Συντάκτης: Μιχαήλ Τζιγκοτζίδης

Περίληψη: Η παιδεία είναι η πραγμάτωση της ανώτερης φύσης του ανθρώπου» (Χρίστος Τσολάκης). Το σχολείο είναι ο κοινωνικός χώρος όπου ο νέος άνθρωπος διαμορφώνει την προσωπικότητά του – μορφώνεται! Η κοινωνία, οι γονείς και οι δάσκαλοι έχουν την κοινή ευθύνη της διαπαιδαγώγησης της νέας γενιάς. Κάθε παιδί έχει διαφορετικές ανάγκες και ζητά να αναπτύξει τις δικές του ικανότητες, ώστε να γίνει ένα ολοκληρωμένο, ελεύθερο, κοινωνικό και υπεύθυνο άτομο. Το σχολείο προσφέρει ένα πολύπλευρο πρόγραμμα μαθημάτων, θεωρητικών, καλλιτεχνικών και δεξιοτεχνικών (χειροτεχνίες). Οι κατεκτημένες αξίες του πολιτισμού πρέπει να διατηρηθούν και οι δημιουργικές καινοτομίες να ενθαρρυνθούν. Η παιδαγωγική πράξη είναι η σύνδεση του παρελθόντος με το μέλλον – είναι η εμπνευσμένη αλληλεπίδραση δασκάλου-μαθητή. Όλη η δομή της εκπαίδευσης πρέπει να στηρίζει αυτή την «τελετουργική» σχέση δασκάλου-μαθητή. Μια ευέλικτη και δημιουργική παιδεία αναγνωρίζει τις ιδιαίτερες ευθύνες των διαφόρων κοινωνικών θεσμών και τις κατανέμει έτσι ώστε να διευκολύνεται η μορφωτική διαδικασία. Προτάσεις: 1. Διαχωρισμός των γενικών στόχων της παιδείας –ευθύνη του κράτους– και της ακολουθουμένης διαδικασίας υλοποίησής τους – ευθύνη σχολείου, δασκάλων και γονέων (αυτοδιαχείριση). 2. Δυνατότητα επιλογής σχολείου από τους γονείς. 3. Το αναλυτικό πρόγραμμα μαθημάτων να είναι συμβουλευτικό και να υπάρχει ευελιξία στην εφαρμογή του. 4. Ένας δάσκαλος για όλες τις τάξεις του δημοτικού.