Μελέτη Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης – Μπορεί τα ελληνικά και να είναι πρωτοπόρα στην παραγωγή ερευνητικών αποτελεσμάτων, μπορεί να ξεπερνούν τη δραστηριότητα άλλων ευρωπαϊκών χωρών για την έρευνα και την ανάπτυξη, όμως η συνεισφορά τους στην εθνική οικονομία είναι περιορισμένη.

Οι δεν αξιοποιούν την εγχώρια ερευνητική παραγωγή στην καινοτομία τους και έτσι η εθνική οικονομία “εξακολουθεί να μη διαθέτει επαρκή χαρακτηριστικά έντασης γνώσης”.

Στο παραπάνω συμπέρασμα συντείνει μελέτη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης με τίτλο “Έρευνα, Εκπαίδευση, Καινοτομία: Διαστάσεις του τριγώνου της γνώσης στην Ελλάδα”.

“Οι επιχειρήσεις δείχνουν να κατανοούν και να αντιλαμβάνονται τη σημασία της εκμετάλλευσης της παραγόμενης γνώσης για την απόκτηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, όμως τα τα αποτελέσματα των δεσμών και συνεργασιών μεταξύ των φορέων που παράγουν γνώση και των φορέων που την εφαρμόζουν ή την ενσωματώνουν, κατά κύριο λόγο σε προϊόντα και υπηρεσίες, δεν είναι εμφανή στη συνολική οικονομία” σύμφωνα με τη μελέτη. Το ΕΚΤ επισημαίνει ότι η ασυνέχεια μεταξύ των ερευνητικών αποτελεσμάτων υψηλού επιπέδου και της αδυναμίας εμπορικής εκμετάλλευσής τους είναι ένα πανευρωπαϊκό φαινόμενο, ωστόσο αυτό “το ‘ευρωπαϊκό παράδοξο’ στη χώρα μας φαίνεται να ισχύει σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό”.

Δεν είναι μόνο ότι “ο αριθμός των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε δραστηριότητες υψηλής τεχνολογικής έντασης παραμένει διαχρονικά χαμηλός”· κατά το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης, αντίστοιχα χαμηλές είναι και οι εξαγωγές της χώρας σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας. Την ίδια στιγμή, η συμβολή του τομέα των επιχειρήσεων στις συνολικές εθνικές δαπάνες για την έρευνα και την ανάπτυξη στην Ελλάδα υπολείπεται της συμβολής άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Το ΕΚΤ, σύμφωνα με την avgi.gr αναφέρει ενδεικτικά ότι για το 2014 οι δαπάνες των ελληνικών επιχειρήσεων για την έρευνα και την ανάπτυξη κυμάνθηκαν στο 0,28% του ΑΕΠ, με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο να είναι στο 1,3% του ΑΕΠ – αναλογία που διατηρείται σε όλη την προηγούμενη δεκαετία. Τίποτα δεν έχει αλλάξει όπως φαίνεται στη διάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Επιπρόσθετα, κατά τη μελέτη, οι ελληνικές επιχειρήσεις συμβάλλουν μόλις 0,1% στις αιτήσεις για διπλώματα ευρεσιτεχνίας στην Ε.Ε.

Όσο για τις δαπάνες από την πλευρά του κράτους, μόλις το 2016 αντιστρέφεται το καθοδικό “σερί”. Στα χρόνια της κρίσης, η μείωση των δημοσίων δαπανών στην έρευνα, όπως και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, υπήρξε δραματική. Ενδεικτικά, ενώ το 2009 οι τελικές κρατικές πιστώσεις για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση κυμάνθηκαν σε επίπεδα υψηλότερα του 1,5 δισ. ευρώ, το 2015 μειώθηκαν σε λιγότερα από 900 εκατ. ευρώ.