Αμέσως μετά τα Χριστούγεννα, ξεκινούν να δουλεύουν για το Πάσχα. Η δουλειά είναι εξαιρετικά λεπτή και πολύ κουραστική, αλλά οι περίπου 80 άνθρωποι δεν δυσανασχετούν, δεν μιλούν για την κούρασή τους, παρότι για μήνες ολόκληρους δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ.

Χάντρα-χάντρα, λουλούδι-λουλούδι, προχωρούν το έργο των χεριών τους, τον εξαιρετικό Επιτάφιο της Ουρανούπολης, που η ομορφιά και η μοναδικότητά του προσελκύουν ανθρώπους από όλη την Ελλάδα, αλλά πλέον και από το εξωτερικό, οι οποίοι καταφθάνουν στη Χαλκιδική μόνο και μόνο για να συμμετάσχουν στη μυσταγωγία της ετοιμασίας και της περιφοράς του.

Φέτος, ο Επιτάφιος θα φτιαχτεί με 75.000 χάντρες, 4000 πέρλες και περίπου 20.000 χρυσάνθεμα-μινιατούρες, το μεγαλύτερο από τα οποία δεν ξεπερνά σε μέγεθος το νύχι του αντίχειρα, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μαρία Σαββίδου, μία από τις τέσσερις γυναίκες (μαζί με τις κυρίες Στάθα, Ελένη και Κατερίνα), που κεντούν κάθε χρόνο το βυζαντινό του μοτίβο.

Οι τέσσερις γυναίκες ξεκίνησαν το όλο εγχείρημα πριν από δέκα χρόνια, σε μια περίοδο που πολλοί τους έλεγαν ότι ένας τέτοιος Επιτάφιος δεν ήταν δυνατόν να φτιαχτεί.

Μοτίβα από το Βυζάντιο και το Άγιον Όρος

Πολύ γρήγορα, άλλοι περίπου 80 κάτοικοι της Ουρανούπολης, άντρες, γυναίκες και παιδιά, στάθηκαν στο πλάι τους: τοποθετούν τις χάντρες και τα λουλούδια σε καρφιτσάκια, μια πολύ λεπτή και επίπονη εργασία, και στη συνέχεια τα παραδίδουν στις τέσσερις κυρίες, που τα κεντούν σε μοτίβα.

«Τα μοτίβα τα επιλέγουμε από βυζαντινά βιβλία και ευαγγέλια και τα χρώματά τους είναι βυζαντινά: βυσσινί, μπλε, χρυσό και ασημί. Τα περισσότερα από τα σχέδιά μας προέρχονται από το Άγιον Όρος. Ο φετινός Επιτάφιος θα είναι βυσσινί (οι χάντρες), ασημί (οι πέρλες) και λευκός (τα χρυσάνθεμα)» εξηγεί η Μαρία Σαββίδου.

Η «διαδρομή» προς το Πάσχα ξεκινάει περίπου μία εβδομάδα μετά τα Χριστούγεννα, όταν οι κυρίες της ομάδας αρχίζουν να σκέφτονται ποιο θα είναι το σχέδιο του Επιταφίου και το χρώμα του, ενώ εξετάζουν όλα τα εναλλακτικά μοτίβα.

Γύρω στον Φεβρουάριο, το σχέδιο έχει πλέον αποφασιστεί και αρχίζει η πραγματική δουλειά. Τα 80 άτομα αρχίζουν να τοποθετούν τα διάφορα μικροτμήματα του Επιταφίου στα καρφιτσάκια.

«Βλέπεις ακόμη και άντρες, που τα δάχτυλά τους δεν είναι λεπτά και καταπονούνται ιδιαίτερα με αυτή τη δουλειά, να ετοιμάζουν τις χάντρες καθισμένοι στο πάτωμα. Μετά τις φέρνουν σε εμάς, που τις διαχωρίζουμε σε χρώματα και αρχίζουμε να τις κεντάμε» περιγράφει η κυρία Μαρία.