ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΚΑΙ ΛΟΓΟ

ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΥΓΕΙΑΣ

ΣΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

΄΄Χαίρε Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν΄΄

Χρόνια τώρα μέσα στο στάδιο. Όλοι μας. Συντελεστές θεάματος. Στην αρχή θεατές. Ακριβό εισιτήριο. Το πληρώσαμε, μας το πλήρωσαν … Αριθμημένες θέσεις προσώπων και ιδιοτήτων. ΄΄1 έπαρση΄΄, ΄΄2 ασφάλεια΄΄ ΄΄3 Προβολή΄΄. Το θέαμα μακάβριο, αλλά πιστεύαμε εικονικό. Κάποια παιδιά που δεν ήταν παιδιά μας και μάλλον κανενός δεν ήταν. Μη υπάρχον ό,τι δεν αντιλαμβανόμαστε λέγανε κάπου, κάποτε, κάποιοι των φιλοσόφων. Το μη υπάρχον όμως που υπάρχει. Γενιά των 700 ακούγαμε και άλλα οχληρά και ηχηρά παρόμοια. Γιατί μας ενοχλούσαv; Οίστρος τέτοια θεάματα στην ραστώνη του καλοκαιριού μας. Άλλα θεάματα επιθυμούσαμε. Πληρώσαμε εισιτήριο. Ευτυχώς είχαμε διαφυγές. Περνούσαμε καλά.

Περάσανε τα χρόνια. Αργήσαμε. Κι αρχίσαμε να διαπιστώνουμε κατόπιν ότι πραγματικοί θεατές δεν υπήρξαμε. Μέλλοντες πρωταγωνιστές υπήρξαμε. Από τις κερκίδες στην ορχήστρα. Οι ίδιοι μέσα στην αρένα. Από θεατές, μονομάχοι ή θηρία. Στην αρχή ξαφνιαστήκαμε. Αγανακτήσαμε για ένα καλοκαίρι. Καίσαρες, με σας αγανακτήσαμε. Μη βγείτε στα θεωρεία καίσαρες. Μη σας δούμε. Για ένα καλοκαίρι. Κατόπιν καταλάβαμε πως δεν είχαμε μάθει να ζούμε χωρίς εσάς. Μες στην αρένα λοιπόν και πάλι υπόχρεοι σε σας. Ήρθε η σειρά μας Καίσαρες ; Κρυβόμαστε στις σκιερές γωνιές της αρένας. Μακελειό στο κέντρο. Ποιοι τα θηρία, ποιοι οι σωσμένοι και ποιοι τα θύματα ; Φαγώθηκαν χιλιάδες σήμερα. Δύσκολη μέρα. Τη γλυτώσαμε όμως. Αύριο μας είπαν πως άλλοι έχουν σειρά, όχι εμείς. Για μεθαύριο, μας υποσχέθηκαν πως δεν θα μαστε εμείς. Κι όταν οι υπηρέτες σας (λυκόσκυλα που αλυχτούν) φτάσουν να μας κοιτάξουν λοξά, κατάματα, θα κρυφτούμε καλύτερα, στις γωνιές της αρένας. Θα γλιστρήσουμε απ΄ την κινητικότητα και τη διαθεσιμότητά σας. Δικές σας άρχοντες, προδομένες λέξεις εν τη γενέσει τους. Λέξεις-όρια ζωών και κόσμου. ΄΄Τα όρια των λέξεών τους, τα όρια του κόσμου μας΄΄ θα θέλατε, παραφράζοντας. Αν χρειαστεί, θα σπρώξουμε κάποιους άλλους, σαν και μας, μπροστά μας. Κι αν αυτό δεν φτάνει, θα σας παρακαλέσουμε άρχοντες, θα πέσουμε στα πόδια σας. Δεν πειράζουμε κανέναν. Είμαστε πάντοτε φιλήσυχοι. Το καλό μας θέλουμε. Το καλό σας θέλουμε. Λένε πως τα θηρία που φάγαν τους σημερινούς είμαστε εμείς. Κάποιοι σας και μας. Δεν το πιστεύουμε. Να γλυτώσουμε θέλουμε. Μόνο. Να κρυφτούμε. Στα σκοτεινά. Να περάσει η μπόρα. Να γλυτώσουμε. Να γίνουμε πάλι θεατές. Να γυρίσουμε στις αριθμημένες θέσεις μας.

Συνάδελφοι. Ο δικός μας κόσμος έχει όρια πολύ ευρύτερα από αυτά που μας προετοιμάζουν.

Όριά μας είναι …αυτά που μάθαμε, σπουδάσαμε και αγαπήσαμε να κάνουμε.

Είμαστε εμείς και τα παιδιά μας.

Είμαστε εμείς και οι μαθητές μας.

Είναι όλα αυτά που λέγαμε χρόνια και υποστηρίζαμε στις τάξεις.

Είναι όλα αυτά που μας συνέπαιρναν στα εφηβικά διαβάσματά μας.

Είναι η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα, η διεκδίκηση

Είναι η αυτοεκτίμηση

Είναι η παιδεία και η εκπαίδευση ως αγαθό κι όχι ως προϊόν

ως δικαίωμα και όχι ως προνόμιο

Είναι η εκπαίδευση που κι εμείς πολλές φορές πληγώσαμε

Συνάδελφοι

Είναι στη σκέψη και στο μυαλό μας η επιλογή

Αν θα μπούμε στη φωτιά ή θα χειροκροτούμε

Αν θα βλέπουμε τον απολυμένο χθεσινό συνάδελφό μας ως καημένο ή ως θύμα

Αν το θύμα και η αδικία θα μας οδηγήσουν στην οργή ή σε κελύφη άμυνας και αυτοάμυνας

Αν θα σταθούμε όρθιοι

Αν θα απαιτήσουμε την ευλογημένη μέρα και την πλατιά δημοσιά

ή αν θα κρυφτούμε μιλώντας για κακό και στενοσόκακα

Αν θα σταθούμε όρθιοι απέναντι σε Καίσαρες

Αν θα απαιτήσουμε – χωρίς των δειλών τα παρακάλια και παράπονα –

την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ή αν εν τέλει συμβιβαστούμε με την ΕΚΑΤΟΧΡΟΝΗ ΜΟΝΑΞΙΑ που μας προετοιμάζουν

Αν θα σταθούμε όρθιοι απέναντι σε Καίσαρες

και αν αμφισβητήσουμε την μοίρα που μας ετοιμάζουν

Ο καθένας γνωρίζει, αποφασίζει, βλέπει τους φίλους και τους εχθρούς,

το φως και το σκοτάδι

Συνάδελφοι καλό ξεκίνημα.

Συνάδελφοι καλημέρα.

Συνάδελφοι καληνύχτα.

Οι συνάδερφοι που υπηρετούν στο 2ο ΕΠΑΛ ΔΡΑΜΑΣ