“Πόλεμος” ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ,με αφορμή την αλλαγή του τρόπου επιλογής των και των παραστατών στο δημοτικό.

Ανακοινώσεις κομμάτων ,πραγματική “σφαγή” ,ακόμα και μεταξύ εκπκών, στοf/b .Βρήκαμε το σοβαρότερο από τα θέματα που απασχολούν την
παιδεία μας για να αντιπαρατεθούμε.Γι αυτό,ίσως,μια μικρή ιστορία ,από την ιστορία μας, βοηθήσει να δούμε σφαιρικά το ζήτημα.
Όταν στις αρχές του 1897 οι μεγάλες δυνάμεις βομβάρδιζαν τους επαναστάτες, που αγωνιζόταν για την ΕΝΩΣΗ,στο Ακρωτήρι Χανίων,μια ρωσική οβίδα έκοψε τον ιστό της σημαίας κι αυτή έπεσε. Ο διοικητής των επαναστατών έδωσε εντολή να ξανασηκωθεί η σημαία.

Ο Σπύρος Καγιαλές, αγνοώντας τα πυρά έτρεξε και ξανασήκωσε τη σημαία.Μια δεύτερη οβίδα όμως την ξανάριξε.Τότε ο Σπύρος Καγιαλές έκανε ιστό το σώμα του και ξανασήκωσε τη σημαία.Ο Ρώσος ναύαρχος που τον είδε διέταξε να σταματήσει αμέσως ο βομβαρδισμός.Κι όχι μόνο αυτό .Η ηρωϊκή πράξη του Καγιαλέ είχε ως αποτέλεσμα οι αρχηγοί των στόλων να συντάξουν θετική αναφορά για το κρητικό ζήτημα.Ο δε Ελευθέριος Βενιζέλος,που ήταν μεταξύ των επαναστατών-αντάρτης κι αυτός-είπε στον ηγούμενο Ιερόθεο: “…Να γιατί αξίζει να αγωνιζόμαστε γι αυτόν το λαό”.
Η ιστορία δεν κατέγραψε τις επιδόσεις του Καγιαλέ στο σχολείο,που πιθανόν να μην είχε πάει και ποτέ.
Κατέγραψε την ηρωική του πράξη και τον κατέταξε στο πάνθεο των ηρώων.

Η σημαία είναι σύμβολο.Κι ως σύμβολο δεν μπορεί να συνδέεται με βαθμολογίες.Εν δυνάμει μπορούν να την σηκώσουν όλοι οι πολίτες ,όλοι οι μαθητές,όλοι όσοι πιστεύουν στα ιδανικά και τις αξίες που συμβολίζει.Γι αυτό και η σύνδεσή της με τη βαθμολογία και άστοχη και ανιστόρητη είναι.Υπάρχουν χιλιάδες άλλοι τρόποι να επιβραβευθούν οι άριστοι.Χιλιάδες κίνητρα.Όχι όμως η σημαία !