Η ΑΣΕ Πειραιά δυσκολεύεται να κατανοήσει, να ερμηνεύσει και να αποδεκτεί τα αποτελέσματα των εκλογών για την ανάδειξη αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια.

Στην τελευταία της ανακοίνωση (11/11/2018) θριαμβολογεί γιατί πήρε την πρώτη θέση για το ΑΠΥΣΔΕ στον Πειραιά (με μόλις 5 ψήφους), παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι συνολικά στο ΑΠΥΣΔΕ Αττικής κατέλαβε την τέταρτη θέση και στο ΚΥΣΔΕ την τρίτη, με σαφή πτώση των δυνάμεών της από το 2014. Όσο για την κατάταξή τους στο ΠΥΣΔΕ Πειραιά ήταν σαφώς τρίτη δύναμη.
Η ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων της ΑΣΕ δεν αναγνωρίζει την αποδοκιμασία των συναδέλφων, τόσο στον Πειραιά όσο και πανελλαδικά, και υποβαθμίζει την ψήφο τους παρουσιάζοντάς τους ως θύματα του κυβερνητικού συνδικαλισμού που αναζητούν ρουσφέτια.
Δυστυχώς για το ΠΑΜΕ και ευτυχώς για το συνδικαλιστικό κίνημα, οι συνάδελφοι έχουν και μνήμη και νοημοσύνη.
Δεν αντιλαμβάνεται ότι υφίσταται τα αποτελέσματα της πολιτικής-κομματικής γραμμής που ακολούθησε, αποκρύπτοντας ακόμα και σήμερα τις μεγάλες νίκες του κλάδου (με κορυφαίες κατακτήσεις την κατάργηση της ατομικής αξιολόγησης, την κατάργηση του πειθαρχικού νόμου που δεν αναγώριζε το τεκμήριο αθωότητας, την επαναπρόσληψη 2.500 διαθεσίμων στα ΕΠΑΛ, την αναβάθμιση των ΕΠΑΛ, την θεσμοθέτηση της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, τους διορισμούς…), τις οποίες μάλιστα καταψήφισε και συνδικαλιστικά και κομματικά.

Την ίδια ώρα τηρεί σιγήν ιχθύος απέναντι στα διακηρυγμένα σχέδια του νεοφιλελεύθερου μοντέλου για την εκπαίδευση (που περιλαμβάνουν ανάμεσα σε άλλα αυτόνομα διοικητικά και αυτοδιαχειριζόμενα σχολεία, αξιολόγηση για όλους, απολύσεις συμβασιούχων-αναπληρωτών και αμφισβήτηση της ανάγκης διορισμών). Αντίθετα, συνεχίζει με ζήλο την άψογη συνεργασία με ΔΑΚΕ και ΠΕΚ μέσα στην ΕΛΜΕ, όταν ψηφίζουν χέρι – χέρι όλες τις αποφάσεις τους…
Με τον ίδιο ιταμό τρόπο, ξαναεμφανίζει το φάντασμα της Β’ΕΛΜΕ Πειραιά, της «διασπαστικής» ΕΛΜΕ -η οποία τολμάει να υπάρχει και να αγωνίζεται- ως υπεύθυνης για την εκλογικό τους κατήφορο, ενώ όλοι γνωρίζουν πια ότι είναι μόνο μικροπαραταξιακοί οι λόγοι που δεν κατεβάζει ψηφοδέλτιο στον Κορυδαλλό (και πάλι σε αγαστή συνεργασία με τη ΔΑΚΕ και την ΠΕΚ).
Μιλούν για διασπαστικές κινήσεις αυτοί που:
• όταν όλες οι ΕΛΜΕ διαδηλώνουν στο Σύνταγμα για τα αιτήματά τους, επιλέγουν να διαδηλώνουν στην Ομόνοια με το Κόμμα και όχι με τους συναδέλφους τους.
• σε κάθε διαδήλωση των εκπαιδευτικών είναι οι μόνοι που κρατούν κομματικά σημαιάκια, καπελώνοντας κάθε κινηματική διαδικασία και απομακρύνοντας έτσι τους συναδέλφους από το κίνημα.
• έχουν μετατρέψει την ΕΛΜΕ σε κομματικό τους τσιφλίκι, λαμβάνοντας «αποφάσεις» κόντρα στην βούληση του κλάδου (βλ απόφαση για αποχή από την ψηφοφορία επιλογής διευθυντών, όταν το 95% των συναδέλφων επέλεξε την συμμετοχή).
• αγνοούν επιδεικτικά το καταστατικό της ΟΛΜΕ και τις αποφάσεις του κλάδου (βλ απόφαση ΟΛΜΕ και ΓΣ Προέδρων για πλήρη αναγνώριση της Β’ ΕΛΜΕ Πειραιά, ρητή οδηγία της ΟΛΜΕ για έκδοση ΑΦΜ από το 2014, κλπ).

• αγνοούν επιδεικτικά την ανάγκη προάσπισης της διαφανούς και σύννομης υπόστασης του σωματείου, θέτοντας σε κίνδυνο την αυτοτέλειά του και την εμπιστοσύνη των συναδέλφων προς αυτό (βλ. αποφάσεις ετών για ΑΦΜ, χρήματα σε λογαριασμό παλιού προέδρου κλπ).
• εκμεταλλεύτηκαν ακόμα και την απαράδεκτη ανώνυμη καταγγελία κατά του σωματείου για να παίξουν τα κομματικά τους παιχνιδάκια, αντί να αναλογιστούν τις ευθύνες τους.
Αυτές οι τακτικές, όμως, είναι που εκφυλίζουν τον συνδικαλισμό, απομακρύνουν τους συναδέλφους από το κίνημα και μετατρέπουν τα σωματεία σε κομματικά όργανα, και όχι η ελεύθερη ψήφος των συναδέλφων, που τόσο τους ενοχλεί…
Οι συνάδελφοι τοποθετήθηκαν ξεκάθαρα:

ΣΥΝΕΚ ΠΕΙΡΑΙΑ
16/11/2018