Το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί με ένα σμπάρο …πολλά τρυγόνια!

Το αδιαχώρητο δημιουργήθηκε τις τελευταίες μέρες του Απριλίου που μας πέρασε σε πολλές Διευθύνσεις Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας, καθώς ο Απρίλιος είναι, από φέτος, ο μήνας υποβολής αιτήσεων συνταξιοδότησης των εκπαιδευτικών. Χωρίς να υπάρχουν ακόμη στοιχεία από όλη την Ελλάδα, τα πρώτα στοιχεία που έχουν συλλεχθεί από ορισμένους νομούς, καταγράφουν τάσεις αύξησης των αιτήσεων συνταξιοδότησης εκπαιδευτικών.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα παραπάνω είναι πιθανόν μια είδηση, περιορισμένου ενδιαφέροντος και μικρής εμβέλειας. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι καθώς οι ρυθμοί συνταξιοδότησης σε έναν ευαίσθητο χώρο όπως αυτός της εκπαίδευσης, πέρα από την «αριθμητική», έχει την «κοινωνιολογία» της και, βεβαίως την «πολιτική της οικονομία». Με λίγα λόγια έχει μπορεί να έχει αφενός σημαντικές συνέπειες στους όρους έναρξης και λειτουργίας των σχολείων στη νέα σχολική χρονιά καθώς και στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών και αφετέρου στους «όρους ζωής» του ίδιου του ασφαλιστικού συστήματος και των χιλιάδων συνταξιούχων.

Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα με μια σειρά, λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία από το παρελθόν, τη σημερινή συγκυρία και τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης σε συνδυασμό πάντοτε με τα επικοινωνιακά παιχνίδια που ανοίγουν «δρόμους» στις προαποφασισμένες κατευθύνσεις.

Πριν μερικά χρόνια, τον Ιούλιο του 2010, όταν η μνημονιακή πολιτική έκανε το ντεμπούτο της, η τότε Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ψήφισε το Νόμο 3863/2010 “Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις». Η αναγγελία και η ψήφιση του παραπάνω νόμου, ο οποίος βεβαίως έκανε σαφώς δυσμενέστερους τους όρους για συνταξιοδότηση σε συνδυασμό με το κλίμα ανασφάλειας που είχε καλλιεργηθεί τους μήνες πριν από την ψήφιση του νόμου, «κατασκεύασε» ένα νέο ρεκόρ αιτήσεων συνταξιοδότησης στο δημόσιο τομέα γενικά και στο χώρο των εκπαιδευτικών ειδικότερα. Έτσι το 2010 έφυγαν με σύνταξη 11.466 δάσκαλοι και καθηγητές αριθμός που ήταν τριπλάσιος συγκριτικά με το μέσο όρο των προηγούμενων χρόνων και αποτέλεσε ρεκόρ παραιτήσεων λόγω συνταξιοδότησης. Το «κύμα φυγής» συνδέονταν με ένα νήμα με τις αλλαγές στο ασφαλιστικό και από την άλλη δημιούργησε και το πρώτη μείωση του αριθμού των υπηρετούντων εκπαιδευτικών σε απόλυτους αριθμούς καθώς την ίδια χρονιά στη θέση των 11,5 χιλιάδων που συνταξιοδοτήθηκαν διορίστηκαν 2.825.

Τα τρία επόμενα χρόνια, το 2011, 2012 και 2013 ο μέσος όρος των εκπαιδευτικών που συνταξιοδοτήθηκαν ήταν περίπου 3-3.500 εκπαιδευτικοί τη χρονιά Τις παραπάνω χρονιές η πεποίθηση ότι αυτό που μπορούσε να αλλάξει δεν ήταν τα όρια ηλικίας αλλά η σχέση της ταχύτητας μείωσης της σύνταξης (μεγαλύτερη) με την ταχύτητα μείωσης του μισθού κράτησε σε φυσιολογικά επίπεδα τον αριθμό των αιτήσεων για συνταξιοδότηση.

ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΦΥΓΗΣ

Ο φετινός αυξημένος συνωστισμός μεταξύ των υποψηφίων για συνταξιοδότηση καταδεικνύει ότι ο αριθμός των εκπαιδευτικών οι οποίοι θα οδηγηθούν προς την «πόρτα» της εξόδου θα διαμορφωθεί σε υψηλά επίπεδα. Και αυτό γιατί οι εκπαιδευτικοί, μετά τις ανακοινώσεις για αλλαγές στο ασφαλιστικό, φοβούνται τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα και παρόλο που θα μπορούσαν να παρατείνουν την παραμονή τους στην εκπαίδευση αποφασίζουν να μην εξαντλήσουν τα περιθώρια που τους δίνει ο νόμος.

Ο Αρμαγεδδών που θα πλήξει το ασφαλιστικό σύστημα από το 2014 -θα νομοθετηθούν αυτές οι αλλαγές μέσα στο φθινόπωρο του 2014- έχει στόχο να αυξήσει το μέσο όρο αναχώρησης από την εργασία, πλήττοντας τις «πρόωρες» συνταξιοδοτήσεις ώστε όλοι να βγαίνουν στη σύνταξη μετά το 62ο έτος. Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες οι δύο μεγάλες κατηγορίες, που θίγονται από τις επερχόμενες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα είναι οι εργαζόμενες μητέρες ανηλίκων αλλά και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Σε πρόσφατο δημοσίευμά του στην ΕτΣ επισημαίνεται ότι στο Δημόσιο η καμπάνα της ανησυχίας χτυπά για όσους συμπληρώνουν 25ετία στο Δημόσιο μεταξύ 2011 και 2012 και μπορούσαν να βγουν με μειωμένη σύνταξη, στα 60 οι άντρες και στα 56-58 οι γυναίκες. Επίσης για όσους έκλεισαν τα 25 έτη ασφάλισης εντός του 2010 και περιμένουν να φύγουν με τη συμπλήρωση του 58ου έτους. Παράλληλα έχουν ζώσει τα φίδια και τους τρίτεκνους με 20, 21 ή 23 έτη ασφάλισης (ανάλογα με το έτος συμπλήρωσης) που μπορούσαν να εξέλθουν στα 52 έως 55 καθώς και τους ασφαλισμένους με ανήλικο τέκνο που συμπλήρωσαν 25 έτη ασφάλισης στο Δημόσιο το 2011 και το 2012 και μπορούσαν να εξέλθουν με τη συμπλήρωση των 52 ή των 55.

Η αύξηση του αριθμού των αποχωρήσεων εκπαιδευτικών σε συνδυασμό με την ουσιαστική εξαφάνιση των μόνιμων διορισμών που θα μπορούσαν να αναπληρώσουν τους αποχωρήσαντες, είναι φανερό ότι δημιουργεί μεγάλο αριθμό κενών θέσεων, ιδιαίτερα στα Γυμνάσια και στα Λύκεια αλλά και στην Επαγγελματική Εκπαίδευση. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο Παιδείας θα εκμεταλλευθεί το πρόβλημα που η ίδια η Κυβέρνηση δημιούργησε. Οι μετακινήσεις εκπαιδευτικών από περιοχή σε περιοχή (υπάρχει ήδη η νομοθεσία αλλά και το myschool), οι νέες συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και τμημάτων, οι τοποθετήσεις του ίδιου εκπαιδευτικού σε 3,4,5 ή 6 σχολεία είναι μόνο μερικές από τις αντιεκπαιδευτικές λύσεις στις οποίες είναι έτοιμο να προχωρήσει για να «τσιμεντώσει» περισσότερο τον οργανωμένο ακρωτηριασμό που ονομάζει εκπαίδευση.

Έτσι προσπαθεί να επιτύχει με ένα σμπάρο …πολλά τρυγόνια. Έτσι το ένα γρανάζι πιάνει στο άλλο. Πρώτον αύξηση της εντατικοποίησης και του εργασιακού χρόνου και από την άλλη με την πριμοδότηση της κατάρρευσης του ασφαλιστικού το οποίο θα πρέπει να συντηρεί περισσότερους συνταξιούχους χωρίς να τροφοδοτείται από ανάλογες εισφορές εργαζομένων. Μετά από λίγο η δραματική μείωση των συντάξεων θα φαντάζει θέλημα θεού ενώ δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια σατανική κατασκευή.