Αρχή άνδρα δείκνυσι; Οχι, η μομφή που υποδηλώνει η εν λόγω ρήση, δεν δικαιολογείται από τα έως τώρα πεπραγμένα του, να αφορά τον Κώστα Γαβρόγλου. Δεν είναι άλλωστε και πολύς ο χρόνος που έχει αναλάβει το υπουργικό χαρτοφυλάκιο, έστω κι αν οι επαΐοντες γνωρίζουν ότι είχε σημαντική εμπλοκή στις αποφάσεις επί υπουργίας Νίκου Φίλη.


Ο Κώστας Γαβρόγλου εκτιμάται ιδιαίτερα για την εργατικότητα και τη μεθοδικότητά του, σε αντίθεση με άλλους βουλευτές-πανεπιστημιακούς (ποιος ξεχνάει την ερώτηση που κυκλοφορούσε τον Ιανουάριο του 2015 για το ποιο… ξεκούραστο χαρτοφυλάκιο θα μπορούσε να δοθεί σε βουλευτή-πανεπιστημιακό του ΣΥΡΙΖΑ;). Επίσης, σε επικοινωνιακό επίπεδο ο Κώστας Γαβρόγλου τηρεί πολύ χαμηλό προφίλ. Για παράδειγμα, ούτε μία φωτογραφία δεν συνόδευσε τη 45 λέξεων ανακοίνωση για την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών.

Βεβαίως, το κρίσιμο είναι η πολιτική σεμνότητα να μην ακυρωθεί στην πράξη από τις «επιταγές» μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, κατά την οποία το κυβερνών κόμμα (δεύτερο στις δημοσκοπήσεις) θα δώσει ρέστα λαϊκισμού. Τα δείγματα για τον Κ. Γαβρόγλου δεν είναι ευοίωνα. Διότι δεν έχει αξία σε κατ’ ιδίαν κουβέντες με το «σινάφι» του να οργίζεται για τη στάση των βουλευτών και των ηγεσιών των ΤΕΙ για το ζήτημα των καταργήσεων τμημάτων, όταν επί της ουσίας αφήνει παράθυρα «διαλόγου», ο οποίος στην Ελλάδα σημαίνει «ελληνικές καλένδες».

Δεν είναι δυνατόν, μία ημέρα μετά τον δημοσκόπο-πανεπιστημιακό (επίκουρος) Χρ. Βερναρδάκη, ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Κώστας Γαβρόγλου να εξαγγέλλει τους ίδιους «χιλιάδες διορισμούς»! (Βρισκόμαστε αισίως στο 2017, ας έχουμε, βρε αδελφέ, μέτρο στις εξαγγελίες.) Πόσο μάλλον όταν η εξαγγελία έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις προ ημερών ανακοινώσεις για κατάρτιση μελέτης η οποία θα αποτυπώσει τις ανάγκες των ελληνικών σχολείων. Ούτε φυσικά το μείζον θέμα στα ελληνικά σχολεία είναι η αυτονομία τους, μέσω της οποίας αναζητείται αιτιολόγηση για την αναβίωση των φαιδρών μαθητικών συμβουλίων.

Διαπιστώνουμε ότι οι διανοούμενοι που επιχειρούν να περάσουν στον τομέα της πολιτικής πρακτικής, χάνουν τις ισορροπίες. Ο Αριστείδης Μπαλτάς κάηκε στα ξερά της αριστείας και ο Νίκος Φίλης στα χλωρά της Εκκλησίας. Ο Κώστας Γαβρόγλου, τρίτος στη σειρά στον ίδιο υπουργικό θώκο επί ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να κινηθεί πάνω στον προσωπικό αξιακό κώδικα που έχει δομήσει, παρά στην ολισθηρή ατραπό του λαϊκισμού, στην οποία επιχειρούν να ισορροπήσουν οι πολιτικοί.

Εκτός και αν ο κ. Γαβρόγλου επιθυμεί απλώς να εγγραφεί το όνομά του μεταξύ εκείνων που έχουν περάσει από τον σημαντικότερο (κατά την άποψή μου) υπουργικό θώκο για μια χώρα, και κατόπιν να διηγείται σε φίλους και γνωστούς την εμπειρία του από τη συγκατοίκηση στα κοινοβουλευτικά έδρανα με τη Σία Αναγνωστοπούλου, τον Κωνσταντίνο Τσουκαλά, τον Αριστείδη Μπαλτά και τον Κώστα Ζουράρι.