H ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ για το νομοσχέδιο για τους . Αναλυτικά:


Ελένη Ζωγραφάκη
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα επιμείνουμε για μια ακόμα φορά ότι το κεντρικό ζήτημα για την Ομοσπονδία και πιστεύουμε για όλο το εκπαιδευτικό κίνημα, από τα πολύ κεντρικά ζητήματα που κάθε φορά βάζουμε μετ’ επιτάσεως. Είναι τα ζητήματα όπως καταλαβαίνετε των δαπανών, δεν θα κάνουμε καμία ανάλυση και των διορισμών κεντρικά ζητήματα που καθορίζουν το σύνολο της εκπαιδευτικής διαδικασίας το πώς θα προχωρήσει, πώς θα μπορέσει αυτό το σύστημα να είναι αποδοτικό.

 

Θα κάνω κάποιες συγκεκριμένες, μάλλον οκτώ επισημάνσεις σύντομες στα πρώτα άρθρα του νομοσχεδίου που αφορούν τους Διευθυντές και 4 συγκεκριμένες παρατηρήσεις στο δεύτερο μέρος για ειδική αγωγή και τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Πολύ σύντομα αναφέρουμε ότι διαχρονικά αναγνωρίζεται ότι η εκπαιδευτική διαδικασία, έτσι και αλλιώς είναι διαφορετική από τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα για αυτό πάντα υπήρχε η ειδική νομοθεσία για τα στελέχη, την εκπαίδευση και όλες τις άλλες δομές που είναι διαφορετική από το υπόλοιπο δημόσιο. Άρα δεν μπορούμε, πάντα μιλάμε για άλλες δομές με άλλα κριτήρια με διαφορετικά χαρακτηριστικά.

 

Η σχολική μονάδα είναι ένα ζωντανό κύτταρο, που δέχεται αλληλεπιδράσεις εμπλέκονται διαφορετικά υποκείμενα, εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς με πολλαπλές διαφορετικές ανάγκες και στόχους εξυπηρέτησης, γνώσης, αρχές και κυρίως κλίμα δημοκρατίας και συμμετοχής. Είναι από τα χαρακτηριστικά που έχουν οι σχολικές μονάδες, άρα και ο ρόλος που πρέπει να επιτελέσουν και ο Διευθυντής μέσα σε αυτή. Το προς συζήτηση νομοσχέδιο προφανώς απασχολεί τη σχολική κοινότητα, γιατί απασχολεί το σύνολο των εκπαιδευτικών. Γιατί έχει αναφορά και αλληλεπίδραση η συγκεκριμένη στελεχιακή θέση του Διευθυντή της Σχολικής Μονάδας και εμπλέκεται με τον κάθε εκπαιδευτικό σε όποια θέση, εάν υπηρετεί. Τελευταίο αν θέλετε το οποίο γνωρίζουμε, γιατί πιθανά έγινε και ερώτηση προηγουμένως, είναι γνωστό ότι ο Υπουργός μας απηύθυνε επιστολή στις 28/3 προς την ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ για τη θέση που έχει ο ΟΛΜΕ για την επιλογή στελεχών για όλα τα στελέχη.

 

Παρά τις συνεδριάσεις της ΟΛΜΕ, ειδικώς στη συνεδρίαση δεν κατάφερε να συνθέσει και να καταθέσει προτάσεις για το σύνολο της επιλογής των στελεχών. Ζητούμενα βέβαιο φαίνεται από όλες τις προσπάθειες που γίνονται και από όλες τις συζητήσεις που γίνονται ότι θα είναι η αντικειμενικότητα, η αξιοκρατία, και μη ελεγχόμενα τελικά από φορείς και από μηχανισμούς της εκάστοτε Κυβερνητικής εξουσίας, τα συμβούλια, οι επιλεγείς, ή ο τρόπος επιλογής. Και δυστυχώς κάθε φορά επί είκοσι χρόνια που ισχύουν συστήματα διαφορετικά επιλογής, διαπιστώνουμε ότι η μία καταγγελία διαδέχεται την άλλη ότι τελικά οι ημέτεροι μπήκαν ή δεν μπήκαν από θέσεις διευθυντών, μέχρι όλα τα στελέχη και το σύνολο της εκπαιδευτικής δομής. Σαν μια γενική παρατήρηση θέλουμε να πούμε και αυτό είναι το κυρίαρχο για εμάς ότι, εμείς έχουμε καταδικάσει και έχουμε απορρίψει το 3848 για τα στελέχη και το σύστημα διορισμών το ν.2986 και ειδικά την υπουργική απόφαση 1348 ΦΕΚ, το καθηκοντολόγιο που δίνει αυξημένες αρμοδιότητες σε μονοπρόσωπα όργανα διοίκησης και αφυδατώνει τα συλλογικά όργανα, όπως είναι οι Σύλλογοι Διδασκόντων.

 

Προφανώς, το εκπαιδευτικό κίνημα έχει αποσυνδέσει την αξιολόγηση και την επιλογή στελεχών και την υπηρεσιακή κρίση από τις υπόλοιπες δομές της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Έχουμε ζητήσει και ήδη έχει γίνει μια αλλαγή ως προς τη σύνδεση μισθολόγιου – βαθμολόγιου με την αξιολόγηση του 4024. Με το νέο βαθμολόγιο – μισθολόγιο το 4354 αυτή η σύνδεση έχει καταργηθεί. Προφανώς, δεν έχει καταργηθεί το 152 για την αξιολόγηση που για μας ήταν σημείο αιχμής και εγκαλούμε προσέξτε ότι αυτά όχι δεν έχουν εφαρμοστεί όπως ακούγεται σε αυτή την Αίθουσα ότι πρέπει άμεσα και πλήρη εφαρμογή του 152. Εμείς λέμε ότι δεν μας αρκεί ότι είναι παγωμένο και θέλουμε να αλλάξουν αυτοί οι νόμοι για να δούμε τα πραγματικά επίδικα του δημόσιου σχολείου που θα δώσουμε τις αρμοδιότητες και ποιοι θα είναι αυτοί που θα αποφασίζουν συλλογικά για το καλύτερο μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες για τα εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά ζητήματα.

Προφανώς, στην εκπαίδευση υπάρχουν θητείες και όχι τα μόνιμα στελέχη πρέπει να συζητηθεί πολύ αναλυτικά κυρίως για θητείες γιατί εμείς θεωρούμε η σχολική τάξη είναι μια σοβαρή ανατροφοδότηση για στελέχη που δεν έχουν καμία εμπλοκή με τη σχολική τάξη γιατί τουλάχιστον οι διευθυντές των σχολικών μονάδων έχουν διδακτικό ωράριο. Η προσμέτρηση της διδακτικής υπηρεσίας σε εκπαιδευτικές δομές δεν μπορεί να καταργείται αναδρομικά με το στοιχείο του αιφνιδιασμού όταν υπήρχε διαφορετικά προκηρύξεις και υπουργικές αποφάσεις. Έχουμε ζήσει σε όλους τους νόμους διαφορετική μοριοδότηση και των αντικειμενικών και των συλλογικών κριτηρίων των υπηρεσιακών ή και των συνεντεύξεων. Βασική μας θέση ήταν ότι η συνέντευξη πρέπει να είναι αποδυναμωμένη, και να μην παίζει καθοριστικό και κυρίαρχο ρόλο στην επιλογή των στελεχών. Προφανώς, όμως κανένας δεν μπορεί να απαντήσει σε σχέση με την προσμέτρηση και το συνολικό άθροισμα γιατί είναι καλύτερος διευθυντής σχολικής μονάδας ένας που είχε την οικονομική δυνατότητα πιθανά να πάρει διδακτορικό από έναν άλλο συνάδελφο της τάξης με 20 χρόνια που ζυμώθηκε μέσα στην τάξη, που έδωσε μάχες μέσα σε αυτό το σχολείο, απέκτησε μια τεράστια εμπειρία και μπορεί να κάνει και αυτός μια εξίσου καλή διαχείριση. Ως προς τα μόρια βέβαια έχουμε ζήσει νόμους αλλού 4 αλλού 8 για τα ίδια, άρα έχουμε σημαντικές αλλαγές και το σημαντικότερο είναι ότι στο νόμο περιγράφονται η γνώμη του συλλόγου. Εδώ θέλουμε να πούμε ότι εμείς διαφωνούμε πλήρως με τον αποκλεισμό των αναπληρωτών γιατί είναι εργαζόμενοι με ίδιες υποχρεώσεις αλλά απ’ ότι φαίνεται κατά το ΣτΕ με διαφορετικά και λιγότερα δικαιώματα. Άρα γίνεται διάκριση σε βάρος τους.

Οι 4 προϋποθέσεις της γνώμης του Συλλόγου που προφανώς πρέπει να έχει ένας Διευθυντής είναι η συνεργατικότητα, και η δημιουργία κατάλληλου παιδαγωγικού κλίματος . Η αξιολόγηση με τα φύλλα αποτίμησης που είναι θέμα υπουργικής απόφασης αν θα πάρει και μπορεί να πάρει τα χαρακτηριστικά της πλήρους ατομικής αξιολόγησης με κλίμακες με βαθμούς με κριτήρια και υποκριτήρια είμαστε συνολικά αντίθετοι γιατί θεωρούμε ότι προχωράει το 152. Στο άρθρο 3 και 4 συμφωνούμε, στις συγκεκριμένες για την τεχνική και ειδική αγωγή. Στο άρθρο 3 που αίρεται η παρ. 3 του άρθρου 48 του 41 συμφωνούμε.

 

 

 

Θανάσης Κικίνης

Καλή σας μέρα και ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Εάν θέλουμε να δώσουμε έναν τίτλο στο σχέδιο νόμου που κατατίθεται σήμερα, νομίζω ότι πρέπει να είναι «άλλη μια χαμένη ευκαιρία» και εννοώ ότι χάνεται η ευκαιρία να κάνουμε έναν ουσιαστικό διάλογο για ένα θέμα που έχει εξαιρετική σημασία. Το ότι μπαίνει με τη μορφή του επείγοντος, ενώ όλοι γνωρίζαμε, εδώ και ένα χρόνο, ότι ο προηγούμενος νόμος θα κρινόταν αντισυνταγματικός. Εμείς, μάλιστα, ως Διδασκαλική Ομοσπονδία το 2015, εδώ, έπειτα από τη γνωμοδότηση που είχαμε πάρει από τη Νομική μας Συμβούλο, την κυρία Τσίπρα, είχαμε αναφέρει ακριβώς αυτό, ότι θα είναι αντισυνταγματικές οι διατάξεις του νομοσχεδίου, τότε. Δεν εισακουστήκαμε. Το ότι γίνεται, λοιπόν, αυτή η συζήτηση και δεχτήκαμε μια πρόσκληση από τον κ. Υπουργό, γιατί θα την δεχτώ την ερώτηση φαντάζομαι, τέλη Μαρτίου να συμμετέχουμε σε μια συζήτηση για αυτό το θέμα.

 

Είχαμε ήδη απευθύνει εμείς έκκληση για συνάντηση για μια σειρά «ανοικτά» ζητήματα της εκπαίδευσης, όπως η Προσχολική Αγωγή, το Δεκατετράχρονο Σχολείο που θεωρούσαμε ότι είχαμε εξαιρετικά επείγουσα σημασία και θεωρούμε, ότι και πάλι ο χρόνος δεν επαρκούσε. Τι εννοούμε: Πρέπει να συζητήσουμε για το ρόλο του Διευθυντή; Πρέπει να το συζητήσουμε. Πρέπει να συζητήσουμε, τι ακριβώς είναι ο Διευθυντής; Είναι ακόμη ένα διοικητικό μαγαζί; Είναι ο εκπρόσωπος του Συλλόγου Διδασκόντων επικεφαλής του; Εκεί ακριβώς θα «πατήσει» και η μοριοδότηση και η βαθιά συζήτηση πάνω στην μοριοδότηση. Αυτές τις μέρες παρακολουθούμε μια συζήτηση για το θεωρείται ή δεν θεωρείται διδακτική η προϋπηρεσία των Σχολικών Συμβούλων, για παράδειγμα, η προσφορά σε Κέντρα Περιβαλλοντικές κ.λπ. κ.λπ.; Οι θητείες που είναι ένα άλλο ζήτημα, όλες αυτές οι συζητήσεις δεν μπορούν να γίνονται μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα.

 

Το καταλαβαίνετε όλοι πολύ καλά ούτε μέσα σε ένα μήνα ίσως. Χρειάζεται μια βαθιά συζήτηση, για να δούμε τον ρόλο πραγματικά που πρέπει να επιτελεί ο Διευθυντής και ποια είναι η μοριοδότηση. Μετά, έρχεται ξεκομμένα. Δεν πρέπει να γίνεται συνολική κρίση των στελεχών της εκπαίδευσης με μια συγκεκριμένη σειρά; Είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα θεωρούμε και αυτό. Από κει και πέρα, η κουβέντα αποκτά μοιραία αποπροσανατολιστικό χαρακτήρα. Το γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Εκπαίδευση και όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει στην κοινωνία με τα μέτρα του νέου μνημονίου. Νομίζω, ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό, σημειολογικά το ότι ενώ η σημερινή κυβέρνηση από τη θέση της αντιπολίτευσης συμφωνούσα με το συνδικαλιστικό κίνημα για την κατάργηση του ν.3848, που εμείς τον είχαμε καταδικάσει καθώς και η σημερινή κυβέρνηση ως αντιπολίτευση, ο νόμος διατηρείται ως κάτι το ιερό και απλά τροποποιείται.

 

Θεωρούμε, ότι έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό και θα εξηγήσω παρακάτω γιατί. Η συνέντευξη. Όλοι γνωρίζουμε της παθογένειες που κουβαλάει από το παρελθόν. Εδώ να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Δεν ήρθαμε εδώ ως Διδασκαλική Ομοσπονδία να υπερασπιστούμε κανένα σύστημα. Ήρθαμε να πούμε ότι υπάρχει ανάγκη να βρεθεί ένα σύστημα πραγματικά δίκαιο, αξιοκρατικό, αντικειμενικό που να εξυπηρετεί πάνω απ’ όλα την Εκπαίδευση. Οι συνέντευξη συνεχίζει να παίζει έναν εξαιρετικά σημαντικό και υψηλό ρόλο και μάλιστα, σε περίπτωση ισοβαθμίας δύο υποψηφίων θα είναι αυτή που θα κρίνει το ποιος θα πάει πιο μπροστά από τον άλλον. Επίσης, είναι εξαιρετικά προβληματικό το ότι προηγείται η Δήλωση Προτίμησης και ακολουθεί η συνέντευξη. Όλοι έχουμε ζήσει στο παρελθόν και ξέρουμε ότι θα ξαναζήσουμε, το πώς διαμορφώνεται τελικά ο τελικός αξιολογικός πίνακας.

Γίνονται πάρα πολλές συζητήσεις για τη γνώμη του Συλλόγου Διδασκόντων. Να πούμε ξεκάθαρα ότι ο τρόπος με τον οποίο μπαίνει, είναι για εμάς εφαρμογή της αξιολόγησης «όχι από το παράθυρο αλλά κανονικά από την πόρτα». Ως Διδασκαλική Ομοσπονδία είχαμε σταθεί απέναντι στην αξιολόγηση- χειραγώγηση των νόμων ν.3848, ν.4024 και του π.δ. 152. Να θυμίσω εδώ, ότι ο ν.3848 είναι εν ζωή, χαίρει άκρας υγείας και τροποποιείται, το π.δ.152 είναι, σύμφωνα με δηλώσεις του προηγούμενου Υπουργού το Φεβρουάριο του 2016 εδώ στη Βουλή, εν ισχύ, επί της ουσίας βρίσκεται στην « κατάψυξη» και περιμένει, προφανώς, την «απόψυξη». Υπό αυτούς τους όρους, ο τρόπος μετά ερωτηματολόγια τα συντεταγμένα από το ΙΕΠ, με τη συγκεκριμένη διαδικασία η οποία μπαίνει και ονομάζεται αποτίμηση, με τους Αναπληρωτές να εξαιρούνται από τη διαδικασία κάτι που παραπέμπει ευθέως στην αξιολόγηση στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, έτσι όπως έχει αρνηθεί η ΑΔΕΔΥ την ύπαρξή της, θεωρούμε ότι βάζει επί της ουσίας την αξιολόγηση- χειραγώγηση,, όπως την λέγαμε εμείς, «από το παράθυρο και από την πόρτα» μαζί. Συζητήσεις γίνονται από εκεί και πέρα πολύ ενδιαφέρουσες, επιμέρους π.χ. για το ρόλο που θα παίξει το Μαράσλειο και θα την πάρω αυτή την ευκαιρία για το εάν είναι μεταπτυχιακό. Εμείς ως κλάδος είχαμε πει ναι στη συζήτηση για την μεταπτυχιακή σημασία του Μαρασλείου και για την εξέλιξή του σε κάτι τέτοιο.

 

Όμως, για δείτε η συζήτηση για την διδασκαλία δεν μπορεί να είναι μουσειακού χαρακτήρα, πρέπει να έχει τον χαρακτήρα ότι πρέπει να επανιδρυθεί, κάτι που έχει σταματήσει από το 2011 και να αφορά όλους τους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και φυσικά όλες οι ειδικότητες που είναι στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Επίσης, δείτε το σημασιολογικά και αυτό η ΣΕΛΒΕ για παράδειγμα. Ποιας ηλικίας είναι οι συνάδελφοι που απέκτησαν αυτό το προσόν; Αυτό δείχνει την παντελή απουσία επιμόρφωσης από την εκπαιδευτική ελληνική πραγματικότητα όλα αυτά τα χρόνια και είναι ένα τεράστιο πρόβλημα στην όλη διαδικασία. Δεν θέλω να επεκταθώ, ο χρόνος ήδη πέρασε, θεωρώ ότι αυτό που είπα να το ξαναπώ. Μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία για να γίνει κάτι ουσιαστικό, αξιοκρατικό, δίκαιο και να αξίζει στην εκπαίδευση.

 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ : Ευχαριστώ πάρα πολύ. Τον λόγο έχει ο κ. Γαβρόγλου.

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ : Κύριε Κικινή, θυμάστε που σας απευθύναμε επιστολή μόλις λάβαμε την απόφαση του ΣτΕ; Θυμάστε την απάντησή σας επ’ αυτού του ζητήματος;

 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΙΚΙΝΗΣ: Βεβαιότατα, την περιέγραψα και τώρα πάλι.

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ : Όχι, όχι δεν την περιγράψατε. Είπατε τον Μάρτιο ότι σας εστάλη η επιστολή που τον Μάρτιο δεν είχαμε πάρει καν την απόφαση του ΣτΕ. Μπορείτε να μου πείτε στο ερώτημα που θέσαμε το συγκεκριμένο, ποια είναι η άποψη της ΔΟΕ για το θέμα της επιλογής διευθυντών, τι μας απαντήσατε σε αυτό το ερώτημα. Δεν θα μου διαβάσετε όλη την επιστολή. Θα μου διαβάσετε εκείνο το κομμάτι που απαντάτε στο ερώτημα.

 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΙΚΙΝΗΣ : Δεν έχω σκοπό να σας διαβάσω όλη την επιστολή και σας απαντάω. Η πρόσκληση και είναι μάλλον καλό για τον Υπουργό αυτό και όχι για μας, είναι 28 Μαρτίου 2017, αριθ. Πρωτοκόλλου 2798 του Υπουργείου Παιδείας. Η απάντηση που δώσαμε εμείς στις 30 Μαρτίου στο συγκεκριμένο κομμάτι για τους διευθυντές, λέει «το θέμα της επιλογής των στελεχών δεν μπορεί να αποτελέσει για τη ΔΕΚ κατεπείγον ζήτημα και δεν αποτελεί κατεπείγον ζήτημα που θα προταχθεί σε σχέση με όλα τα κυρίαρχα αιτήματά της. Άλλωστε για το θέμα έχουμε τοποθετηθεί και εννοώ ότι έχουμε τοποθετηθεί στην ύπαρξη δίκαιου αντικειμενικού συστήματος. Αυτό δεν γίνεται μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό ορίζοντα συζήτησης.

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ.Άρα, όταν σας ζητήσαμε τη γνώμη σας, όταν πήραμε την απόφαση του ΣτΕ εσείς είπατε ότι αυτό δεν αποτελεί κατεπείγον ζήτημα για τη ΔΟΕ.

 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΙΚΙΝΗΣ : Μη παραφράζετε τα λεγόμενα μου σας παρακαλώ. Είπα ότι δεν αποτελεί σε σχέση με τα φλέγοντα ζητήματα της εκπαίδευσης.

 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ : Κύριε Κικίνη, σας παρακαλώ μην υψώνετε τον τόνο της φωνής σας. Σ’ αυτή την Επιτροπή καταθέτουν όλοι τις απόψεις τους οργανωμένα και με ηρεμία και παίρνουν χρόνο, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με σοβαρά επίδικα ή φωτίζονται ζητήματα που εκκρεμούν .

 

Πρέπει να υπάρξει ισοδύναμος χρόνος στους ομιλητές να τοποθετηθούν, πρέπει να δοθεί και ο χρόνος στους βουλευτές και στους εισηγητές να θέσουν ερωτήματα γιατί αυτό φωτίζει και βελτιώνει τις νομοθετικές ρυθμίσεις. Είναι εργαστήριο η Επιτροπή. Άρα, πρέπει να κρατιούνται οι ερωτήσεις, να συγκεντρώνονται και να απαντώνται συνολικά.