Η ζωή μου σαν φροντιστηριούχος και το δελφίνι. Η ζωή μου σαν φροντιστηριούχος είναι σαν το δελφίνι. Είμαι όλο τον καιρό μέσα, χωμένος στην εργασιακή μου «τρύπα» και βγαίνω έξω μόνο Χριστούγεννα- Πάσχα- καλοκαίρι… Σαν το δελφίνι… Πολύ μέσα και μόνο λίγο έξω… «Καταδύομαι» για βδομάδες πολλές σε μία διδακτική αίθουσα και κάθε τρεις-τέσσερις μήνες ανεβαίνω πάλι στην επιφάνεια να ξανά- ανακαλύψω τους φίλους μου και τί γίνεται γύρω μου.