Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών (ΠΕΚ)

Τελειώνει και αυτή η σχολική χρονιά της κυβερνητικής θητείας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., και στην εκπαίδευση ζει και βασιλεύει η μνημονιακή αντιεκπαιδευτική πολιτική, στην οποία προστέθηκε και μια πρωτόγνωρη δημαγωγία του συνειδητού εμπαιγμού μαθητών και εκπαιδευτικών, γονέων και κοινωνίας.


Οι κυβερνώντες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υποσχέθηκαν και στην εκπαίδευση τα πάντα.
Υποσχέθηκαν την κατάργηση του 1ου και του 2ου μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων τους και τελικά ψήφισαν το 3ο και χειρότερο μνημόνιο και τώρα διαπραγματεύονται ως «απελευθερωτές» την ψήφιση ενός ακόμα Μνημονίου προκαταβολικά για τη μετά του 2018 εποχή με προνομοθέτηση περιοριστικών μέτρων νέου κύματος λιτότητας, περικοπών και φοροεπιδρομής.
Εφαρμόζουν μια πολιτική γενικευμένης αποσάθρωσης της δημόσιας παιδείας και την παρουσιάζουν ως «προοδευτική μεταρρύθμιση», επειδή έχει τα φτιασιδώματα των έμφυλων ταυτοτήτων, της θεματικής εβδομάδας και άλλων τέτοιων σχετικών «προτεραιοτήτων» της εκπαίδευσης και της κοινωνίας…
Εφαρμόζουν μια σειρά μέτρων γενικευμένου περιορισμού της Επαγγελματικής εκπαίδευσης, της Ειδικής Αγωγής, των Ολοήμερων Σχολείων.
Υποσχέθηκαν το διορισμό 20.000 μόνιμων εκπαιδευτικών και δεν έχουν κάνει ούτε έναν, παρά το γεγονός ότι στα σχολεία υπάρχουν ακόμα ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό. Παράλληλα δεν έχουν ακόμα δώσει στην τόσο αγαπητή τους δημοσιότητα ούτε πρόταση για τον τρόπο διορισμού εμπαίζοντας προκλητικά τους δεκάδες χιλιάδες αδιόριστους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Έτσι, ούτε για την επόμενη σχολική χρονιά 2017-2018 θα έχουμε διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών! Έχει χαθεί πλέον η δυνατότητα. Και παρ’ όλα αυτά ο Υπουργός πάντα απροκάλυπτα προκλητικός «κλείνει το μάτι» πότε στη μια πλευρά των αδιόριστων εκπαιδευτικών και πότε στην άλλη.
Έχουν δεσμευτεί στους «Θεσμούς» για ακρωτηριασμό του λυκείου σε τάξεις, σε γνωστικά αντικείμενα, σε ειδικότητες και κλάδους εκπαιδευτικών, σε αριθμό σχολείων και εκπαιδευτικών και ήδη είναι συνεπείς εφαρμοστές, για να αυξήσουν και το ποσοστό της συνολικής αξιολόγησης της μνημονιακής κυβερνητικής πολιτικής.
Υποσχέθηκαν την «κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων» και την «Ελεύθερη Πρόσβαση» στα Πανεπιστήμια και τελικά προχώρησαν στην αποδόμηση του απολυτηρίου του λυκείου – που είναι πλέον πλήρως αναξιόπιστο – και στη δημιουργία αβεβαιότητας με ένα υποτιθέμενο νέο σύστημα, που κανένας δεν το ξέρει…
Προχώρησαν σε κομματική συγκρότηση της Διοίκησης της εκπαίδευσης, γιατί εφάρμοσαν αντισυνταγματικές νομοθετικές ρυθμίσεις προκαλώντας νέα προβλήματα στην παιδεία. Ήδη ανατράπηκε το νομοθετικό τους πλαίσιο και δεν αισθάνονται καμιά διάθεση αυτοκριτικής!
Αλλά υπάρχει και η συνέχεια των μνημονιακών δεσμεύσεων. Να ποιο είναι ένα μέρος της Συμφωνίας τους με τους δανειστές, όπως επικαιροποιήθηκε τον Ιούνιο του 2016. «Η επανεξέταση πρέπει να καλύψει όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, μεταξύ άλλων:
• την υλοποίηση της μεταρρύθμισης του «Νέου Σχολείου»•
• τα περιθώρια για περαιτέρω εξορθολογισμό (τάξεων, σχολείων και πανεπιστημίων)•
• τη λειτουργία και τη διακυβέρνηση των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης•
• την αποδοτικότητα και την αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων•
• τους δεσμούς μεταξύ έρευνας και εκπαίδευσης, καθώς και τη συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων, ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων με σκοπό την ενίσχυση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας•
• την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών, καθώς και τη διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα».
Το περιτύλιγμα της δημαγωγίας δεν μπορεί να αποκρύψει την αντιεκπαιδευτική πολιτική των κυβερνώντων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αν έχουν την ψευδαίσθηση ότι ασκούν προοδευτική πολιτική βλέποντας τον αφρό των κυμάτων του λαϊκισμού τους, γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν τα βαθιά ρεύματα που καταπίνουν ό,τι είναι στην επιφάνεια της δημαγωγικής επικοινωνίας.

Υ.Γ.
Μήπως είναι αναγκαίο το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να βγει από το βαθύ και μακρύ λήθαργό του; Μήπως είναι ευθύνη του να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για τα αντιμεταρρυθμιστικά μέτρα της συγκυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. και να εκφράσει τουλάχιστον στοιχειωδώς τους εκπαιδευτικούς που εκπροσωπεί; Τόσα και τόσα μεγάλα γεγονότα συμβαίνουν στην εκπαίδευση και όλοι «κάτι έχουν να πουν», εκτός του πιο βασικού κοινωνικού φορέα…
Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών (ΠΕΚ)