Του Ζαχαρία Καψαλάκη

Πιάσαμε θέσεις από νωρίς στο κομπιούτερ…

Τα γνωστά!

Φραπέ, κέικ, ξηρούς καρπούς, πατατάκια…

Στην αρχή χαλαρά…

Χαλαρά, τρόπος του λέγειν…

Το πακέτο μικρό…

Παπαπα…

Οι πρώτοι θα πατήσουν τις κορυφές και θα καλύψουν τις βραχονησίδες του Αιγαίου…

Τα μνμ πάνε και έρχονται…

Είναι δυνατόν στο και πέντε και να ψάχνουν υπογραφές για τις πιστώσεις…

Όπα… Έφυγε και υπόμνημα…

Λες;

Για να δούμε!

Συνεχίζουμε να αγωνιούμε…

Το σύστημα τρέχει…

Αμάν αυτό το σύστημα πια…

Στην αγωνία μας πάνω κάνουμε και χιούμορ…

Τι άλλο να κάνουμε!

Πάει απόγευμα…

Τι έγινε;

Έπεσαν οι υπογραφές για το ΕΣΠΑ…

Έκανε το θαύμα του το άγιο υπόμνημα…

Ξανά τρέχει το σύστημα…

Ούτε μαραθωνοδρόμος να ήταν…

Η ώρα περνά…

Αρχίζουμε να ιδρώνουμε!

Μάλλον θα είναι από το τρέξιμο του συστήματος!

Μα γιατί αργούν…

Ωχ! Τι έγινε λέει;

Κάηκε το σύστημα…

Αμάν…

Εμ, τόσο τρέξιμο…

Είχε και υγρασία απόψε…

Δεν το πρόσεξαν τελικά…

Αύριο το πρωί θα το δει ο γιατρός…

Και μετά θα ξανατρέξει…

Ε, εσείς εκεί στο σύστημα…

Σας παρακαλώ προσέξτε λίγο παραπάνω…

Και κυρίως:

Προσέξτε τις υπογραφές…

Άκου ποιες υπογραφές…

Αυτές βρε που πήρατε για το ΕΣΠΑ…

Ναι… Ναι… Αυτές για τις χίλιες πιστώσεις!

Μην τις κάψουμε και αυτές…

Άντε, ώρα για ύπνο…

Και το πρωί, όλοι στις θέσεις μας…

Καληνύχτα…

(ΥΓ: Προσοχή στα όνειρά σας…

Αρκετά τσουρουφλίστηκαν το καλοκαίρι…

Μην τα κάψετε κι αυτά…)