Σε μια εποχή όμως που η κακοποίηση των γυναικών, σωματική και ψυχολογική, και τα δικαιώματά τους είναι κάθε μέρα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στην επικαιρότητα, σε μια εποχή που οι μισές σταρ του Hollywood μιλούν ανοιχτά για την κακοποίηση που δέχτηκαν στο παρελθόν από άντρες και οι άλλες μισές κατακεραυνώνουν δημοσίως οποιονδήποτε προσβάλει, έστω και αθέμιτα, την προσωπικότητα μιας γυναίκας, σε μια εποχή της οποίας η γενιά, οι λεγόμενοι Millennials, είναι πιο συνειδητοποιημένη από όσο ήταν οι τρεις προηγούμενες γενιές μαζί και μέχρι και ένα 14χρονο κορίτσι ξέρει να αναγνωρίζει το μισογυνισμό από το «χιούμορ», διάολε, σε μια εποχή που ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ AXE άλλαξε τον αιώνιο «μάτσο» χαρακτήρα του και στήριξε την νέα του διαφήμιση στη διαφορετικότητα και την μοναδικότητα του χαρακτήρα του κάθε άντρα και όχι στα μπράτσα και τα πλούσια προσόντα του και που μία από τις καλύτερες καμπάνιες που δημιουργήθηκαν παγκοσμίως είχε σαν μότο το #LikeAGirl (σαν κορίτσι) για να εμπνεύσει, να ενθαρρύνει και να δώσει δύναμη στα κορίτσια κάθε ηλικίας που από το νηπιαγωγείο ακόμα ακούν ατάκες όμως «πώς παίζεις μπάλα έτσι σαν κορίτσι;» ή «ουάου, παίζεις μπάλα σαν άντρας, μπράβο!», σε μια τόσο σημαντική εποχή για τις γυναίκες, η καλύτερη και πιο αστεία ατάκα που μπόρεσες να σκεφτείς για μια διαφήμιση που θα δουν εκατομμύρια κόσμου ήταν το

«Χτύπα. Χτύπα σαν άντρας»;

Προσέξτε με λίγο. Δεν με ενοχλούν οι καφρίλες. Γελάω με τις καφρίλες, τις λέω κι εγώ η ίδια. Ο Louis C.K., ο αγαπημένος μου κωμικός και ανθρώπινο ον γενικότερα, λέει κατά βάση καφρίλες στα stand-up του, όλες τους όμως έχουν καυστικό χαρακτήρα και χτυπάνε στο δόξα πατρί τα κακώς γραμμένα κείμενα της κοινωνίας μας. Είναι καφρίλες μόνο και μόνο επειδή σου λένε με ωμό τρόπο μια αλήθεια που είτε αγνοείς είτε προσποιείσαι πως αγνοείς.

Το «Χτύπα σαν άντρας» δεν είναι καφρίλα. Δεν είναι έξυπνο, δεν είναι καυστικό, δεν είναι ειρωνικό, δεν είναι αστείο. Είναι μια ανοησία. Στα μάτια μου, είναι επίσης μια διευκόλυνση. Ας πάρουμε μια κλασική ατάκα του τίμιου Ελληνάρα και ας βάλουμε τη Λαίδη Άντζελα να την πει, ο κόσμος θα το λατρέψει. Και αυτό που με ενόχλησε ίσως περισσότερο από οτιδήποτε, είναι πως ο κόσμος όντως τη λάτρεψε. Γιατί μπορεί γύρω μας όλα να αλλάζουν, από το χιούμορ μέχρι τα κοινωνικά ήθη και από τη σάτιρα μέχρι την ταυτότητα της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία, αλλά από ότι φαίνεται στην Ελλάδα δεν μας ενδιαφέρουν όλα αυτά όταν η Άντζελα Δημητρίου κάνει εμφάνιση-έκπληξη σε ένα σποτ των Jumbo και «αυτοσαρκάζεται». Ποιος νοιάζεται τι θα καταλάβει το 8χρονο κοριτσάκι και αγοράκι που θα δει τη διαφήμιση και πώς θα το αφομοιώσει αυτό στη προσωπικότητά του; Αφού το βίντεο είναι «απλά επικό ρε φίλε».

Η ειρωνεία ξέρετε ποια είναι; Πως αν αυτό το διαφημιστικό έπαιζε χτες στην Αμερική για ένα αντίστοιχο Jumbo και στη θέση της Λαίδης ήταν, ας πούμε, η Dolly Parton και έλεγε στο τέλος «Hit it like a man», ο κόσμος θα είχε γίνει έξαλλος και όλα τα μεγάλα site θα κατέκριναν την εταιρεία για την άτοπη ατάκα που διάλεξε. Και, με τη σειρά τους, τα ελληνικά site θα έβγαζαν την είδηση ως «Η μεγάλη πατάτα της Dolly Parton και της τάδε εταιρείας». Τίποτα δεν θα ήταν «επικό» τότε.