Η Δημόσια Δωρεάν Παδεία είναι μια κατάκτηση που δεν πρέπει να την αφήσουμε να αφανιστεί και αφορά τους μαθητές τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς αλλά και ολόκληρη την κοινωνία. Οι αποφάσεις που παίρνονται τα τελευταία πέντε χρόνια πλήττουν όχι μόνο την Εκπαίδευση αλλά και την Υγεία και τον Πολιτισμό καταστρέφουν τις επόμενες γενιές και καταδικάζουν τον λαό μας στην άγνοια ,την αγραμματοσύνη και την μιζέρια.

Τα ιταλικά, και τα Ισπανικά υφίστανται μια άδικη και μεροληπτική μεταχείριση από την πλευρά της ελληνικής πολιτείας. Παρότι οι δύο αυτές γλώσσες παρουσίασαν θεαματική ζήτηση από τους μαθητές , από το 2008 η Ιταλική και από το 2009 η Ισπανική που εισήχθησαν στα Γυμνάσια, και με βασικό κορμό 31 μόνιμους καθηγητές –Έλληνες και Ιταλούς– αλλά και δύο ή τρεις εκατοντάδες αναπληρωτές και ωρομίσθιους, στα χρόνια πριν από την κρίση, το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, αποφάσισε να καταργήσει τη διδασκαλία των Ιταλικών και Ισπανικών από τα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης. Καταργώντας τα Ιταλικά και τα Ισπανικά υποχρεώνονται οι μαθητές να διδαχθούν αυτές τις γλώσσες εκτός σχολείου , κάνοντας το δικαίωμα των μαθητών για δωρεάν Παιδεία ,προνόμιο των λίγων.

Επιπλέον η απόφαση αυτή έρχεται και σε αντίθεση με το σκοπό για τον οποίο συστάθηκαν οι δυο κλάδοι ΠΕ34 Ιταλικής και ΠΕ40 Ισπανικής) στο πλαίσιο των πέντε καινοτόμων πολιτικών με τίτλο «Έλληνας πολίτης της Ευρώπης – Έλληνας πολίτης του κόσμου» και συγκεκριμένα τη δράση για την γλωσσομάθεια και την πολυγλωσσία.

Ταυτόχρονα καταργεί τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των τμημάτων Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Α.Π.Θ και Ε.Κ.Π.Α, Ισπανικής Γλώσσας και Φιλολογίας Ε.Κ.Π.Α, Ισπανικής Γλώσσας και Πολιτισμού του Ε.Α.Π και Ισπανικής Γλώσσας και Πολιτισμού και της Διδακτικής της ως Ξένης του τμήματος Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας.

Για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά κυρίως με γνώμονα τις ανάγκες των μαθητών για γνώση και την επιταγή για Δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους :

Ζητάμε την επαναφορά της διδασκαλίας των Ιταλικών και Ισπανικών στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Ζητάμε από την ΟΛΜΕ να προασπίσει το δικαίωμα των καθηγητών ΠΕ34 και ΠΕ40 στην εργασία και των μαθητών στην γνώση.

Η ξενόγλωσση παιδεία γενικότερα, νοσεί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ενώ το Δημόσιο σχολείο δεν χορηγεί κανένα πιστοποιητικό γλωσσομάθειας.

Η διδασκαλία ξένων γλωσσών είναι ανάγκη να γίνει αντικείμενο συζήτησης και προβληματισμού

Ζητάμε ενιαίο 12χρονο σχολείο που θα προσφέρει στους μαθητές του δυνατότητες επιλογών.