«Η τελευταία νομοθετική ρύθμιση για την ένταξη των προνηπίων στη δίχρονη … σε βάθος τριετίας και χωρίς να εκπληρώνονται βασικές υποστηρικτικές προϋποθέσεις της υπάρχουσας υποδομής, η ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στον ευαίσθητο αυτό χώρο, μόνο κακά μαντάτα προμηνύουν συνολικά για το χώρο της Προσχολικής Αγωγής, για εργαζόμενους, γονείς και παιδιά», αναφέρουν μεταξύ άλλων οι Πανελλαδικές Γραμματείες Εκπαιδευτικών και ΟΤΑ του ΠΑΜΕ σε κοινή δήλωσή τους, με αφορμή το νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και την «αντιπαράθεση» μεταξύ των πλειοψηφιών σε ΔΟΕ και ΠΟΕ-ΟΤΑ.

«Οι συνδικαλιστικές αυτές ηγεσίες είναι μέρος του προβλήματος!

Χρειάζεται κοινό μέτωπο όλων μας, όλων των εργαζομένων στους και στα , των γονιών που έχουν παιδιά προσχολικής ηλικίας, γιατί όλοι μας αγωνιούμε για το παρόν και το μέλλον», τονίζουν στην κοινή τους δήλωση, υπογραμμίζοντας ότι «καθολικό αίτημα όλων των εργαζομένων και όλων των συνδικάτων πρέπει να είναι η ένταξη αυτών των παιδιών στις δημόσιες δομές. Στη βάση αυτή όχι μόνο όλοι οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς θα έχουν δουλειά, αλλά θα χρειαστούν και χιλιάδες νέες προσλήψεις».

Οι στόχοι πάλης που τίθενται:

    • Από τη γέννησή τους μέχρι και την είσοδό τους στο σχολείο, πρέπει να είναι εξασφαλισμένη από το κράτος η θέση τους σε προσχολική δομή, δημόσια και δωρεάν. Χωρίς voucher, χωρίς τροφεία, χωρίς χρήματα γονιών για να καλύψουν λειτουργικές δαπάνες, εξόδους, πολιτιστικές δράσεις.
    • Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων, παιδαγωγών (βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών), ειδικού παιδαγωγικού, ειδικού επιστημονικού (λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγοι), βοηθητικό προσωπικό. Έτσι, με τη μόνιμη σχέση εργασίας διασφαλίζονται οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις ώστε το έργο να είναι ολοκληρωμένο και επιστημονικό και η προσχολική δομή (παιδικός σταθμός και νηπιαγωγείο) να γίνει το «δεύτερο σπίτι» των παιδιών αυτής της ηλικίας.
    • και νηπιαγωγεία, τόσα όσα καλύπτουν τις ανάγκες όλων των παιδιών. Κτίρια σύγχρονα, ασφαλή, με τους αναγκαίους χώρους για το παιχνίδι, τη σίτιση, την ξεκούραση των παιδιών.
    • Η σίτιση να γίνεται με ευθύνη του κράτους, για όλα τα παιδιά, με το αναγκαίο προσωπικό. Υπάρχει ανάγκη να θεμελιωθεί με επιστημονικούς όρους η σίτισή τους, το περιεχόμενο και η υψηλή ποιότητα αυτών που καταναλώνουν τα παιδιά καθώς καθορίζει την ανάπτυξή τους.
    • Ενιαίο, επιστημονικό, αναβαθμισμένο σύγχρονο παιδαγωγικό πρόγραμμα με ευθύνη του κράτους (π.χ. υπουργείο Παιδείας) καθώς δεν μπορεί το περιεχόμενο της παρέμβασης να είναι στη δικαιοδοσία της εκάστοτε δημοτικής αρχής, διαφοροποιημένο και αποσπασματικό. Να υπάρχει συνέχεια στόχων και σκοπών για να συνδέεται το παιδαγωγικό έργο των παιδικών σταθμών με αυτό των νηπιαγωγείων.
    • Υψηλή, πανεπιστημιακή εκπαίδευση όλων των ειδικοτήτων, με περιοδικές επιμορφώσεις με την ευθύνη του κράτους, ώστε να μπορούν οι παιδαγωγοί να ασκούν το έργο τους, εναρμονισμένο στα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα.
    • Δημιουργία από το κράτος υποδομών που να καλύπτουν τη θερινή δημιουργική απασχόληση των παιδιώνσε καλοκαιρινές κατασκηνώσεις ή δομές δημιουργικής απασχόλησης. Η εξασφάλιση αυτή δεν είναι διευκόλυνση για τους εργαζόμενους γονιούς, αλλά ανάγκη των ίδιων των παιδιών να απολαμβάνουν τον ελεύθερο χρόνο τους με δημιουργικό τρόπο, προκειμένου να αναπτύσσονται αρμονικά και ολόπλευρα.
    • Η πάλη για να δημιουργηθούν όλες οι προϋποθέσεις για την άμεση και ουσιαστική υλοποίηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής (στην ευθύνη του υπουργείου Παιδείας) είναι το ελάχιστο βήμα για την παραπέρα επέκτασή της με κρατική ευθύνη, ώστε το παιδί των λαϊκών οικογενειών να μη βιώσει από νωρίς τις ταξικές διακρίσεις που διαπερνούν την κοινωνία μας.