανε στις 24 Νοεμβρίου 1948, χωρίς να μάθει ποτέ πως ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων για την παραμονή της στο σανατόριο εξοφλήθηκε από μία ομάδα ανθοπωλών.