Στην ΕΛΜΕ Χανίων συνέβησαν δύο πρωτοφανή γεγονότα για τα μεταπολιτευτικά συνδικαλιστικά χρονικά: α) Για πρώτη φορά το σωματείο μας δεν κάλεσε τα μέλη του στη Γενική Απεργία της 30ης Μαΐου, αλλά οι παρατάξεις του προεδρείου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (“ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ” και “ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ”) κάλεσαν με ξεχωριστές ανακοινώσεις σε ξεχωριστές συγκεντρώσεις. Στο μεταξύ οι διαφωνίες για την απεργία στο εσωτερικό αυτού του πολιτικού σχηματισμού είχαν ήδη οδηγήσει σε έγγραφη παραίτηση και αποχώρηση από το προεδρείο τον Γενικό Γραμματέα κ. Φώτη Μπιχάκη από το Δ.Σ. της Τετάρτης, 23 Μαΐου.

Στην ενημέρωση που είχαμε σαν παράταξη την Παρασκευή 25 Μαΐου ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Χανίων κ. Βασίλης Λιόντος ζήτησε τη σύγκληση έκτακτου Δ.Σ. για την ανασυγκρότηση του μετά την παραίτηση του κ. Φ. Μπιχάκη. Άλλωστε αυτό ήταν το πρώτο θέμα της Ημερήσιας Διάταξης του Δ.Σ. της Τετάρτης, 30 Μαΐου που ανακοινώθηκε στον τύπο και τα σχολεία. Επομένως η παραίτηση του κ. Φ. Μπιχάκη είχε γίνει αποδεκτή από το Δ.Σ., αφού σ’ αυτό το γεγονός αναφέρεται ο ίδιος ο πρόεδρος.

Φυσικά εκ των υστέρων και με μεγάλη μας έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι η παραίτηση του κ. Φ. Μπιχάκη ήταν υπό αίρεση, γεγονός βέβαια που καμία σχέση δεν έχει με το αν έπρεπε να προωθηθεί στα Μ.Μ.Ε η δήλωση που είχε δημοσιοποιήσει ο ίδιος.

Παρόλα αυτά στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων που έγινε την Τετάρτη, 30 Μαΐου κι ενώ εξελισσόταν η διαδικασία της ανασυγκρότησης του προεδρείου και παιζόταν ένα φτηνό θέατρο για την επαναφορά του παραιτηθέντος Γενικού Γραμματέα στη θέση του από την πίσω πόρτα, με δεδομένο ότι καμία άλλη παράταξη δε δέχτηκε να θέσει υποψηφιότητα για τη θέση του Γενικού Γραμματέα, όταν ο εκπρόσωπός μας υπέβαλε υποψηφιότητα, η συνεδρίαση του Δ.Σ. διακόπηκε αυθαίρετα και αντικαταστατικά, για να εξεταστεί εμβόλιμα η καταγγελία-πρόταση μομφής που είχε ήδη πρόχειρα συντάξει στην αρχή της διαδικασίας εκτός Ημερήσιας Διάταξης ο κ. Φ. Μπιχάκης. Ο αυθαίρετος ισχυρισμός που διατυπώθηκε και έγινε κατά πλειοψηφία δεκτός από τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. είναι ότι, εφόσον εκκρεμεί η εξέταση καταγγελίας σε βάρος του εκπροσώπου μας, αυτός δεν θα μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα.

Αυτός ο ισχυρισμός είναι εντελώς ανυπόστατος και δεν προκύπτει από το σχετικό άρθρο 17 του καταστατικού, το οποίο είχε επιλεκτικά διαβάσει ο κ. Φ. Μπιχάκης, για να μας αναφέρει τα περί καταγγελίας και τις ποινές που αυτή επιφέρει, παρασιωπώντας ωστόσο το γεγονός πως οι όποιες ποινές εφαρμόζονται, εφόσον υπάρξει θεμελιωμένη κατηγορία που θα γίνει αποδεκτή από την πλειοψηφία του Δ.Σ. σε ειδική συνεδρίαση και μετά το τέλος της Γ.Σ. του σωματείου που συγκαλείται γι’ αυτό τον σκοπό. Μέχρι τότε καμία καταγγελία δεν μπορεί να σταματήσει τις διαδικασίες του σωματείου για προφανείς λόγους. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα μπορούσε οποιοδήποτε μέλος του Δ.Σ. που δεν θα επιθυμούσε την υποψηφιότητα κάποιου άλλου μέλους στην ανασυγκρότηση του προεδρείου, να υποβάλει καταγγελία σε βάρος του. Παρόλα αυτά η συνεδρίαση διακόπηκε!

β) Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων βάσει μιας ανυπόστατης -λοιπόν- καταγγελίας κατά του εκπροσώπου μας, αφού ο τελευταίος προφανώς δεν έκανε κανενός είδους αντικαταστατική ενέργεια ούτε βέβαια προέβη σε κάποια παράνομη πράξη, προχώρησε σε ειδική συνεδρίαση με αυτό το θέμα, επιχειρώντας μια πρωτοφανή διαπόμπευση πανελλαδικού χαρακτήρα.

Είναι -πράγματι- πρωτοφανές για τα συνδικαλιστικά χρονικά να ενεργοποιείται από το καταστατικό το άρθρο 17 για πρόταση μομφής που στην ουσία αφορά στο περιεχόμενο της συνδικαλιστικής δράσης εκλεγμένου μέλους του Δ.Σ. και να ασκείται ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ σε βάρος του εκπροσώπου μας, μετατρέποντας μ’ αυτόν τον τρόπο το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων σε Ειδικό Δικαστήριο και αναζητώντας αποδιοπομπαίους τράγους για το μπάχαλο στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Χανίων κ. Β. Λιόντος με την αμεροληψία που τον διακρίνει έστειλε αρχικά σε όλα τα Μ.Μ.Ε. ανακοίνωση που ανέφερε μόνο το όνομα του εκπροσώπου μας ως καταγγελλόμενου χωρίς να αναφέρει το όνομα του καταγγέλλοντος κ. Φ. Μπιχάκη και υπογράφοντας ως πρόεδρος εκ μέρους του Δ.Σ., επιχείρησε να προκαλέσει σύγχυση και να δημιουργήσει την εντύπωση πως η καταγγελία-πρόταση μομφής έγινε από το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων. Μετά από παρέμβαση άλλου μέλους του Δ.Σ. ο πρόεδρος έστειλε ανακοινοποίηση στο ορθό με το όνομα του καταγγέλλοντος, κάτι που όπως ήταν φυσικό δεν έγινε απ’ όλα τα Μ.Μ.Ε.

Παρόλα αυτά η τελετουργική αποπομπή είχε ήδη δρομολογηθεί: το πρόγραμμα περιλάμβανε λαϊκή απογευματινή παράσταση στις 7 η ώρα το απόγευμα της Δευτέρας με τυμπανοκρουσίες “για την καταδίκη του αμοραλισμού, πολιτικού τυχοδιωκτισμού και των γκεμπελικών μεθόδων του Δημήτρη Δαμασκηνού” από τον “θεματοφύλακα των διαδικασιών, των θεσμών και των αξιών του συνδικαλιστικού κινήματος”, πρόσφατα παραιτηθέντα Γενικό Γραμματέα της ΕΛΜΕ Χανίων κ. Φ. Μπιχάκη και την παράταξή του.

Και αφού προηγουμένως ο κ. Φ. Μπιχάκης δίνοντας συνεντεύξεις στα Μ.Μ.Ε. έκανε λόγο για “άστοχη διαρροή” της δήλωσης παραίτησης του που έγινε με δόλο, στο επιχείρημα αυτό στήριξε και την καταγγελία του. Βάσει της καταγγελίας του η δήλωση παραίτησής του ήταν παράνομο και αντικαταστατικό να δημοσιοποιηθεί από την παράταξή μας, γιατί αφενός ήταν υπό αίρεση και αφετέρου η λίστα των μελών του Δ.Σ. είναι κλειστή και τα ζητήματα που συζητιούνται σ’ αυτήν είναι εσωτερικά. Ακόμα, όμως, κι αν η παραίτησή του ήταν υπό αίρεση, ο παραιτηθείς μέχρι εκείνη τη στιγμή Γενικός Γραμματέας της ΕΛΜΕ Χανίων δεν μας έχει απαντήσει από ποιό νόμο προκύπτει ότι απαγορεύεται η προώθησή της στα Μ.Μ.Ε.;

Στο σημείο αυτό αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η περίφημη λίστα των μελών του Δ.Σ. δεν μπορεί να βαφτίζεται “κλειστή” ούτε να ισχυρίζεται κανείς πως δε δημοσιοποίησε ο ίδιος τη δήλωση παραίτησής του, εφόσον την ανακοίνωσε στα μέλη του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων, τα οποία με τη σειρά τους την κοινοποίησαν ο καθένας, όπως όφειλε, στα μέλη της παράταξής του, ιδιαίτερα επειδή αφορούσε στο σοβαρό ζήτημα της ανασυγκρότησης του προεδρείου, θέμα για το οποίο έπρεπε να συζητήσουν τα σχήματα την στάση που θα κρατήσουν.

Και επειδή τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. φόρεσαν τήβεννο για να δικάσουν, είμαστε υποχρεωμένοι ν’ αναφερθούμε τόσο στους νόμους που ισχύουν όσο και στο καταστατικό της ΕΛΜΕ Χανίων. Σύμφωνα, λοιπόν, με το νόμο περί δημοσιοποίησης, μια τέτοια πράξη συντελείται, όταν κανείς ανακοινώνει σε ένα τρίτο άτομο το περιεχόμενο μιας ιδιωτικής συνομιλίας. Πέρα, όμως, από το αυτονόητο γεγονός ότι ο κ. Φ. Μπιχάκης δημοσιοποίησε πρώτος τη δήλωση παραίτησής του στα υπόλοιπα έξι μέλη του Δ.Σ. και στις παρατάξεις που εκπροσωπούν, το ζήτημα αυτό, όπως και όλα τ’ άλλα ζητήματα που αναφέρονται στη δήλωση του δεν αφορούν κάποια “ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα” του ίδιου αλλά απόψεις και αξιολογικές κρίσεις για ζητήματα του σωματείου μας που παρουσιάζουν αιτιώδη συνάφεια με το κατεξοχήν περιεχόμενο της συνδικαλιστικής δράσης και της στάσης των διάφορων παρατάξεων. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να είναι καν εσωτερικά ζητήματα.

Να σημειώσουμε δε ότι ο κ. Φ. Μπιχάκης την επόμενη μέρα έστειλε τη δήλωση παραίτησής του στη λίστα των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ Δ.Ε. (είναι και αυτή “κλειστή”;) που είναι ένα δίκτυο πανελλαδικής εμβέλειας και οποιοσδήποτε θα μπορούσε να την επαναπροωθήσει.

Στη λογική του κ. Φ. Μπιχάκη “ό,τι θέλω λέω κι ό,τι θέλω κάνω”, για να μπορέσει να στηρίξει την καταγγελία του αποφάσισε να παίξει και τον ρόλο του νομοθέτη εφευρίσκοντας καινούργιους νομικούς όρους καθώς και δίνοντας νέα έννοια και περιεχόμενο σε νομικούς όρους, όπως η πλαστογραφία. Το επιχείρημα ότι η δήλωση παραίτησής του στάλθηκε στα Μ.Μ.Ε. σα να φαίνεται πως ο ίδιος ήταν ο αποστολέας της εύκολα καταρρίπτεται, αφού η προώθηση στα ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. έγινε από μέλη της παράταξής μας και τον εκπρόσωπό μας στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων με σαφή δήλωση της ταυτότητάς τους.

Αυτή η προώθηση, λοιπόν, ονομάζεται από τον κ. Φ. Μπιχάκη με τον βαρύγδουπο όρο “πλαστογραφία”. Και επειδή οι νομικές του γνώσεις ίσως να μην τον βοηθούν να προσδιορίσει το ακριβές περιεχόμενο αυτού του όρου, τον ενημερώνουμε ότι η πλαστογραφία αφορά την παραποίηση εγγράφου και αλλοίωση του περιεχομένου της.

Στο σημείο αυτό θέλουμε να τον ρωτήσουμε: εκτός από την ίδια την διαρροή του κειμένου του στα Μ.Μ.Ε. ο κ. Φ. Μπιχάκης αμφισβητεί και το περιεχόμενο της δήλωσης παραίτησής του που συνέταξε ή σήμερα ισχυρίζεται πώς κάποιο τρίτο πρόσωπο έγραψε π.χ. πως: “ο Πρόεδρος (ενν. κ. Β. Λιόντος) έλεγε ότι είναι πανεθνική μέρα δράσης της Κοινωνικής Συμμαχίας και δεν πρέπει να καλούμε σε συμμετοχή, αλλά να επιδιώκουμε να αποτύχει”.

Και επειδή στην καταγγελία του γράφονται και άλλα φαιδρά, όπως π.χ. ότι απαιτείται έγκριση από τον πρόεδρο της ΕΛΜΕ και από τον ίδιο για κάθε δημιοσιοποίηση, σε ερώτησή μας στη διάρκεια της ειδικής συνεδρίασης από ποιον νόμο ή καταστατικό προκύπτει αυτό, μας απάντησε ότι έχει τα πνευματικά δικαιώματα. Βιβλίο έγραψε;

Με μια τέτοια καταγγελία το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων προχώρησε σε ειδική συνεδρίαση, αν και επιχειρήθηκε από τις άλλες παρατάξεις που δε συμμετέχουν στο “προγραμματικό προεδρείο” της ΑΝΤΑΡΣΥΑ λίγο πριν τη συνεδρίαση (βλ. ΑΟΚ) ή μετά από αυτήν (ΣΥΝΕΚ) να διαφοροποιήσουν τη στάση τους. Και το ερώτημα είναι: Γιατί αυτό δεν το έπραξαν πιο πριν, για να εμποδίσουν αυτή την εξέλιξη;

Πιο συγκεκριμένα η ΑΟΚ ενόψει της ειδικής συνεδρίασης θέλοντας να κλέψει λίγη από τη δόξα του Πόντιου Πιλάτου έβγαλε ανακοίνωση στην οποία αφενός αναφέρει ότι δεν είναι υπέρ των λαϊκών δικαστηρίων, αφετέρου ωστόσο δεν παίρνει σαφή θέση για την καταγγελία επιχειρώντας να δημαγωγήσει με το να στηλιτεύει τους πάντες στη λογική πως φταίνε για όσα επακολούθησαν της παραίτησης “με δημοσιοποιήσεις, ύβρεις ανακοινώσεις κλπ.”. Στο τέλος απείχε από τη διαδικασία αποφεύγοντας βέβαια και να ψηφίσει υπέρ ή κατά.

Και τα ΣΥΝΕΚ έβγαλαν μια ανακοίνωση στην οποία αναφέρουν ότι:

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

στην ειδική συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Χανίων στις 4/6/2018, με θέμα την καταγγελία του μέλους του ΔΣ της ΕΛΜΕ κ. Φώτη Μπιχάκη κατά του μέλους του ΔΣ της ΕΛΜΕ κ. Δημήτρη Δαμασκηνού, η τοποθέτηση των εκπροσώπων μας στο ΔΣ, Γιάννη Τσαμαντάκη και Γιώργου Φίλλη, ήταν η εξής:

“Οι κατηγορίες, όπως διατυπώνονται στην έγγραφη καταγγελία του συναδέλφου Φώτη Μπιχάκη, δεν στοιχειοθετούν λόγο προκειμένου να απαγγελθεί κατηγορία εναντίον του συναδέλφου Δημήτρη Δαμασκηνού.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ δεν μπορεί να μετατραπεί σε Ειδικό δικαστήριο. Τα θέματα που προκύπτουν πρέπει να αντιμετωπίζονται με πολιτικό/συνδικαλιστικό τρόπο. Είμαστε εκλεγμένοι από τους συναδέλφους, σε αυτούς πρέπει να απευθυνόμαστε και από αυτούς κρινόμαστε. Αν κάποιος θεωρεί ότι θίγεται/προσβάλλεται προσωπικά, μπορεί να προσφύγει στα δικαστήρια.

Έτσι, θεωρούμε ότι δεν υφίσταται θεμελιωμένη κατηγορία προκειμένου να απαγγελθεί σε ειδικό πρακτικό”

Τελικά, -μετά από ψηφοφορία- η καταγγελία/πρόταση μομφής απορρίφθηκε (υπερψηφίστηκε μόνο από τον εκπρόσωπο της παράταξης που κατέθεσε την καταγγελία).

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ δεν μπορεί να είναι ούτε μέσο πολιτικής εξόντωσης “αντιπάλων”, ούτε χώρος μεταφοράς αντιπαραθέσεων και αδιεξόδων που ταλανίζουν παρατάξεις και πολιτικούς σχηματισμούς. […] (βλ. Ανακοίνωση των ΣΥΝ.Ε.Κ για την ειδική συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Χανίων στις 4/6/2018).

Αυτή είναι -κατά τη γνώμη μας- μια γενικά καλή αποτύπωση όσων αθλιοτήτων συνέβησαν το βράδυ της Δευτέρας. Δεν μας ικανοποιεί, όμως, το γεγονός ότι, ενώ υπήρξε δημόσια διαπόμπευση του εκπροσώπου μας που ξεφεύγει από το στενό συνδικαλιστικό πλαίσιο, η ανακοίνωση αυτή στάλθηκε μόνο στα σχολεία, τα οποία σημειωτέον βρίσκονται στον πυρετό των ενδοσχολικών και πανελλαδικών εξετάσεων.

Φυσικά και δεν μας εκπλήσσει η απόφαση της ειδικής συνεδρίασης που απέρριψε τις κατηγορίες, μιας και οποιαδήποτε άλλη στάση θα εξέθετε ακόμα περισσότερο τους συντάκτες απέναντι στους εκπαιδευτικούς και την κοινωνία. Δεν μας εξέπληξε, όμως, η στάση των εκπροσώπων της λεγόμενης “ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ” που ενώ ψήφισαν λευκό κι ενώ γνώριζαν πως το σχετικό άρθρο του καταστατικού προβλέπει πως σ’ αυτή τη συνεδρίαση δεν μπορεί να συζητηθεί άλλο θέμα, γι’ αυτό άλλωστε είναι και ειδική, μετά την καταψήφιση της καταγγελίας επιχείρησαν να εισαγάγουν ψήφισμα για την “πολιτική καταδίκη των διαρροών” παίρνοντας συνεπώς ανοιχτά θέση υπέρ της καταγγελίας χωρίς όμως να επωμίζονται και τις όποιες νομικές συνέπειες απορρέουν από τη στάση τους αυτή. Και επειδή το καταστατικό είναι συγκεκριμένο και η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ επίσης, τονίζουμε σ’ αυτό το σημείο πως δεν είναι ζήτημα προσωπικής εκτίμησης ή πολιτικής άποψης αν οι κατηγορίες είναι πραγματικές ή όχι. Στην ειδική συνεδρίαση η “ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ” αποφεύγοντας τον νομικό σκόπελο για τις αθλιότητες με τις οποίες συκοφαντεί τον εκπρόσωπό μας στο Δ.Σ., εμφανίζεται τώρα ότι μας έκανε και χάρη και δεν επιδίωκε την πειθαρχική δίωξη, όταν ενεργοποίησε το άρθρο 17, αν και δεν έχει γίνει ΠΟΤΕ ειδική συνεδρίαση ούτε στην ΕΛΜΕ Χανίων ούτε σε άλλη ΕΛΜΕ πανελλαδικά. Και επειδή η πολιτική καταδίκη προϋποθέτει την ύπαρξη κατηγοριών, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο σύνολό της (ΝΑΡ + ΣΕΚ) επιδιώκει να δικαιώσει την απαράδεκτη στάση της που ισοδυναμεί με ΠΟΛΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ και στοχεύει στο διασυρμό και την πολιτική εξόντωση του εκπροσώπου μας χωρίς μάλιστα συνέπειες.

Άλλωστε η λεγόμενη “ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ” λίγο πριν αναλάβει τις θέσεις στο προεδρείο στις πρώτες εκλογές είχε γράψει στην προκήρυξή της για την αυτοδιάλυση της ΕΛΜΕ Χανίων. Και επειδή κάτι τέτοιο δεν έγινε, αποφάσισε να το κάνει η ίδια. Επέβαλε ως προεδρείο μαζί με την “ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ” μια αντιδημοκρατική λειτουργία με την ανοχή των άλλων παρατάξεων. Ευνόησε τη δημιουργία ενός κλίματος τρομοκρατίας με απειλές, ακατάσχετο υβρεολόγιο (προφορικό και γραπτό) του Γενικού Γραμματέα σε βάρος του εκπροσώπου μας και τέλος υιοθέτησε την πολιτική επιλογή της διαπόμπευσης του ως υπέρτατου μέσου σωφρονισμού για όποιον τολμήσει να “διαρρεύσει τα μυστικά του βάλτου” της ΕΛΜΕ Χανίων και να την αμφισβητήσει συνδικαλιστικά και πολιτικά.

Στο επόμενο Δ.Σ. σε ερώτησή μας στον πρόεδρο κ. Β. Λιόντο από πού προκύπτει η πολιτική καταδίκη των διαρροών, όταν η απόφαση της ειδικής συνεδρίασης είναι άλλη, πολύ περισσότερο όταν οι ίδιοι ψήφισαν λευκό και γιατί προσπάθησαν με αντικαταστατικό τρόπο να βάλουν το ψήφισμα στο τέλος της ειδικής συνεδρίασης, μας απάντησε ότι αυτός έχει άλλη πολιτική αντίληψη, δεν τον ενδιαφέρουν τα καταστατικά, γιατί δεν είναι γραφειοκράτης!

Και στη συνέχεια σε μια συγκινητική όσο κι ανθρώπινη στιγμή, αφού πρώτα δήλωσε πως αποδέχεται πλέον ως όρο την καταγγελία της “συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας” στην πρόταση για προγραμματικό προεδρείο, την οποία πρόταση ωστόσο είχε απορρίψει στη συνεδρίαση της 30ης Μαΐου, επανέφερε ξανά με τις ψήφους της παράταξής του τον κ. Φ. Μπιχάκη στη θέση του Γενικού Γραμματέα της ΕΛΜΕ Χανίων που είχε πρόσφατα παραιτηθεί και πάλι αυτοπροτάθηκε!

Να λοιπόν γιατί συμβαίνουν αυτά στην ΕΛΜΕ Χανίων: γιατί δεν είχαμε έως τη συνεδρίαση της 6ης Ιουνίου ένα προγραμματικό προεδρείο των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ που, ωστόσο, υπήρχε μέχρι την παραίτηση του Γενικού Γραμματέα στις 23 Μαΐου, όταν ο τελευταίος αποφάσισε να επανασυγκροτήσει τον εαυτό του καταγγέλλοντας τους συντρόφους του στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και έπειτα την επάρατη “συνδικαλιστική γραφειοκρατία”. Μετά, όμως, τη συνεδρίαση της 6ης Ιουνίου έχουμε και πάλι στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων το ίδιο “προγραμματικό προεδρείο” των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, που αποτελείται -εκτός των άλλων- από έναν αντιθεσμικό πρόεδρο ενός θεσμικού οργάνου (Δ.Σ. ΕΛΜΕ Χανίων) κι έναν Γενικό Γραμματέα “θεματοφύλακα και υπερασπιστή των αξιών” που ποτέ, όμως, δεν φέρνει και δεν διαβάζει τα πρακτικά που γράφει ο ίδιος, ούτε απαιτεί από τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. να τα υπογράφουν, όπως προβλέπεται από το καταστατικό, στο τέλος κάθε συνεδρίασης, με αποτέλεσμα να έχει φτάσει στο σημείο να μη γνωρίζει ούτε ο ίδιος πότε και αν έχει παραιτηθεί.

Πρόκειται για ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ μεθοδευμένη με στόχο όχι μόνο να χτυπήσει τον εκπρόσωπό μας και κατά συνέπεια την παράταξή μας μα και να διασύρει και σε πολλά άλλα επίπεδα την προσωπικότητά του συναδέλφου Δημήτρη Δαμασκηνού ως εκπαιδευτικού λειτουργού. Εμείς δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να δημοσιοποιούμε και να ενημερώνουμε τους συναδέλφους για όλα τα ζητήματα που αφορούν στον κλάδο. Δεν υπάρχουν εσωτερικά ζητήματα που απασχολούν τα μέλη του ΕΛΜΕ, δεν υπάρχουν “κλειστές” λίστες, δεν υπάρχουν “κλειστά” πρακτικά. Δεν θα επιτρέψουμε τον εκφυλισμό του σωματείου. Καλούμε τους συναδέλφους να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια.