* Συζητούν γενίκευση της μερικής απασχόλησης ακόμη και στις επιχειρήσεις που θα κάνουν χρήση του νέου καθεστώτος ομαδικών απολύσεων

* Προς μαζική αντικατάσταση των “παλαιών” και “ακριβών” εργαζομένων από νέους χωρίς δικαιώματα
*Την πλήρη αναδιάρθρωση της αγοράς εργασίας, με τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων που δημιουργήθηκαν επί δεκαετίες και την εκμηδένιση του εργασιακού κόστους, μεθοδεύουν κυβέρνηση και τρόικα με πρόσχημα την ανάγκη “επιβίωσης” των προβληματικών -λόγω κρίσης- επιχειρήσεων. Η κυβέρνηση διατείνεται ότι η τρόικα αξιώνει “ξαφνικά” η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα και τις ΔΕΚΟ να συνοδεύεται από την άρση των περιορισμών για τη μερική απασχόληση τόσο ως προς το ποσοστό απασχόλησης όσο και ως προς την ανανέωση των συμβάσεων. Δηλαδή να γενικευτεί και να γίνει μόνιμη ακόμη και στις επιχειρήσεις που θα έχουν προχωρήσει σε ομαδικές απολύσεις. Κάτι τέτοιο αποτελεί ισχυρότατο κίνητρο για την αντικατάσταση των εργαζομένων με τα πολλά “κεκτημένα” από νέους χωρίς δικαιώματα.
Οι πενηντάρηδες στο απόσπασμα…
Με το πακέτο μέτρων που δεσμεύεται η κυβέρνηση να εφαρμόσει, το αδιέξοδο πρόγραμμα του Μνημονίου περνάει από τη σκληρή δημοσιονομική λιτότητα στην ακόμη σκληρότερη εφαρμογή των περιβόητων διαρθρωτικών μέτρων. Οι ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και οι χιλιάδες απολύσεις στον δημόσιο τομέα, καθώς και η απελευθέρωση των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων για δάνεια πρώτης κατοικίας, αποτελούν νέα βήματα στη μακρά πορεία εσωτερικής υποτίμησης. Συντόμως θα ‘ρθει και το ασφαλιστικό, με την περικοπή συντάξεων και τη μετατροπή τους σε προνοιακά επιδόματα.
Η τρόικα πλήττει τη ραχοκοκαλιά του πληθυσμού, τους πενηντάρηδες. Με την απελευθέρωση των απολύσεων μετατρέπει τις σταθερές θέσεις απασχόλησης σε περιστασιακές. Με part time εργασία και μικρότερες αποδοχές… Δεν πρόκειται για προσωρινή, αλλά για διαρθρωτικού τύπου αλλαγή, που επικάθηται πάνω στην ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Εκμεταλλεύεται τον εφεδρικό στρατό εργασίας που συγκροτούν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι.
Η νέα “αρχιτεκτονική” εργασίας απαξιώνει ακόμη περισσότερο κάθε μορφή συλλογικότητας, καθώς καθιστά τον καθένα εργαζόμενο απομονωμένο απέναντι στον εργοδότη. Τα συνδικάτα διαλύονται, η όποια νομιμότητα απομακρύνεται από τους χώρους δουλειάς, ενώ ενισχύεται η αυθαιρεσία του εργοδότη. Η κρίση μετατρέπεται σε ευκαιρία για τους ισχυρότερους… Ο μεσογειακός Νότος, το υπό τροϊκανή εποπτεία τμήμα της Ευρωζώνης, απομακρύνεται πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά από την ήπειρο… Το φάσμα της αφρικανοποίησης…

Με στοιχεία από την εφημερίδα ΑΥΓΗ, 3/12/2013