Με αφορμή το περιστατικό που συνέβη την προηγούμενη Πέμπτη 11/10 στο 79ο δημοτικό σχολείο Θεσσαλονίκης στην περιοχή Χαριλάου, επικρατεί τις τελευταίες μέρες, ένας παροξυσμός. Σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου ο «τραυματισμός» του 9χρονου μαθητή ήταν απλά μια καθημερινή διένεξη μεταξύ μαθητών που συμβαίνει κάθε μέρα σε όλα τα σχολεία.

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΕΝΩΣΕΩΝ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Λόγω της καταγωγής του ενός από τα δυο παιδιά, ξενοφοβικές και ρατσιστικές φωνές άρχισαν να ακούγονται, σχεδιασμένα από φασιστικούς -ναζιστικούς θύλακες, με ξεπερασμένες αντιεπιστημονικές αντιλήψεις και ιδεολογήματα περί ασθενειών, περί άλλης κουλτούρας, για να σπείρουν το απάνθρωπο φυλετικό, αλλόθρησκο και ρατσιστικό μίσος, όχι μόνο στη συνείδηση των ενήλικων γονιών, αλλά και στη «ψυχή» των ανήλικων μαθητών.

Μιλάμε για παιδιά , θύματα της ανοιχτής πολεμικής επέμβασης των ΗΠΑ και της ΕΕ στις χώρες της Β. Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.. Εγκλωβίστηκαν εδώ από τις απαράδεκτες πολιτικές της Ε.Ε. στις οποίες ενεργό ρόλο διαδραμάτισε και η τωρινή συγκυβέρνηση αλλά και η προηγούμενη.

Κυβέρνηση και ΕΕ συντηρούν τέτοιες φωνές στην πράξη, καθώς σε κανένα σχολείο δεν υπάρχει τμήμα ένταξης αυτών των παιδιών, ούτε προγραμματισμός για να γίνουν.

Γονιός του σχολείου που έγινε το περιστατικό γράφει : «…Πατέρας είμαι και θα κάνω τα πάντα να προστατεύσω τα παιδιά μου από οτιδήποτε και τον οποιονδήποτε αλλά πρώτα απ’ όλα θα τα μάθω να σέβονται και να είναι Άνθρωποι! Κάτι που οι περισσότεροι γονείς το ξεχνάτε! Ξεχνάτε να ασχοληθείτε με τα παιδιά σας και βαφτίζετε την ασέβεια και την αλητεία μαγκιά! Ξυπνήστε και γίνετε άνθρωποι, κάθε μέρα όλο τον χρόνο.»
Από τον Σεπτέμβρη του 2016 η ομοσπονδία γονέων ζητούσε :

«Είναι κρίσιμο τα προσφυγόπουλα να νιώσουν ότι ζουν –όσο αυτό είναι δυνατόν- σε κανονικές ανθρώπινες συνθήκες και πλευρά αυτής της ανάγκης είναι η μαθησιακή, παιδαγωγική διαδικασία, με δημιουργική απασχόληση, διδασκαλία της μητρικής γλώσσας, της ελληνικής γλώσσας και μιας ξένης γλώσσας, δημιουργία βιβλιοθηκών, φυσική αγωγή κ.ά.»

Έχουμε υποχρέωση οι γονείς να διεκδικήσουμε, ώστε να λειτουργήσουν επιτέλους όλες οι δομές υποδοχής, να δημιουργηθούν κι εκείνες οι κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε τα προσφυγόπουλα να ενταχθούν στα γενικά σχολεία, αφού βεβαίως τηρηθούν οι προϋποθέσεις, να δημιουργηθούν χώροι προσχολικής αγωγής, εκπαίδευσης και δημιουργικής απασχόλησης και μέσα στις δομές φιλοξενίας, να προσληφθεί προσωπικό, χωρίς εμπλοκή των ΜΚΟ. Να δώσουμε κάθε ευκαιρία σε όλα τα παιδιά στο να μορφωθούν. Έχουμε χρέος να διαπαιδαγωγήσουμε τους μαθητές μας ώστε πάνω απ΄ όλα ν’ αγαπούν τους ανθρώπους, να τους μάθουμε τις αξίες της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας.