Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια αγωνία μου.

Την Τετάρτη 10/2/2016 ένα Λύκειο της Αθήνας πήγε μια μονοήμερη εκδρομή στους Δελφούς. 4 πούλμαν … 200 περίπου παιδιά. Ενσωματωμένη εικόνα 1Λόγω των μπλόκων η αστυνομία έστειλε τα λεωφορεία από τους παράδρομους και όταν πήγαιναν και όταν γύριζαν. Ασφαλώς οι οδηγοί αλλά και οι συνοδοί καθηγητές δέχτηκαν. Υποθέτω ότι αυτό έχει γίνει για όλες τις μετακινήσεις σχολείων που έχουν γίνει μέχρι σήμερα για όσο διάστημα υπάρχουν τα μπλόκα.

Να υπενθυμίσω ότι οι εκδρομές γίνονται με συγκατάθεση (και υπεύθυνες δηλώσεις) των γονέων και πρακτικό του Συλλόγου των καθηγητών με λεπτομερείς αναφορές για το ακριβές πρόγραμμα της εκδρομής, είτε είναι πολυήμερη είτε μονοήμερη. Το πρόγραμμα της εκδρομής κοινοποιείται (φυσικά) και στα αρμόδια γραφεία εκπαίδευσης και στους γονείς.

Η αγωνία – ανησυχία μου ….

– Τι θα συμβεί αν γίνει έστω και ένα … το παραμικρό ατύχημα;

– Ποιος θα έχει την ευθύνη; Οι αγρότες, οι αστυνομικοί, οι συνοδοί καθηγητές, οι οδηγοί; Ή “η κακιά στιγμή”;

– Τι θα έλεγαν οι γονείς των θυμάτων;

– Ξεχάσαμε τα τόσα δυστυχήματα με θύματα παιδιά – μαθητές;

Εγώ ως εκπαιδευτικός δεν θα συνόδευα με τέτοιες συνθήκες ή αν αναγκαζόμουν να το κάνω ΔΕΝ θα επέτρεπα στον οδηγό να βγει στους παράδρομους θέτοντας τα παιδιά σε κίνδυνο. Το πιθανότερο είναι να κατέβαινα ή να ζητούσα από τον αστυνομικό να υποχρεώσει γραπτά τον οδηγό γράφοντας τον λόγο που κάνει κάτι τέτοιο.

Το ανέφερε (το συζήτησα και μαζί του) και ο γνωστός σε μια ραδιοφωνική εκπομπή της ΕΡΑ σπορ 101,8 μεταξύ άλλων επίκαιρων:

Προς το παρόν είναι (ευτυχώς) μόνο αγωνία ….

Αν όμως πάψει να είναι αγωνία και γίνει εφιάλτης … θα είναι αργά !!