Για παραπλάνηση της Εκκλησίας ως προς το περιεχόμενο των νέων προγραμμάτων σπουδών των Θρησκευτικών μιλούσαν χθες ιεράρχες, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η εν λόγω παραπλάνηση φέρεται να προκάλεσε τη δυσφορία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου κατά έγκριτων θεολόγων, όπως ο Μάριος Μπέγζος και ο Σταύρος Γιαγκάζογλου (έως πρότινος διευθυντής του περιοδικού «Θεολογία» της Εκκλησίας της Ελλάδος) που μετείχαν ή υποστήριξαν τη σύνταξη των νέων προγραμμάτων σπουδών.


Ειδικότερα, μιλώντας χθες στην «Κ», ο μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος (ήταν ο εισηγητής για το θέμα και στην προηγούμενη συνεδρίαση της Ιεραρχίας) διασαφήνισε τη διαφορά μεταξύ του προηγούμενου αναλυτικού προγράμματος και εκείνου που προτείνεται από τον νυν υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη και το οποίο άρχισε να εφαρμόζεται πιλοτικά επί υπουργίας Αννας Διαμαντοπούλου. «Πρόκειται για δύο διαφορετικά συστήματα θρησκευτικής αγωγής», αναφέρει ο κ. Ιερόθεος, εστιάζοντας στην έννοια του «θρησκευτικού γραμματισμού», τον οποίο θεωρεί βάση του νέου προγράμματος σπουδών. «Πρόκειται για μέθοδο που εισήχθη στη Βρετανία, αλλά μεταφέρθηκε στην Ελλάδα με διαφορετικό τρόπο», παρατήρησε ο κ. Ιερόθεος.

Η πρόταση της Ιεραρχίας –«συνθετική των δύο διαφορετικών θέσεων», όπως λέει– είναι «στο τρέχον πρόγραμμα με τη μεθοδολογία του, να γίνουν μερικές βελτιώσεις, δηλαδή να εισαχθούν σε κάθε βιβλίο –όχι σε κάθε μάθημα– μερικά κεφάλαια θρησκειολογικά, ανάλογα με τη θεματολογία του βιβλίου, αφού όμως δοθεί προτεραιότητα στην ορθόδοξη παράδοση, την οποία ακολουθεί η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, αλλά και να χρησιμοποιηθούν ως εφαρμογές και τα καλά στοιχεία του νέου προγράμματος». Δηλαδή, η πρόταση της Ιεραρχίας ήταν μετά την ολοκλήρωση κάθε κεφαλαίου να υπάρχουν και πληροφορίες για τις άλλες θρησκείες (π.χ. για την προσευχή στην Ορθοδοξία και μετά για την προσευχή στον Ισλάμ και τον ιουδαϊσμό). Αντίθετα, το νέο πρόγραμμα δημιουργεί, σύμφωνα με τον κ. Ιερόθεο, σύγχυση στους μαθητές αφού κάθε διδακτικό αντικείμενο διδάσκεται μέσα στο ίδιο κεφάλαιο για όλες τις μεγάλες θρησκείες. Τα νέα προγράμματα σπουδών εφαρμόστηκαν πιλοτικά από το 2011 έως 2014 σε 68 Δημοτικά και Γυμνάσια, ενώ τα προγράμματα του Λυκείου συντάχθηκαν το 2015, χωρίς να εφαρμοστούν πιλοτικά.

Από την πλευρά τους, οι εμπειρογνώμονες για τα νέα προγράμματα σπουδών τονίζουν ότι «η αίσθηση ότι υπάρχει “πολλή θρησκειολογία” ή ότι είναι “ουδετερόθρησκο” δεν είναι ακριβής. Ασφαλώς, εξάλλου, το μάθημα δεν είναι “θρησκειολογικό”. Πόσο μάλλον δεν ισχύει ότι το μάθημα προωθεί τον θρησκευτικό συγκρητισμό. Αυτό είναι απολύτως αναληθές. Το μάθημα είναι ορθόδοξο, κατά αντιστοιχία με την κοινωνική πλειονότητα και κύρια πολιτισμική ταυτότητα της κοινωνίας μας. Συνάμα είναι ανοιχτό στην ετερότητα και εμπεριέχει και γνωσιακή ύλη για άλλες θρησκείες, όπως ίσχυε και στο παρελθόν. Απλώς υπάρχει μια αναδιάρθρωση της ύλης, που αντανακλά τις παραστάσεις για τον κόσμο που ήδη έχουν τα παιδιά».
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ