Δύο μαθητές μιλούν στην “” και μοιράζονται την αθέατη θετική πλευρά των σχολείων τους

“Ο ένας διάβαζε στην κουζίνα, ο άλλος στο δωμάτιο, ο τρίτος περίμενε κι έμπαινε μετά στο δωμάτιο. Ένας πανικός μέσα σε ένα σπίτι 55 τετραγωνικών για 5 άτομα”. Κάπως έτσι κυλούσαν οι μέρες τη χρονιά που μας πέρασε για τον Φραντζέσκο Δαφερέρα και τα δύο δίδυμα αδέρφια του, τρεις από τους πολλούς μαθητές των ΕΠΑΛ που διέπρεψαν στις και πέρασαν σε ανώτατες πανεπιστημιακές σχολές. Έδειξαν έτσι, στην πράξη, ότι τα παιδιά των ΕΠΑΛ δεν είναι μαθητές β’ κατηγορίας ούτε γίνεται δουλειά κατωτέρου επίπεδου σε αυτά τα σχολεία. Αντίθετα, μπορούν, παρά τις πολλές δυσκολίες, να πετύχουν πολλά. Χρειάζονται όμως στήριξη.

Όπως αυτή που έδωσε τον περασμένο Μάιο το υπουργείο Παιδείας, όταν και εισήγαγε νομοθετική ρύθμιση που έδινε τη δυνατότητα στους μαθητές των ΕΠΑΛ να μπαίνουν σε πανεπιστημιακές σχολές, με μοναδική προϋπόθεση να είναι αντίστοιχες του αντικειμένου που σπούδασαν στο σχολείο, με το υπουργείο να νομοθετεί και ειδικό ποσοστό θέσεων επιπλέον 1%.

“Λάθος να κατακρινόμαστε γι’ αυτό που αγαπάμε”

Ακούγοντας ΕΠΑΛ, πολλοί έχουν στο μυαλό τους, την εικόνα εγκαταλελειμμένων κτηρίων, με μαθητές που δεν ενδιαφέρονται για το μάθημα και καθηγητές που αδιαφορούν ακόμη περισσότερο. Η πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική, μας λέει ο Φραντζέσκος, που πήγε στο 3ο ΕΠΑΛ Ταύρου και πέρασε με 19.385 μόρια στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

“Το σχολείο είναι μεγάλο, οι υποδομές είναι σύγχρονες και τα εργαστήρια ανανεωμένα”, αναφέρει. Για την κακή φήμη που ακολουθεί τα ΕΠΑΛ, πιστεύει ότι οφείλεται σε μια γενίκευση που γίνεται και πατάει μεν σε κάποια πραγματικά δεδομένα, αλλά δεν μπορεί να είναι απόλυτη. “Η πλειοψηφία των μαθητών πράγματι δεν τα πηγαίνει καλά. Το να πιστεύεις όμως ότι υπάρχει μόνο αυτή η πλευρά των ΕΠΑΛ είναι λάθος. Είναι λάθος να μας παίρνει όλους η μπάλα και να κατακρινόμαστε επειδή μας αρέσει ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, όπως εμένα η ηλεκτρολογία.” Όσο για τους καθηγητές του, θα ‘χει να θυμάται πάντα τις “καλές συμβουλές και την καλή αντιμετώπιση” που είχε.

Τα αποτελέσματα των φετινών Πανελληνίων είναι άκρως ενθαρρυντικά και ικανά να αντιστρέψουν σ’ ένα βαθμό τις εντυπώσεις περί κακών και μόνο μαθητών στα ΕΠΑΛ. Σε σύνολο 10.707 υποψηφίων από τα ημερήσια ΕΠΑΛ της χώρας, 278 παιδιά πέρασαν σε ΑΕΙ, 5.388 σε ΤΕΙ και 247 στις σχολές των Σωμάτων Ασφαλείας. Το ποσοστό των επιτυχόντων ξεπέρασε το 55%, με το αντίστοιχο ποσοστό των εσπερινών ΕΠΑΛ να φτάνει το 59,52%.

Στην αρχή την “έκραζαν”, μετά της έλεγαν μπράβο

“Όταν έγραψα στο Facebook πως θα πάω στο ΕΠΑΛ, θυμάμαι τις αρνητικές αντιδράσεις που είχα από τον περίγυρό μου”, λέει στην “Α” μια άλλη μαθήτρια, που επίσης έγραψε πολύ καλά στις Πανελλαδικές, η Ευαγγελία Δρακουλάκη από το 2ο ΕΠΑΛ Ηρακλείου Κρήτης. Αφότου βγήκαν τα αποτελέσματα κι έγινε γνωστό ότι πέρασε με 19.475 μόρια στην Οδοντιατρική Θεσσαλονίκης στο ΑΠΘ, οι αντιδράσεις που είχε ζήσει αρχικά κάνοντας την επιλογή να πάει στα ΕΠΑΛ μετατράπηκαν σε μαζικά συγχαρητήρια.

Η Ευαγγελία ήθελε αρχικά να ακολουθήσει το επάγγελμα της φυσιοθεραπείας, τελικά όμως η ρύθμιση που έγινε από την κυβέρνηση την ώθησε να διαλέξει την Οδοντιατρική. Ζώντας από μέσα την καθημερινότητα των ΕΠΑΛ, η νεαρή φοιτήτρια, πλέον, αναφέρει ότι τα πράγματα όχι μόνο δεν είναι όπως ακούγονται, αλλά συχνά είναι εντελώς διαφορετικά. “Οι καθηγητές είναι πιο προσηλωμένοι σε σχέση με τους καθηγητές στα γενικά Λύκεια. Αν δουν ότι ο μαθητής ενδιαφέρεται, είναι από πάνω του. Ένιωθα την αγάπη και το μεράκι τους και προσέχοντας στην παράδοση, με προσωπική επιμονή και δουλειά και στήριξη από τους δικούς μου ανθρώπους, τα κατάφερα.”

Το μέλλον, μετά τη σχολή, τους φαντάζει ακόμη μακρινό. Όμως αμφότεροι δείχνουν πως θα θυμούνται με αγάπη το παρελθόν και θα χρησιμοποιούν σαν παρακαταθήκη όσα τους έδωσε, όπως της αφοσίωσης σε ένα στόχο. Ήδη ο Φραντζέσκος έχει ξεκινήσει το διάβασμα, γιατί, όπως λέει, η σχολή του είναι απαιτητική και θέλει να την τελειώσει αξιοπρεπώς. Η Ευαγγελία πριν λίγες μέρες έστειλε αποχαιρετιστήριο μήνυμα στη σελίδα του σχολείου της, όπου ευχαριστούσε για όσα πήρε: “Τώρα που όλη αυτή η ιστορία των Πανελλαδικών έλαβε τέλος, έχω την ανάγκη να ευχαριστήσω το σχολείο μου και τους καθηγητές για τη δουλειά και το μεράκι τους. Να ‘στε όλοι καλά, το ενδιαφέρον σας είναι σπάνιο φαινόμενο και ιδίως στις μέρες μας που οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Γι’ αυτό να ‘στε ορεξάτοι πάντα. Καλό υπόλοιπο”.

Περισσότερα από έναν καλό βαθμό

Οι επιδόσεις των μαθητών των ΕΠΑΛ στις τελευταίες Πανελλαδικές είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια μαθητική επιτυχία σε ένα σύστημα εξετάσεων που έτσι κι αλλιώς όλοι λίγο πολύ αναγνωρίζουν ότι δεν τραβάει πλέον. Αποτελεί σημείο αναφοράς για την εκπαίδευση, διότι αναδεικνύει το αίτημα να έχουν όλοι το δικαίωμα στην ευκαιρία να διαλέξουν το επάγγελμα που θέλουν και να σπουδάσουν όπως θέλουν. Δεν έχουμε ανάγκη μόνο δικηγόρους, έχουμε ανάγκη και ηλεκτρολόγους και τόσο οι μαθητές που θέλουν να γίνουν δικηγόροι όσο κι εκείνοι που θέλουν να γίνουν ηλεκτρολόγοι πρέπει, όταν κάθονται στα θρανία, να έχουν το δικαίωμα να φανταστούν τους εαυτούς τους στα έδρανα.