Το επόμενο διάστημα ολοκληρώνεται και νομοθετικά μια σειρά αλλαγών που θα επηρεάσουν τη Δημόσια Εκπαίδευση τα επόμενα χρόνια. Οι βασικοί τομείς που πρέπει να επικεντρώσει το συνδικαλιστικό κίνημα τις δράσεις του, μέσα και από τις Γενικές συνελεύσεις των , είναι:

Α) Η συνέχιση του αγώνα για μαζικούς διορισμούς.

Β) Η παρέμβασή μας στη διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου για δομές – αξιολόγηση – αποτίμηση.

Γ) Τα οξυμένα εργασιακά προβλήματα μόνιμων και αναπληρωτών, ενόψει του τέλους της φετινής σχολικής χρονιάς και της έναρξης της επόμενης.

Δ) Η προετοιμασία και η ετοιμότητα του κλάδου για τις αλλαγές που προγραμματίζονται για το Λύκειο.

Οι δράσεις αυτές θα αναπτυχθούν σε ένα ρευστό πολιτικό σκηνικό, παίρνοντας υπόψη ότι οι νομοθετικές παρεμβάσεις και οι βασικές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση, κινούνται ανάμεσα στην ανάγκη για δημοκρατικές τομές στην εκπαίδευση και στις μνημονιακές δεσμεύσεις ενόψει και της τελικής αξιολόγησης. Σε αυτή τη βάση η πρόκληση για το συνδικαλιστικό κίνημα είναι μεγάλη. Όλες οι δυνάμεις οφείλουν να συμβάλλουν, για να είναι ενωτικές και μαζικές οι αντιστάσεις και οι παρεμβάσεις του κλάδου, έτσι ώστε να αποτραπούν οι αρνητικές πλευρές και ταυτόχρονα να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη διεκδίκηση ριζικών δημοκρατικών αλλαγών και εξελίξεων στην κατεύθυνση των θέσεων και των αναγκών των εκπαιδευτικών και του δημόσιου σχολείου. Προσπάθειες εκμετάλλευσης των κινητοποιήσεων με παραταξιακές τυχοδιωκτικές τακτικές αποδυναμώνουν τους αγώνες, υπονομεύοντας τη μαζικότητά τους και τον ίδιο το ρόλο του συνδικάτου.

Α) Ο αγώνας για μαζικούς διορισμούς ΑΜΕΣΑ και για την επίλυση των σοβαρών εργασιακών προβλημάτων των αναπληρωτών, πρέπει να συνεχιστεί και να παραμείνει στα προτάγματα της Ομοσπονδίας. Επισημαίνουμε για άλλη μια φορά ότι έχουν να πραγματοποιηθούν διορισμοί από το 2010, παρά τις χιλιάδες συνταξιοδοτήσεις, και με τα μέτρα συρρίκνωσης του εκπαιδευτικού προσωπικού, στα σχολεία παραμένουν χιλιάδες κενά. Το 47% των ελαστικών σχέσεων εργασίας ολόκληρου του δημόσιου τομέα αναφέρεται στην εκπαίδευση. Δεν μπορούμε επομένως να αποδεχθούμε τον ισχυρισμό του Υπουργείου ότι δεν επιτρέπουν «οι θεσμοί» την πραγματοποίηση μονίμων διορισμών, από τη στιγμή που σε άλλα Υπουργεία γίνεται σημαντικός αριθμός μονίμων διορισμών.

Συνάρτηση του αριθμού των διορισμών για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών είναι και ο αγώνας μας για τη μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, σύμφωνα με τη θέση της Ομοσπονδίας, η επαναφορά του διδακτικού μας ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα, η στελέχωση όλων των υποστηρικτικών δομών του δημόσιου σχολείου με μόνιμο προσωπικό και κυρίως, η διεκδίκηση του αιτήματος για συνταξιοδότηση στα 60 με 30 χρόνια υπηρεσίας.

Β)Για το νομοσχέδιο των υποστηρικτικών δομών επικεντρώνουμε στα παρακάτω σημεία:

Η κατάργηση της ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και της εξωτερικής αξιολόγησης των σχολείων, με την ακύρωση του ΠΔ152/2013 και του αντίστοιχου πλαισίου που έθεταν οι νόμοι 4142/13, 3848/10 και 4072/12, όπως προβλέπεται στο νομοσχέδιο, είναι μια θετική εξέλιξη που έρχεται ως αποτέλεσμα ενός μακροχρόνιου αγώνα που έδωσε το εκπαιδευτικό κίνημα ενάντια στην αξιολόγηση –χειραγώγηση (ο νέος νόμος για το μισθολόγιο – βαθμολόγιο, είχε ήδη καταργήσει τη σύνδεση μισθού– βαθμού με την αξιολόγηση).

Ο προγραμματισμός και η αποτίμηση του εκπ/κού έργου ως εσωτερική, δημοκρατική και συλλογική διαδικασία του Συλλόγου διδασκόντων, μπορεί να εξελιχθεί σε εργαλείο θετικής ανατροφοδότησης (σύμφωνα και με το 8ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ), στο βαθμό όμως που η συνεχής επαγρύπνηση και οι παρεμβάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος και των Συλλόγων διδασκόντων θα αποκλείσουν το γραφειοκρατικό εκφυλισμό αυτών των διαδικασιών και την αποτύπωση σε φόρμες, ποσοτικούς δείκτες και δημοσιοποίηση των τελικών εκθέσεων, πράγμα που οδηγεί στη σύγκριση και την κατηγοριοποίηση των σχολείων.

Η ολοκληρωτική, ποσοτική και αμφίδρομη αξιολόγηση των στελεχών σε όλη τη διοικητική ιεραρχία, δημιουργεί σχέση εξάρτησης και υποταγής, που η προέκτασή της θα επηρεάζει και την εκπ/κή διαδικασία. Στα πλαίσια αυτά, θα λειτουργήσει αρνητικά και με καθοριστικό τρόπο, η αμφίδρομη αξιολόγηση διευθυντή και υποδιευθυντή σχολικής μονάδας. Το εκπαιδευτικό κίνημα θα παλέψει να μην εφαρμοστεί και τελικά να καταργηθεί η αξιολόγηση των στελεχών.

Επιμένουμε αποφασιστικά στη θέση του κλάδου για διευθυντή αιρετό και ανακλητό, με ρόλο συντονιστή και όχι διοικητικού στελέχους – μάνατζερ, όπως και στη διεκδίκηση της κατάργησης του Καθηκοντολόγιου με ταυτόχρονη θέσπιση ενός νέου δημοκρατικού θεσμικού πλαισίου με αποφασιστικό το ρόλο του Συλλόγου, όχι μόνο στην επιλογή διευθυντή από όλα τα μέλη του (μόνιμους, αναπληρωτές, ωρομίσθιους), αλλά και στα διοικητικά, παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέματα.

Η αλλαγή και αναδιοργάνωση των Δομών στήριξης του εκπαιδευτικού έργου φαίνεται να διευρύνει το ρόλο και το περιεχόμενό τους με βάση τις ανάγκες μαθητών, εκπαιδευτικών και σχολείων, που θα διαπιστώνονται από τους ίδιους τους συλλόγους διδασκόντων και θα είναι μια συλλογική διαδικασία.

Θεωρούμε αναγκαία προϋπόθεση για τη σωστή και αποτελεσματική λειτουργία αυτών των δομών την επαρκή τους χρηματοδότηση, την πλήρη στελέχωσή τους, τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών και το χτύπημα της γραφειοκρατίας για να μη μεταφερθεί στις σχολικές μονάδες και τους συναδέλφους υπερβολικός φόρτος εργασίας και ευθύνες που δεν τους αναλογούν.

Οι ομάδες εκπαιδευτικών σε κάθε σχολείο ανά τμήμα ή ειδικότητα, και οι συνέργειες των σχολείων για ανταλλαγή εμπειρίας και συντονισμό εκπαιδευτικών, πολιτιστικών και κοινωνικών δράσεων, είναι ένας θεσμός που ακουμπά σε παλιότερες θέσεις του κλάδου και υπό προϋποθέσεις μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Επειδή η επιμορφωτική υποστήριξη που προβλέπεται στο νομοσχέδιο για τις Δομές, σε καμία περίπτωση δεν απαντά ολοκληρωμένα στις ανάγκες του κλάδου για ουσιαστική επιμόρφωση, βασική μας διεκδίκηση παραμένει η ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ με βάση τις θέσεις της ΟΛΜΕ (Περιοδική επιμόρφωση ετήσιας διάρκειας για όλους τους εκπαιδευτικούς, τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, με ταυτόχρονη απαλλαγή από τα διδακτικά τους καθήκοντα).

Γ) Άλλη μια σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της και εξακολουθούν να υπάρχουν κενά στα σχολεία ή να μην αναπληρώνονται αυτά που δημιουργούνται. Οι συνάδελφοι αναγκάζονται να πηγαίνουν σε 4 και 5 σχολεία για την κάλυψη του διδακτικού τους ωραρίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε χρόνο, οικονομικό κόστος και κυρίως σε αποστασιοποίηση από το παιδαγωγικό τους έργο και τη ζωή της σχολικής μονάδας.

Το απαράδεκτα μικρό ποσοστό ικανοποίησης των μεταθέσεων έχει σοβαρό αντίκτυπο στη ζωή χιλιάδων συναδέλφων, που είναι αναγκασμένοι για πολλά χρόνια να ζουν μακριά από τον τόπο συμφερόντων και τις οικογένειές τους.

Η επιμόρφωση σε παιδαγωγικά θέματα, διδακτικές πρακτικές και ενημέρωση για τις επιστημονικές εξελίξεις του κάθε κλάδου εξακολουθεί να είναι ανύπαρκτη, τη στιγμή που επιβάλλονται νέες απαιτήσεις π.χ. δημιουργικές εργασίες στα Λύκεια, θεματική εβδομάδα στα Γυμνάσια και αλλαγές στα προγράμματα σπουδών.

Εξακολουθεί η υποχρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών για τις λειτουργικές δαπάνες να παραμένει μειωμένη κατά 40% σε σχέση με τα προ μνημονίων επίπεδα. Τα σχολεία εξακολουθούν να μην έχουν βοηθητικό προσωπικό (γραμματείς, φύλακες, υποστηρικτικό προσωπικό στα εργαστήρια, βιβλιοθήκες).

Δ) Στα πλαίσια της θέσης μας για ενιαία δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και δίχρονη προσχολική, που θα παρέχεται δωρεάν χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις σε όλα τα παιδιά, και για την ουσιαστική στήριξη της ΤΕΕ ως ισότιμου πυλώνα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, διεκδικούμε:

Αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων. Ενίσχυση της γενικής παιδείας στα ΕΠΑΛ και εισαγωγή μαθημάτων τεχνολογίας-υγείας –περιβάλλοντος στα ΓΕΛ.
Ενιαίο χαρακτήρα της γνώσης σε όλες τις τάξεις του Γενικού Λυκείου και ουσιαστική αποδέσμευσή του από το σύστημα πρόσβασης σε ΑΕΙ-ΤΕΙ.
Μέχρι τη δημιουργία των αναγκαίων προϋποθέσεων για ελεύθερη πρόσβαση σε ΑΕΙ, ΑΤΕΙ, η πρόσβαση να γίνεται με πανελλαδικές εξετάσεις σε περιορισμένο αριθμό μαθημάτων, μετά την αποφοίτηση από το Λύκειο, και με την ευθύνη της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Απολυτήριο με ενδοσχολικές εξετάσεις με το τέλος της Γ ΄Λυκείου.
Ισόρροπη ανάπτυξη μαθημάτων προσανατολισμού και μαθημάτων γενικής παιδείας στη Γ΄ΓΕΛ.
Η Β΄ΓΕΛ τάξη γενικής παιδείας, με ενιαίο πρόγραμμα για όλους.

Αιτήματα- πρόγραμμα δράσης

Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία.
Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί – πλήρη δικαιώματα στους αναπληρωτές – όχι στην ελαστική εργασία.
Αυξήσεις μισθών μέσα και από την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Όχι σε νέες μειώσεις συντάξεων. Πλήρη σύνταξη στα 60 με 30 χρόνια εργασίας.
Μείωση διδακτικού ωραρίου – μείωση αριθμού μαθητών ανά τμήμα σύμφωνα με τις θέσεις του κλάδου – Καμία συγχώνευση σχολείων.
Μέχρι δύο σχολικές μονάδες για συμπλήρωση ωραρίου.
Να μην περάσει η αξιολόγηση στελεχών και η αξιολόγηση του διευθυντή και του Υποδιευθυντή σχολικής μονάδας από τους εκπαιδευτικούς.
Διευθυντής αιρετός-ανακλητός από το Σύλλογο διδασκόντων, με ρόλο συντονιστή.
Κατάργηση του Καθηκοντολόγιου. Ο Σύλλογος διδασκόντων να έχει κυρίαρχο και αποφασιστικό ρόλο.
Η δημοκρατική τομή της αποτίμησης και του προγραμματισμού του εκπαιδευτικού έργου να μη συνδεθεί με ποσοτικούς δείκτες, φόρμες και δημοσιοποίηση εκθέσεων που μπορούν να οδηγήσουν στη σύγκριση και την κατηγοριοποίηση των σχολείων.
Υποστηρικτικές Δομές με πλήρη στελέχωση- χτύπημα γραφειοκρατίας και συλλογική λειτουργία.
Ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με βάση τις θέσεις της ΟΛΜΕ.
Όχι στην υποβάθμιση του μορφωτικού χαρακτήρα του Γενικού Λυκείου. Το Λύκειο – αυτόνομη μορφωτική βαθμίδα με ενίσχυση της γενικής παιδείας.
Όχι στην ιδιωτικοποίηση της εκπ/σης. Παιδεία δημόσιο-κοινωνικό αγαθό με ισότιμα μορφωτικά δικαιώματα για όλα τα παιδιά και τους νέους. Καμία επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού για μόρφωση και εκπαίδευση των μαθητών.

Πρόγραμμα Δράσης

Τα Δ.Σ των ΕΛΜΕ με ενωτικό και αποφασιστικό τρόπο να πάρουν όλα τα μέτρα ( επισκέψεις σε σχολεία, σύγκληση αντιπροσώπων κ.α.), για την ενημέρωση και την κινητοποίηση των συναδέλφων/ισσών, ώστε οι Γενικές συνελεύσεις να είναι μαζικές.

Να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στη μαζική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στα απεργιακά συλλαλητήρια της Πρωτομαγιάς.
Πραγματοποίηση 24ωρης πανελλαδικής- πανεκπαιδευτικής απεργίας τη 2η εβδομάδα του Μάη (8, 9, ή 10 Μάη).
Αγωνιστική παρέμβαση του κλάδου στην κατάθεση του νομοσχεδίου για τις δομές – αποτίμηση, στη Βουλή.
Συμμετοχή στις αγωνιστικές δράσεις που προγραμματίζει η ΑΔΕΔΥ για το σύνολο των προβλημάτων των εργαζομένων στο δημόσιο.

Σε κάθε περίπτωση το επόμενο διάστημα οι παρεμβάσεις μας πρέπει να ενισχύουν τη μαζικότητα και την ενότητα στη δράση της Ομοσπονδίας μας.