Του Ζαχαρία Καψαλάκη

Τελικά κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, εκτός από αυτό που δε γίνεται… Αυτό ισχύει για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, την πλέον αδικημένη γενιά, που μόλις βρέθηκαν σε κίνδυνο (δυσπρόσιτα, ειδική αγωγή), έτρεξαν, αγωνίστηκαν και απέτρεψαν αρχικά τη στοχοποίηση των συναδέλφων ΠΕ 60,50 και ΠΕ 70,50, ενώ βρίσκονται πολύ κοντά στην επίτευξη μιας ακόμα νίκης, όσο αφορά τα δυσπρόσιτα.

Οι πιέσεις που ασκηθήκανε φαίνεται να πιάνουν τόπο και παρά τα εναντίως θρυλούμενα από μικροομάδες, το υπουργείο (και σχεδόν το σύνολο των πολιτικών κομμάτων) φαίνεται να υιοθετεί την αναγνώριση της προϋπηρεσία των αναπληρωτών στα δυσπρόσιτα.

Και θα ήταν εντελώς παράλογο να αναγνωριζόταν ως το 2010, να μην αναγνωριζόταν ως το 2014 και να αναγνωριζόταν από εκεί και πέρα…

Σίγουρα κανένας δεν εφησυχάζει, καθώς η πολιτική κατάσταση είναι ρευστή λόγω της διαπραγμάτευσης της χώρας με του τοκογλύφους. Πίεση ως το τέλος!

Είμαστε σίγουροι ότι η κυβερνώσα αριστερά έχει τουλάχιστον ανοιχτά ώτα (ή τα ανοίγει μετά από το πιέσεις) για να αφουγκραστεί το λαϊκό αίσθημα…

(ΥΓ1: Τα δυσπρόσιτα και τη νέα σχολική χρονιά θα υπάρχουν και θα είναι στις θέσεις τους… Και όσοι θέλουν να διπλασιάσουν τα μόρια τους, έχουν «πεδίον δόξης λαμπρόν» να το κάνουν. Γαύδος, Καμάρες, Βορίζια, Λιβάδια, Ζωνιανά στην Κρήτη, τα Δωδεκάνησα με 40 Δημοτικά Σχολεία και πάνω από 30 Νηπιαγωγεία κ.α.)

(ΥΓ2: Ο αγώνας φέρνει τις ανατροπές συνάδελφοι αναπληρωτές… Οργανωθείτε, αγωνιστείτε… Τα προβλήματά σας κανένας δεν τα ξέρει καλύτερα εκτός από σας… Μπείτε μπροστά, σηκώστε ανάστημα, ξεχάστε αυτούς που σας χτυπούν φιλικά την πλάτη και μετά σας θάβουν… Μπορείτε… Πιστέψτε το… Μπορείτε!)