Σύλλογος : Τις τελευταίες μέρες , ο πολύπαθος κλάδος των Νηπιαγωγών βάλλεται από όλες τις μεριές, καθιστώντας την αδιαμφισβήτητη προσφορά του βορά συντεχνιακών συμφερόντων.

Παράλληλα, τίθεται εν αμφιβόλω η επιστημοσύνη των νηπιαγωγών, η προσφορά τους στην , η συμβολή τους στη συνοχή της οικογένειας, στην ομαλή κοινωνικοποίηση των προνηπίων και στη διασφάλιση των απαραίτητων εφοδίων των νηπίων τόσο για την κατάκτηση της γνώσης, όσο και για την ομαλή μετάβαση στην εκπαιδευτική διαδικασία των επόμενων βαθμίδων.

 
Όπως πολύ καλά γνωρίζουν, όσοι έχουν το γνωσιακό και το επιστημονικό επίπεδο να εμπλακούν στην εκπαιδευτική διαδικασία των νηπίων Α’ και Β’ ηλικίας, ο σκοπός και ο στόχος της Προσχολικής Αγωγής δεν είναι, αποκλειστικά και μόνο η μετάδοση γνώσεων μέσω της διδασκαλίας, η προστασία και η περίθαλψη των νηπίων. Ο πρωταρχικός σκοπός και στόχος της Προσχολικής Αγωγής, εστιάζεται στη συμπλήρωση και επέκταση της οικογενειακής αγωγής καθώς και της προσαρμογής των παιδιών πρώτης και δεύτερης σχολικής ηλικίας, στο φυσικό και στο κοινωνικό περιβάλλον, αποβλέποντας ταυτόχρονα στη νοητική, συναισθηματική, κοινωνική και ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού. Μέσω αυτής της ολόπλευρης ανάπτυξης, το νήπιο αναπτύσσεται σε αυτόνομη μα και συνάμα υπεύθυνη προσωπικότητα, ικανό να διαχειριστεί τις ολοένα αυξανόμενες προκλήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Το νήπιο καλλιεργεί σταδιακά την προσωπικότητά του και γίνεται ικανό να ζήσει δημιουργικά μέσα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον .

 
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, τονίζουμε ότι η Προσχολική Αγωγή στην Ελλάδα παρέχεται στο Νηπιαγωγείο, υπό την εποπτεία και την πλήρη καθοδήγηση του Υπουργείου Παιδείας. Επίσημα, είναι ενταγμένη στο εκπαιδευτικό σύστημα και αποτελεί μέρος της Γενικής Εκπαίδευσης, με την ευρεία της έννοια, και της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ειδικότερα και ως θεσμός ιδρύθηκε και θεσμοθετήθηκε με το Ν.4397/24-08-1929 (ΦΕΚ 309/1929, τ.Α’), προκειμένου να παρέχει στα παιδιά, πριν από τη φοίτησή τους στην επόμενη βαθμίδα ,που είναι το Δημοτικό Σχολείο, μια πρώτη εισαγωγή στις αρχές της Σωματικής, Πνευματικής και Ηθικής Αγωγής. Το Νηπιαγωγείο προσφέρει ένα Πρόγραμμα Σπουδών που είναι αφενός καλά σχεδιασμένο και σωστά δομημένο, αφετέρου παρουσιάζει μια ευελιξία και μια ευπροσαρμοστικότητα, προκειμένου το παιδί, σε αυτό το περιβάλλον, να μην αισθάνεται κανενός είδος δέσμευσης, αντίθετα να απολαμβάνει την άνεση και την ασφάλεια, αλλά και να εμπλέκεται σε όλη την αξιολογική διαδικασία με προληπτικό και όχι επιβεβαιωτικό χαρακτήρα. Το Νηπιαγωγείο, εφοδιάζει το νήπιο Α΄ και Β΄ ηλικίας με νοητικές και μεθοδολογικές δεξιότητες, όπως η κριτική, αναλυτική και συνθετική σκέψη, η φαντασία και η παρατηρητικότητα, η δημιουργικότητα, η πρωτοτυπία και η επινοητικότητα και του παρέχει ικανότητες όχι μόνο αναπαραγωγής γνώσεων, αλλά και αξιοποίησης των γνώσεων σε άλλες καταστάσεις της ζωής του.

 
Αυτό, από μόνο του, αποδεικνύει πως, η διαπαιδαγώγηση του παιδιού, επιβάλλεται να γίνεται στα Νηπιαγωγεία από εξειδικευμένο, γνωστικά και επιστημονικά καταρτισμένο Προσωπικό, τους Νηπιαγωγούς αποφοίτους των Παιδαγωγικών Σχολών. Τα Νηπιαγωγεία είναι υλικοτεχνικά εξοπλισμένα με τρόπο ώστε να διαμορφώνεται ένα περιβάλλον, πλούσιο σε ερεθίσματα, που παρέχει στο παιδί ασφάλεια και μέσα από το οποίο το ίδιο το παιδί κατακτά τη γνώση με παιγνιώδη τρόπο. Η ανάγκη φοίτησης στο Νηπιαγωγείο των προνηπίων είναι επιτακτική μιας και κατά την ηλικιακή περίοδο των τεσσάρων (4) ετών, το παιδί αναπτύσσεται σε όλους τους τομείς. Σύμφωνα με τα πορίσματα διεθνών ερευνών, για να επιτευχθούν η νοητική, η συναισθηματική, η γνωστική και η κοινωνική ανάπτυξη, η ανάπτυξη των θεμελιωδών κινητικών δεξιοτήτων, η απόκτηση σταθερού συναισθηματικού υπόβαθρου, τόσο για την ανάπτυξη του εγκεφάλου όσο και για τη νοητική και γλωσσική ανάπτυξη του νηπίου, είναι προϋπόθεση η συμμετοχή των παιδιών σε κατάλληλης ποιότητας Προσχολικής Εκπαίδευσης.

 

Η διαδικασία αυτή όχι μόνο επηρεάζει τη μετέπειτα προσαρμογή τους και την πορεία τους στο σχολείο, αλλά ελαττώνει επιπρόσθετα τα προβλήματα συμπεριφοράς στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, προοιωνίζει την μετέπειτα ακαδημαϊκή τους πορεία ενώ παράλληλα ελαχιστοποιεί τη σχολική αποτυχία και τη σχολική διαρροή.

 
Το Νηπιαγωγείο, αναπτύσσει στο ακέραιο την προσωπικότητα των νηπίων ενισχύοντας την αυτογνωσία, την πειθαρχία, το θάρρος και τη κριτική σκέψη, ενώ ταυτόχρονα η διαδικασία αυτή ενισχύεται από την εξειδικευμένη γνώση και κατάλληλη εκπαίδευση που έλαβε ο/η Νηπιαγωγός,. Παράλληλα, με τη συμβολή των επιστημονικά καταρτισμένων Σχολικών Συμβούλων, αλλά και μέσα από τις διαδικασίες που προβλέπονται από το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών (ΔΕΠΠΣ), υποβοηθάει το παιδί να ανακαλύψει τη γνώση με τη δημιουργία καταστάσεων προβληματισμού, ενθαρρύνοντάς το να προβλέπει, να ερευνά, να πειραματίζεται, να δημιουργεί, να συγκρίνει, να ανακαλύπτει σχέσεις, να ταξινομεί και να αναπτύσσεται νοητικά οικοδομώντας συγχρόνως και τους απαραίτητους μηχανισμούς για την κατάκτηση της γνώσης. Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί αποκτά εμπιστοσύνη στις ικανότητες και στην κρίση του και γίνεται ολοένα και πιο αυτόνομο.

 
Γίνεται πολύς λόγος, τις τελευταίες μέρες για τη σχολειοποίηση του Νηπιαγωγείου. Όσοι γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας των Νηπιαγωγείων και όσοι μπήκαν στον ελάχιστο κόπο να “ξεφυλλίσουν” το ΔΕΠΠΣ-ΑΠΣ, που διέπει τα Νηπιαγωγεία, γνωρίζουν πολύ καλά, πως όλες οι δραστηριότητες είναι αναδυόμενες από τα ίδια τα νήπια και προνήπια. Μέσα στο πλούσιο σε ερεθίσματα περιβάλλον του Νηπιαγωγείου και σε συνδυασμό με την άρτια δομημένη Ελληνική Γλώσσα, τα νήπια Α’ και Β’ ηλικίας, κατακτάνε τη γνώση και τη μάθηση μέσω του αναδυόμενου εγγραμματισμού, αφού εξοικειώνονται με την φωνολογία των γραμμάτων και καλλιεργώντας την φωνολογική επίγνωση, συνδυάζοντας από μόνα τους, αυτές τις επιμέρους φωνολογικές προεκτάσεις. Έτσι το παιδί των 5 ετών,αποκτά την ικανότητα να διαβάσει συλλαβές και μικρές λέξεις και να γράψει το όνομά του,μέσα από δραστηριότητες που το ευχαριστούν και κυρίως το ενδιαφέρουν.Αυτός είναι και ο αναδυόμενος εγγραματισμός,που εφαρμόζεται στο Νηπιαγωγείο,ο οποίος απέχει μακράν από τη συστηματική διδασκαλία προκαθορισμένης ύλης.

 
Στόχος λοιπόν του Νηπιαγωγείου και των Νηπιαγωγών, δεν είναι να γίνει κάποιος “χαλίφης στη θέση του χαλίφη”,όπως είδαμε προσφάτως να συμβαίνει στον κλάδο των βρεφονηπιοκόμων,μέσω των συντεχνιακών, αντιπαιδαγωγικών και ανυπόστατων ισχυρισμών και αιτημάτων του. Οι Νηπιαγωγοί, σεβόμενοι πλήρως το θεσμό του Δημοτικού Σχολείου και το έργο που επιτελούν οι Δάσκαλοι, εφοδιάζουν τα νήπια με τα κατάλληλα ερεθίσματα, ώστε από μόνα τους να επιθυμήσουν την διεύρυνση των επιμέρους γνωστικών τους πεδίων. Επιπροσθέτως, τα βοηθούν να ωριμάσουν συναισθηματικά αλλά και νοητικά για να δεχτούν τις εξειδικευμένες γνώσεις των δασκάλων στο Δημοτικό.

 
Είναι, επιτέλους, καιρός πια οι αρμόδιοι φορείς, να αντιληφθούν τη σημαντικότητα και τη σοβαρότητα του θεσμού του Νηπιαγωγείου, να συνειδητοποιήσουν ότι το Νηπιαγωγείο δεν είναι μια δομή “φροντίδας” των προνηπίων και των νηπίων, αλλά μια δομή Αγωγής και Εκπαίδευσης αυτών των παιδιών. Είναι μια κρίσιμη περίοδος για το μέλλον του ακρογωνιαίου λίθου της εκπαίδευσης, με τις κάθε είδους, αποσπασματικές, συντεχνιακές και επικίνδυνες διεκδικήσεις να αμαυρώνουν την επιστημονικότητα και τη σημαντικότητα αυτού του θεσμού.

 
Καλούμε τη ΔΟΕ να επιδείξει τη δέουσα σημασία σε ένα θεσμό που απαρτίζεται από εκπαιδευτικούς και δέχεται κακόβουλες πιέσεις. Ζητούμε η ΔΟΕ να εκδώσει ψήφισμα και να συνταχθεί στο πλευρό του κλάδου των νηπιαγωγών με όλες της τις δυνάμεις. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ομοσπονδία απαρτίζεται όχι μόνο από δασκάλους, αλλά και από νηπιαγωγούς που χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης από την επιστημονικής και την εκπαιδευτική κοινότητα.