Ανυποχώρητο το Υπουργείο Παιδείας στην αλλαγή του χαρακτήρος του θρησκευτικού μαθήματος των ορθόδοξων μαθητών. Επιμένει όλως παρανόμως, αντισυνταγματικώς και αντιθέτως προς το Ευρωπαϊκό δίκαιο να επιβάλλει με κάθε τρόπο τα απαράδεκτα νέα θρησκευτικά.

Από τον Βασίλειο Χ. Στεργιούλη, Θεολόγο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ

Κωφεύει στις τόσες διαμαρτυρίες και στην απαίτηση των γονέων για την ορθόδοξη αγωγή των παιδιών τους. Εμμένει στην ανισόνομη μεταχείρησή τους έναντι των μουσουλμάνων, των εβραίων και των ρωμαιοκαθολικών μαθητών, στους οποίους αναγνωρίζει με νόμο, το δικαίωμα να διδάσκονται μόνον την πίστη τους. Δεν επιδεικνύει ούτε τη δημοκρατική ευαισθησία να εφαρμόσει, όπως υποχρεούται, τις υπ’ αριθμ. 660/2018 και 926/2018 αποφάσεις της ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της χώρας, του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίες ακυρώνουν τα δικά του νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών.

Τα ακυρώνουν ακριβώς διότι εισήγαγαν στην Εκπαίδευση Θρησκευτικό μάθημα αντιορθόδοξο και αντισυνταγματικό. Μάθημα, που επιφέρει σύγχυση στους μικρούς μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου και οδηγεί στον προσηλυτισμό τους στις διάφορες αιρέσεις και στις θρησκευτικές ετεροδιδασκαλίες.

 

Αυθαιρετεί και παρανομεί το Υπουργείο Παιδείας. Ενεργεί αντιθέτως προς το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους. Παραβαίνει την αρχή της ισονομίας και ισοπολιτείας. Και επιπλέον ο Υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου εμφανίζεται να απειλεί τους εκπαιδευτικούς με τη δήλωσή του «Όσοι θεολόγοι δεν διδάξουν τα νέου τύπου θρησκευτικά στα σχολεία, δρόμο!». Παρανομεί ο κ. Υπουργός. Και επιδιώκει την επιβολή της παρανομίας του επισείοντας στους εκπαιδευτικούς τη μεγίστη των ποινών.

Είναι ξεκάθαρη πλέον η στοχοθεσία του. Επιδιώκει να αποκόψει τη νέα γενιά από την κυριότερη ρίζα του έθνους μας, την Ορθοδοξία. Αυτή, που υπήρξε μητέρα, πνευματική τροφός και οδηγός του Ελληνισμού. Αυτή, τον διατήρησε και τον έκανε να μεγαλουργήσει.

Την επικινδυνότητα των νέων Θρησκευτικών επισήμανε από το 2016 ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος με την έκφραση: «Τα καινούρια προγράμματα… έπεισαν ότι δεν πρόκειται για θρησκευτικά, αλλά για επιχείρηση αλλοιώσεως της πίστεώς μας». Και διευκρίνισε: «Δεν μπορεί να εκριζώνεται η θεολογική επιστήμη από το μάθημα των Θρησκευτικών, προκειμένου το μάθημα να υπηρετήσει σκοπούς πολιτικής καθοδηγήσεως». Ότι αντιμετωπίζουν έτσι τα θρησκευτικά οι κυβερνώντες προκύπτει και από την προοπτική τους να αναθέσουν τη διδασκαλία τους σε… κοινωνιολόγους.

 

Η επισήμανση του Μακαριώτατου ισχύει και για το σημερινό Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά, αφού είναι στην ουσία το ίδιο με εκείνο του προηγούμενου Υπουργού Παιδείας κατά την ομολογία ειδικών επιστημόνων και κυβερνητικών και υπηρεσιακών παραγόντων.

 

Και όπως παρατηρήθηκε, δεν μπορεί να συμμορφωθεί το νέο μάθημα Θρησκευτικών προς τη συνταγματική επιταγή, αν δεν αλλάξει πλήρως. Χρήζει εκ νέου σύνταξης και αναμόρφωσης, για να γίνει συμβατό προς τη συνταγματική επιταγή.

 

Τα νέα Θρησκευτικά λοιπόν δεν αποσκοπούν στην καλλιέργεια και ανάπτυξη της ορθοδόξου χριστιανικής συνειδήσεως των νέων μας, όπως ορίζει το Σύνταγμα και η εκπαιδευτική νομοθεσία και νομολογία. Όπως αποφαίνεται το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας. Και όπως τέλος είναι η απαίτηση του λαού, η οποία έχει εκφρασθεί με ποικίλα νόμιμα και ειρηνικά μέσα διαμαρτυρίας. Ακόμη και με την επιστροφή των βιβλίων –φακέλων Θρησκευτικών στο Υπουργείο. Γεγονός πρωτοφανές.

 

Αν αμφιβάλλουν οι κυβερνώντες, ας προβούν σε δημοψήφισμα. Ζούμε σε συντεταγμένη δημοκρατική χώρα και ας μη δημοσιεύουν παραπλαμητικά στοιχεία, όπως καταγγέλλει η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, ότι οι θεολόγοι εκπ/κοί δηλώνουν σε σημαντικό ποσοστό ικανοποιημένοι από τα νέα Θρησκευτικά.

 

Οι νέοι αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής και ορθής ψυχοσωματικής καλλιέργειας, για να αποφύγουν το πολυειδές κακό και να αναπτυχθούν αρμονικά. Στο έργο αυτό συμβάλλει αποφασιστικά η χριστιανική κοσμοθεωρία και βιοθεωρία. Μπροστά τους ωχριούν οι υλιστικές και άθεες διδασκαλίες και ιδεολογίες και οι όποιες άλλες θρησκευτικές δοξασίες. Δεν υπάρχει τελειότερο παιδαγωγικό πρότυπο από την ουρανομήκη μορφή του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Ούτε τελειότερος κώδικας θρησκευτικής και ηθικοκοινωνικής διδασκαλίας από το χριστιανικό Ευαγγέλιο ορθοδόξως ερμηνευμένο και βιωμένο. Η ορθόδοξη χριστιανική πίστη, όπως αυτή διδάσκεται και βιώνεται στην Εκκλησία, είναι η μεγάλη ανασχετική δύναμη στα ποικίλα αρνητικά ερεθίσματα που δέχονται οι νέοι μας. Γιατί πρέπει να την περιορίσουμε, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι όποιες ιδεοληψίες; Γιατί να αρνηθούμε τη νερομάνα της ζωής και να στραφούμε στα ξεροπήγαδα; Σε «φρέατα συντετριμμένα;».