Σε ανοιχτή του επιστολή-διαμαρτυρία προς τον Υπουργό Παιδείας Κώστα Γραβρόγλου, τον Περιφερειάρχη Δυτ. Ελλάδος Απόστολο Κατσιφάρα και το Δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη, ο Διευθυντής του 39ου Δημοτικού Σχολείου στο Νέο Σούλι Πατρών, Ηλίας Γκοτσόπουλος, αναφέρει τα παρακάτω:

«Αξιότιμοι Κύριοι!
Βρισκόμαστε ήδη στα μέσα Νοέμβρη και το σχολείο μας, όπως και εκατοντάδες όμοιά του στη χώρα, αγωνίζεται, να βρει το βηματισμό του.

• κ. Υπουργέ!

Μέσα Νοέμβρη 2016 και δεν έχουμε καταφέρει να σταθεροποιήσουμε σχολικό πρόγραμμα, για πρώτη χρονιά! Δυο μήνες τώρα βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση, απέναντι σε γονείς και παιδιά, να δίνουμε κάθε βδομάδα νέο, προσωρινό. Υπάρχει τμήμα μας, που από την αρχή της χρονιάς δεν έχει κάνει Αγγλικά(!), τη στιγμή που προσωπικό πλεονάζει. Μαθητές μας με ειδικές ανάγκες στερούνται παράλληλης στήριξης, ενώ η πίστωση έχει εξασφαλιστεί.
Για αυτό το σχολείο, το σχολείο του 21ου αιώνα…

κ. Περιφερειάρχη!

Μέσα Νοέμβρη 2016 και 28 μαθητές μας (και πλέον των 1000 στο νομό, πολλοί εξ αυτών με ειδικές ανάγκες) δε μεταφέρονται. Είναι οι ίδιοι που και πέρσι, ολόκληρη τη χρονιά(!) δε μεταφέρθηκαν, παρά τις συνεχείς έγγραφες και προφορικές διαβεβαιώσεις των υπηρεσιών σας.

Κάποιοι εξ αυτών φέτος, δεν έχουν πάει ούτε για μια μέρα σχολείο!

Σ’ αυτό το σχολείο, το σχολείο του 21ου αιώνα…

• κ. Δήμαρχε!

Μέσα Νοέμβρη 2016 και δύο προκατασκευασμένες αίθουσες που τοποθετήθηκαν τον Ιούλιο, πέντε μήνες μετά, ακόμη δεν έχουν ρεύμα! Παρά τις συνεχείς έγγραφες και προφορικές εκκλήσεις μας προς τις υπηρεσίες σας, τα παιδιά μας δεν έχουν καν μια πρίζα να λειτουργεί, ένα θερμαντικό σώμα να ανάβει! Κι αρχίζει χειμώνας! Μια μπαλαντέζα επιστρατεύτηκε να δώσει λιγοστό φως και μόνο, σ’ αυτό το «κρυφό σχολειό».
Στο σχολειό του 21ου αιώνα…

Αξιότιμοι κύριοι,

εκπροσωπείτε την κεντρική διοίκηση, την περιφερειακή και την τοπική αυτοδιοίκηση. Το Ελληνικό Κράτος του 21ου αιώνα, στο σύνολό του.

Κι εμείς, εκπαιδευτικοί, γονείς και παιδιά, παλεύουμε καθημερινά και εκλιπαρούμε τις υπηρεσίες σας, να μας αφήσουν να δουλέψουμε, γι’ αυτό το κράτος και γι’ αυτά τα παιδιά.

Αυτά τα παιδιά, που καθημερινά μας ρωτούν:
«πότε θα ’ρθει η κυρία;», «πότε θα ’ρθει το ταξί», «πότε θα ’ρθει το ρεύμα»;

Κι εμείς αναρωτιόμαστε, πού κάνουμε λάθος…
Αλήθεια!

Πού κάνουμε λάθος, Κύριοι;;;»

Πηγή