Σημεία Ομιλίας Εύης Χριστοφιλοπούλου στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση του για την Ανώτατη Εκπαίδευση

Η Παιδεία και η εκπαιδευτική πολιτική προσδιορίζουν τη συντηρητική ή την προοδευτική κατεύθυνση κάθε κυβέρνησης.
Η σημερινή είναι μια μαύρη μέρα για την Παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας γιατί 153 βουλευτές θα πουν ΝΑΙ στην κατάργηση ενός νόμου που ψηφίστηκε από 255 συναδέλφους τους. Καταβαραθρώνουν μια νομοθεσία και την αντικαθιστούν με μία πιο παλιά και πιο οπισθοδρομική που επαναφέρει τις πιο καταδικασμένες πρακτικές της μεταπολίτευσης.

Πρόκειται για ένα που:
• αντιμάχεται την εξωστρέφεια των Ελληνικών Πανεπιστημίων, τον διεθνή τους χαρακτήρα, τη δυνατότητά τους να αποτελούν κέντρα καινοτομίας, έρευνας και προώθησης της διδασκαλίας.
• αντί να ενισχύσει την αυτοτέλεια των Ιδρυμάτων όπως έκανε ο ν. 40096/2011 του ΠΑΣΟΚ, την περιορίζει και αντιστρατεύεται την αριστεία, την καινοτομία
• αντί να πατάσσει τη γραφειοκρατία, τη διευκολύνει
• δίνει τη δυνατότητα να ανθίσει ξανά το διαχρονικό σύστημα πελατοκρατίας, παραγοντισμού μιας παραταξιακής λογικής που γέννησε ανομία και στρεβλώσεις.

Ο ν. 1268/1982 ήταν προοδευτικός για την εποχή του και έφερε τον εκδημοκρατισμό στην εκπαίδευση γιατί αυτό ήταν το ζητούμενο. Υπήρξαν όμως δυσλειτουργίες κυρίως από την συνδιοίκηση των φοιτητών σε θέματα που δεν τους αφορούν.
Οι φοιτητές πρέπει να έχουν γνώμη για τα ζητήματα που αφορούν τη φοιτητική τους ζωή, πρέπει να αξιολογούν τους καθηγητές, αλλά δεν μπορούν να καταστούν συναποφασίζοντες και άρα συνδιαλασσόμενοι με Πρυτανικές Αρχές.
Και ερωτώ. Γιατί ενώ θέλετε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς δεν θέλετε τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα Πανεπιστήμια; Μήπως σας ενοχλεί η αποδοχή και η συμμετοχή του 90% των μελών ΔΕΠ τη στιγμή που είστε μια οικτρή πλειοψηφία της ανομίας και των πελατειακών συνδιαλλαγών στα Πανεπιστήμια;

Εάν ο κ. Μπαλτάς είναι στιγματισμένος από την φράση του ότι «η αριστεία είναι ρετσινιά», ο κ. Γαβρόγλου θεωρεί ρετσινιά την αυτοτέλεια, την εξωστρέφεια, τη δυναμικότητα των ΑΕΙ.

Το άσυλο πρέπει να είναι άσυλο ιδεών, έρευνας, σκέψης και διαλόγου. Με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι άσυλο μειοψηφιών και παρανομιών. Πρέπει να απειληθεί η ζωή κάποιου ή να υπάρξει κακούργημα για να επέμβει η Αστυνομία αλλά δεν μας νοιάζουν οι κλοπές, οι φθορές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Επομένως, το άρθρο για την επαναφορά του ασύλου με αυτό τον τρόπο πρέπει να καταψηφιστεί από όλους.

Πόσο μεγάλος είναι ο αυτοεξευτελισμός όσων βουλευτών είχαν υποστηρίξει με σθένος τον ν. 4009/2011 και σήμερα θα ψηφίσουν για να καταργηθεί; Θυμάμαι μάλιστα τον κ. Μπόλαρη ο οποίος το 2012 ξιφουλκούσε υπέρ της διατήρησης και μη αλλοίωσής του. Σήμερα, όπως και η κ. Τζάκρη, θα έρθει υποτακτικός, «πονηρός πολιτευτής» να ψηφίσει ως όψιμος υποστηρικτής του εθνολαϊκισμού των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προς χάριν μιας βουλευτικής έδρας.

Ο κ. Γαβρόγλου, όπως και ολόκληρη η κυβέρνηση, κάνει έναν διάλογο μόνο για τον κάνει. Εμείς, σε αντίθεση με τον Συνασπισμό που ουδέποτε συμμετείχε σε διάλογο, συμμετείχαμε γιατί αυτή είναι η κουλτούρα μας.

Σήμερα, ενώ συζητούμε για την ανώτατη εκπαίδευση έρχονται σωρηδόν «μπαλώματα» με τη μορφή τροπολογιών για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ο Υπουργός εξαγγέλλει την κατάργηση των Πανελλαδικών για να την πάρει πίσω και να την εξαγγείλει και πάλι.

Όσο και αν δεν αρέσει στον κ. Γαβρόγλου που το όνομά του θα γραφεί με μαύρα γράμματα στα κατάστιχα του Υπουργείου Παιδείας, τα Πανεπιστήμια έχουν μεγάλη σημασία για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου ως γενικός εισηγητής της πλειοψηφίας μιλώντας από το βήμα αυτό στις 24 Ιουνίου 1929, έλεγε: «Κρίσιμο ελάττωμα του εκπαιδευτικού συστήματος είναι η μονομέρεια. Έχουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που παραγνωρίζει τον θεμελιώδη οικονομικό χαρακτήρα της ζωής και δεν λαμβάνει καμιά πρόνοια για την προπαρασκευή προς τον οικονομικό βίο», ένα σύστημα που εν τέλει «παραγνωρίζει τα δικαιώματα της ζωής και τις ανάγκες της σύγχρονης πραγματικότητας».
Δυστυχώς, 90 χρόνια μετά αποδεικνύεται αληθινός και είναι ώρα όσοι θέλουν να στηρίξουν την προοπτική για ελεύθερα, δημόσια, ουσιαστικά καινοτόμα ερευνητικά και διδακτικά Ιδρύματα να συστρατευθούν σε ένα νέο, ανένδοτο αγώνα για την Παιδεία.