ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ: DEJA VU Του Ανδρέα Παπαδαντωνάκη

Η πρώτη εντύπωση από την ανάγνωση του πορίσματος της επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, που δόθηκε πριν από λίγες ημέρες στη δημοσιότητα, είναι ότι κάπου το έχεις ξαναδεί..

Déjà vu, ή προμνησία;

Ας δούμε κάποια από τα σημεία του 100σέλιδου πορίσματος..

Στη σελίδα 18 του πορίσματος και συγκεκριμένα στην πρόταση 03 «Αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας» αναφέρεται:

«Συγκεκριμένα, προτείνεται η υιοθέτηση ενός δημοκρατικού – συμμετοχικού μοντέλου

αξιολόγησης, το οποίο θα στηρίζεται στην ανάπτυξη συνεργατικών διαδικασιών για

την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της».

Η πρόταση αυτή έρχεται από ένα κοντινό παρελθόν, όχι μόνον ως προς το περιεχόμενο αλλά και ως προς τη μορφή:

Στις 12 Νοεμβρίου 2012, η ομάδα εργασίας που είχε συσταθεί προκειμένου να διαμορφώσει «Πρόταση για ένα σύστημα αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου», καταθέτει την έκθεσή της, στον τότε Υπουργό Παιδείας Κ.Αρβανιτόπουλο.

Στις πρώτες σελίδες της πρότασής της η ομάδα εργασίας του 2012, αναφέρεται στο «…δημοκρατικό συμμετοχικό μοντέλο µε έμφαση στη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου μέσα από την ανάπτυξη συνεργατικών διαδικασιών (έμφαση στις διαδικασίες της εσωτερικής αξιολόγησης και της αυτοαξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών µε βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σχολικής μονάδας»,

για να καταλήξει στη πρόταση της στη σελ 44: «διαμόρφωση συμμετοχικού, συλλογικού και συνεργατικού πλαισίου εργασίας όλων των παραγόντων της σχολικής μονάδας».

Δεν είναι σκόπιμο να αναφερθούμε εδώ στις αντιδράσεις που προκάλεσε τότε, η έκθεση αυτή που αποτέλεσε και τη θεωρητική βάση των διαδικασιών αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας.

Στην ίδια ενότητα το «πόρισμα Γαβρόγλου» αναφέρει:

«Το σύστημα αυτό, ενταγμένο στο ευρύτερο πλαίσιο αυτονομίας της σχολικής

μονάδας, θα συμβάλει:

  • στη διαρκή, έγκυρη και τεκμηριωμένη ανατροφοδότηση της σχολικής μονάδας για

την ποιότητα του επιτελούμενου εκπαιδευτικού έργου,

  • στην επισήμανση των αδυναμιών της λειτουργίας της σχολικής μονάδας με σκοπό

τον καθορισμό των απαιτούμενων παρεμβάσεων».

Στο υλικό για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας που παρήγαγε το Δεκέμβριο του 2012 το Υπουργείο Παιδείας και συγκεκριμένα στο τεύχος«Η Αυτοαξιολόγηση με μια ματιά» στη σελ.10 αναφέρεται:

«Κάθε σχολική μονάδα… ιεραρχεί τις προτεραιότητές της, προγραμματίζει τις δραστηριότητες του σχολικού έτους, σχεδιάζει τις δράσεις που απαιτούνται για την αντιμετώπιση προβλημάτων και αδυναμιών και τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού της έργου στο επίπεδο της σχολικής μονάδας και καθορίζει διαδικασίες παρακολούθησης και ανατροφοδότησης».

Πιο εντυπωσιακή όμως είναι η σύμπτωση στην τεκμηρίωση της πρότασης:

Πόρισμα Γαβρόγλου σελ.19:

«Το σύστημα αυτό θα συμβάλλει…

  • στη βελτίωση της σχολικής ζωής και των μαθησιακών αποτελεσμάτων ανάλογα με

τις δυνατότητες και τις ιδιαιτερότητες της κάθε σχολικής μονάδας,

  • στην υποστήριξη της επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών σε όλα τα

στάδια της σταδιοδρομίας τους μέσω εστιασμένης επιμόρφωσης ανάλογα με τα

ενδιαφέροντα των ιδίων αλλά και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σχολικής τους

μονάδας,

  • στη βελτίωση όλων των σχολείων της χώρας μέσω της διάχυσης καλών πρακτικών,

στη διαμόρφωση κουλτούρας αξιολόγησης στα σχολεία…»

Η Αυτοαξιολόγηση με μια ματιά Δεκέμβριος 2012 Σελ.25

«Σκοπός της αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου (ΑΠΕΕ) είναι η βελτίωση και η ποιοτική αναβάθμιση όλων των διαστάσεων και των παραγόντων της εκπαιδευτικής διαδικασίας και του παραγόμενου εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού της έργου.

Με την αξιολόγηση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου επιδιώκεται η διαμόρφωση κουλτούρας αξιολόγησης στα σχολεία, η ενίσχυση της συνεργασίας και της συµµετοχής μεταξύ των µελών της σχολικής κοινότητας, η ενίσχυση της αυτογνωσίας και της επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών, η απόκτηση εμπειριών από στελέχη και εκπαιδευτικούς στο πεδίο της αξιολόγησης, η ανάδειξη θετικών σημείων (“καλών πρακτικών”) και αδυναμιών και η ανάπτυξη δράσεων µε στόχο τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου στο χώρο του σχολείου».

Σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις ακόμη το «Πόρισμα Γαβρόγλου» αντιγράφει κατά λέξη, ήδη αναρτημένα ή δημοσιευμένα κείμενα:

Η πρώτη στη σελ 42-43, όπου στο: «Πλήρης αναβάθμιση σε όλες τις βαθμίδες Εκπαίδευσης της δημιουργικής χρήσης των νέων τεχνολογιών» αντιγράφεται αυτούσιο κείμενο από το επιμορφωτικό υλικό για την «επιμόρφωση εκπαιδευτικών για την εφαρμογή και αξιοποίηση των Τ.Π.Ε. στη διδακτική πράξη» (ΤΕΥΧΟΣ 1 ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2013, σελ.29) διαθέσιμο και

η δεύτερη στην ενότητα «Καθιέρωση πιστοποιητικού παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας στα ΑΕΙ για τους υποψήφιους εκπαιδευτικούς μετά τη λήψη του βασικού τίτλου σπουδών». σελ.55-56 του πορίσματος, όπου η τεκμηρίωση της πρότασης, αντιγράφεται επίσης αυτούσια από τον οδηγό σπουδών του πιστοποιητικού παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ. (από τον οποίο παράλληλα πληροφορούμαστε ότι το κόστος συμμετοχής στο πρόγραμμα ανέρχεται στα 900Ε. διαθέσιμο )

Ο προβληματισμός δεν έχει να κάνει με το αν τα κείμενα είναι πρωτότυπα, αλλά με τις αναφορές στο εισαγωγικό σημείωμα του Προέδρου της Επιτροπής Μορφωτικών περί σύνθεσης απόψεων φορέων και παραγόντων..

Ανδρέας Παπαδαντωνάκης

Φιλόλογος