Ἐν Βούλᾳ τῇ 25ῃ Ἀπριλίου2016
ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ 2016
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καί ἀγαπητά μου τέκνα ἐν Κυρίῳ Ἀναστάντι,
«Ἀναστάσεως ἡμέρα και λαμπρυνθῶμεν λαοί!»
Χαίρεται σήμερα ἡ οἰκουμένη καί λαμπρύνεται, γιατί αἰῶνες ὁλόκληρους περίμενε αὐτήν τήν μεγαλειώδη στιγμή, πού οἱὀδύνες τοῦ θανάτου και τῆς ἀσθένειας θά ἔχαναν τήν δύναμή τους.

Ὅταν ὁἄνθρωπος ἀποφάσισε νά αὐτονομηθεῖ καί νά φύγει ἀπό τήν προστασία τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία εἶχε, ὅταν βρισκόταν μέσα στόν Παράδεισο τῆς Τρυφῆς, ὅλα ἔγιναν πιό δύσκολα γι’ αὐτόν. Ὁ Θεός μέ πόνο τόν ἐνημέρωσε «μέ κόπο θά βγάζεις τό ψωμί σου, μέ πόνο θά γεννᾶς τά παιδιά σου».
Ἐκάθισε λοιπόν ὁἈδάμ ἀπέναντι τοῦ Παραδείσου, κλαίγοντας γιά τήν γύμνωσή του, μήν μπορώντας νά συνειδητοποιήσει τήν αἰφνίδια ἀλλαγή στήν κατάστασή του. Ὁ διάβολος τόν παραπλάνησε καί ἐνῷ τοῦ εἶχε τάξει μεγαλεῖα, τόν παρέσυρε στήν φθορά καί στόν Θάνατο.
Πῶς, ὅμως, ἦταν δυνατόν ὁ Πολυεύσπλαχνος Πατέρας νά ἀντέχει νά βλέπει τό πλάσμα Του, μέσα στόν πόνο, τήν ἀρρώστια καί τήν φθορά; Πῶς ἦταν δυνατόν νά βλέπει τόν ἄνθρωπο, μακριά ἀπό τήν κοινωνία Του;
Μέ τήν πολλή ἀγαθότητά Του καί τήν ἀνεξικακία Του δέχθηκε κάτι τό πρωτόγνωρο. Νά θυσιάσει τόν Μονογενῆ Του Υἱό, προκειμένου νά ἐπαναφέρει τό πλάσμα Του κοντά Του, στήν ἀρχαία του μακαριότητα.
Ἔτσι, μέ τήν συγκατάβαση τοῦ Πατρός καί τήν συνέργεια τοῦ Παναγίου Πνεύματος ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, γίνεται ἄνθρωπος καί ἀκολουθεῖ μέ ακρίβεια τό προαιώνιο σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦἀνθρώπου. Προδίδεται ἀπό τόν μαθητή Του, συλλαμβάνεται ἀπό τόν ὄχλο, δικάζεται καί καταδικάζεται ὁἈθῶος ἀπό ἀνόμους κριτές, ὑβρίζεται καί ἐμπτύεται ἀπό τό πλάσμα Του καί τέλος, στό ἀποκορύφωμα, δέχεται θάνατο φρικτό, τόν σταυρικό θάνατο.
Ὁ Χριστός πίνει τό πικρό ποτήρι τοῦ θανάτου μέχρι τέλους. Αὐτός ὁΘάνατος ὅμως, έμελλε νά εἶναι ἡἀπαρχή τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Τά χέρια τά ἁπλωμένα στό Σταυρό, ἐπαναφέρουν τήν κοινωνία τοῦἀνθρώπου μέ τόν Θεό. Τόν Θεό, ὁὉποῖος εἶναι ἡ Ἀνάσταση καί ἡ Ζωή. ὉΘάνατος, δέν μπορεῖ νά κρατήσει, φυλακισμένο τόν Ἀρχηγό τῆς Ζωῆς. Κατεβαίνει στόν Ἅδη καί ἀπό ἐκεῖ ξεκινᾶ τήν Μεγαλειώδη Του πορεία.
Ἀδελφοί μου, ὁ Χριστός Ἀνέστη!
Πληροῦνται τά σύμπαντα φωτός, διαλύονται τά δεσμά τοῦΘανάτου, ἡ φύση θεραπεύεται καί θεραπευμένη χαίρεται μαζί μέ τόν Πλάστη της. Ὁ φόβος καί ἡ λύπη δραπετεύουν καί ἡ χαρά ἐπικρατεῖ, σέ ὅλη τήν πλάση. «Οὐρανοί μέν ἐπαξίως εὐφραινέσθωσαν γῆ δέ, ἀγαλλιάσθω, ἑορταζέτω δέ κόσμος ὁρατός τε ἅπας καί ἀόρατος· Χριστός γάρ ἐγήγερται, εὐφροσύνη αἰώνιος», ψέλνουν ὅλοι οἱχριστιανοί, ἀναγγέλλοντας τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως.
Ὁ ἴδιος ὁΧριστός μᾶς εἶπε: «καί ἄν ὁκόσμος σᾶς μισεῖ,γιατί δέν εἴσαστε δικοί του, ἔχετε θάρρος, ἐγώ τόν νίκησα τόν κόσμο». Κανείς λοιπόν, δέν πρέπει νά φοβᾶται. Ἐφ’ ὅσον ὁ Χριστός Ἀνέστη, καί ἐμεῖς ἀναστηθήκαμε. Στίς δύσκολες στιγμές, ἄς στρέφουμε τό βλέμμα μας, στόν ἈναστημένοΚύριο, ὅπως οἱἙβραῖοι στόν ὑψωμένο ὄφι στήν ἔρημο. Ἄς μήν ἔχουμε καμμία ἀμφιβολία, γιά τήν Ἀνάστασή μας. Ἡ ἐλπίδα θά λάμπει καί θά φωτίζει πάντα τίς καρδιές μας.
Μέ Ἀναστἀσιμες εὐχές καί πολλές εὐλογίες,
Ὁ Ἐπίσκοπος καί Ποιμενάρχης Σας.
† Ο ΓΛΥΦΑΔΑΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ
ΠΑΥΛΟΣ ὁ Α΄